< Nnwom 147 >

1 Monkamfo Awurade. Eye sɛ wɔto ayeyi nnwom ma yɛn Nyankopɔn, ɛyɛ fɛ na ɛfata dodo sɛ wɔkamfo no!
Alleluja. [Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
2 Awurade kyekyere Yerusalem; Ɔboaboa Israel nnommum ano.
Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
3 Ɔsa wɔn a wɔn koma abotow no yare, na ɔkyekyere wɔn akuru.
qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
4 Ɔkyerɛ nsoromma dodow a ɛwɔ hɔ, na ɔde obiara din frɛ no.
qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
5 Yɛn Awurade so, na ne tumi yɛ kɛse; yɛrente nʼase nwie.
Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
6 Awurade wowaw ahobrɛasefo na ɔtotow amumɔyɛfo hwehwe fam.
Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Monto aseda nnwom mma Awurade. Momfa sanku nto dwom mma yɛn Nyankopɔn.
Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
8 Ɔde omununkum kata ɔsoro ani; ɔma asase osu ma sare nyin wɔ nkoko so.
Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
9 Ɔma anantwi aduan, na sɛ kwaakwaadabimma su a, ɔma wɔn aduan.
qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
10 Ɛnyɛ ɔpɔnkɔ ahoɔden na nʼani sɔ na ɛnyɛ onipa ahoɔden nso.
Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 Na mmom, Awurade ani sɔ nnipa a wosuro no, wɔn a wɔde wɔn ho to nʼadɔe a ɛnsa da no so no.
Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.]
12 Momma Awurade so, Yerusalem; kamfo wo Nyankopɔn, Sion,
Alleluja. [Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
13 ɔma wʼapon akyi adaban yɛ den, na ohyira wo nkurɔfo a wɔte wo mu.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
14 Ɔma wʼahye so dwo, na ɔde awi ankasa ma wo.
Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
15 Ɔsoma nʼahyɛde kɔ asase so; nʼasɛm tu mmirika ntɛm so.
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
16 Ɔtrɛw sukyerɛmma mu sɛ oguan ho nwi, na ɔpete obosu sukyerɛmma sɛ nsõ.
Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
17 Ɔtotow mparuwbo gu fam sɛ mmosea. Hena na obetumi agyina nʼawɔw dennen no ano?
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
18 Ɔsoma nʼasɛm no ma ɛnan no; ɔhwanyan ne mframa, na nsu sen.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
19 Wada nʼasɛm adi akyerɛ Yakob, ne mmara ne ɔhyɛ nsɛm akyerɛ Israel.
Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
20 Ɔnyɛɛ eyi maa ɔman foforo biara ɛ; wonnim ne mmara. Monkamfo Awurade!
Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.]

< Nnwom 147 >