Nnwom 44
1 Koramma “maskil” dwom. Ao, Onyankopɔn, yɛde yɛn aso ate; yɛn agyanom aka akyerɛ yɛn; nea woyɛɛ wɔ wɔn bere so, wɔ tete mmere no mu.
Psalmus, filiis Core ad intellectum.
2 Wode wo nsa pam amanaman no na wobɔɔ yɛn agyanom atenase; wodwerɛw nnipa no na womaa yɛn agyanom dii yiye.
Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
3 Ɛnyɛ wɔn afoa na wɔde nyaa asase no, na ɛnyɛ wɔn nsa na ɛmaa wɔn nkonimdi; ɛyɛ wo nsa nifa, wo basa, ne wʼanim hann, efisɛ na wodɔ wɔn.
Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
4 Woyɛ me Hene ne me Nyankopɔn, nea ɔhyɛ nkonimdi ma Yakob.
Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
5 Ɛnam wo so na yɛpam yɛn Atamfo; wo din mu na yetiatia wɔn a wokyi yɛn no so.
Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
6 Memmfa me ho nto mʼagyan so, mʼafoa remfa nkonimdi mmrɛ me;
In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
7 na wo na woma yedi yɛn atamfo so wugu wɔn a wɔtan yɛn no anim ase.
Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
8 Onyankopɔn mu na yɛhoahoa yɛn ho da mu nyinaa, na yɛbɛkamfo wo din no daa daa.
Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
9 Nanso mprempren woapo yɛn abrɛ yɛn ase; wone yɛn asraafo nkɔ ɔsa bio.
In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
10 Woma yeguan fii dɔm anim, ma yɛn atamfo fom yɛn agyapade.
Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
11 Wuyii yɛn maa sɛ wonkum yɛn sɛ nguan na woahwete yɛn wɔ amanaman no mu.
Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
12 Wotɔn wo nkurɔfo fofoofow, na woannya mfaso biara amfi mu.
Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
13 Woayɛ yɛn ahohorade ama yɛn afipamfo, animtiaabude ne aserewde ama wɔn a wɔatwa yɛn ho ahyia.
Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
14 Woayɛ yɛn kasabebui wɔ aman no mu na nnipa no wosow wɔn ti de gu yɛn so.
Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
15 Mʼanimguase di mʼanim daa, na aniwu akata mʼanim,
Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
16 esiane wɔn a wɔbɔ me ahohora na wɔkasa tia me de yi me ahi, esiane ɔtamfo a nʼani abere sɛ ɔbɛtɔ were no nti.
Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me.
17 Eyinom nyinaa too yɛn de, nanso yɛn werɛ mfii wo, na yemmuu wʼapam no nso so ɛ.
A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
18 Yɛn koma ntwe mfii wo ho; na yɛn anan nso mman mfii wo kwan so ɛ.
Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
19 Nanso wodwerɛw yɛn yɛɛ yɛn sakraman tu na wode sum kabii kataa yɛn so.
Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
20 Sɛ na yɛn werɛ afi yɛn Nyankopɔn din anaa sɛ yɛatrɛw yɛn nsam akyerɛ ananafo nyame a,
Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
21 anka Onyankopɔn behu, efisɛ onim koma mu ahintasɛm.
Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
22 Nanso wo nti wokum yɛn daa nyinaa; wobu yɛn sɛ nguan a wɔrekokum wɔn.
Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: aestimati sumus sicut oves occisionis.
23 Nyan, Awurade! Adɛn nti na woada? Keka wo ho! Nnyaw yɛn hɔ afebɔɔ.
Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
24 Adɛn nti na wode wʼanim ahintaw na wo werɛ fi yɛn ahohia ne nhyɛso?
Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
25 Wɔabrɛ yɛn ase kɔ dɔte mu na yɛn nipadua aka afam dɔte.
Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
26 Sɔre bɛboa yɛn; wʼadɔe a ɛnsa da no nti, gye yɛn. Wɔde ma dwonkyerɛfo. Wɔde “lilie” sanku dwontobea na ɛtoe.
Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.
