< Nnwom 2 >

1 Adɛn nti na amanaman no hyehyɛ bɔne ho na nnipa no bɔ pɔw hunu yi?
Waarom razen de volken, Bluffen de naties,
2 Asase so ahemfo sɔre gyina na sodifo ka wɔn ho bɔ mu tia Awurade ne Nea Wɔasra no no.
Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen Jahweh en zijn Gezalfde:
3 Wɔka se, “Momma yemmubu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn na yɛntow wɔn mpokyerɛ ngu.”
"Laat ons hun ketens verbreken, Ons van hun boeien ontslaan!"
4 Nea ɔte agua so wɔ ɔsoro no serew; Awurade di wɔn ho fɛw.
Die in de hemelen woont, lacht hen uit, Jahweh bespot ze;
5 Afei ɔka wɔn anim wɔ nʼabufuw mu, hunahuna wɔn wɔ nʼabufuwhyew mu, ka se,
Dan dreigt Hij ze toornig, Doet ze rillen voor zijn gramschap:
6 “Masi me Hene wɔ Sion, me bepɔw kronkron no so.”
"Ik zelf stel Mij een koning aan, Op Sion, mijn heilige berg!"
7 Mɛpae mu aka Awurade ahyɛde: Ɔka kyerɛɛ me se, “Woyɛ me Ba; nnɛ mayɛ wʼAgya.
Nu wil Ik Jahweh’s beslissing verkonden; Hij heeft Mij gezegd: Gij zijt mijn Zoon; Ik heb U heden verwekt.
8 Bisa me, na mede amanaman nyinaa bɛyɛ wʼagyapade, asase ano nyinaa bɛyɛ wo de.
Vraag Mij: dan geef Ik U de volkeren tot erfdeel, En de grenzen der aarde tot uw bezit;
9 Wode dade ahempema bedi wɔn so; na woabobɔ wɔn sɛ ɔnwemfo ahina.”
Gij moogt ze vermorzelen met ijzeren knots, En stuk slaan als een aarden pot.
10 Enti mo ahemfo, munsua nyansa; monkae kɔkɔbɔ yi, mo asase sodifo.
Koningen, bedenkt het dus wel; Weest gewaarschuwd, wereldregeerders!
11 Momfa osuro nsom Awurade na monsɛpɛw mo ho ahopopo mu.
Dient Jahweh in vreze; Beeft, en kust Hem de voeten!
12 Mumfew Ɔba no ano, na ne bo amfuw na mo akwan de mo bɛkɔ ɔsɛe mu, efisɛ nʼabufuwhyew tumi sɔre mpofirim. Nhyira ne wɔn a woguan toa no nyinaa.
Anders ontsteekt Hij in toorn, en loopt gij uw verderf tegemoet, Want licht kan zijn gramschap ontvlammen. Gelukkig, wie tot Hem zijn toevlucht neemt!

< Nnwom 2 >