< Nnwom 139 >

1 Wɔde ma dwonkyerɛfo. Dawid dwom. Awurade, woahwehwɛ me mu na woahu me.
Psalmus David, in finem. Domine probasti me, et cognovisti me:
2 Wunim mʼasetena ne me sɔre; wufi akyirikyiri hu mʼadwene mu.
tu cognovisti sessionem meam, et resurrectionem meam.
3 Wunim mʼadifi ne me nnae mu; wunim mʼakwan nyinaa mu.
Intellexisti cogitationes meas de longe: semitam meam, et funiculum meum investigasti.
4 Ansa na mebue mʼano akasa no Awurade, na wunim ne nyinaa dedaw.
Et omnes vias meas praevidisti: quia non est sermo in lingua mea.
5 Woakata me ho nyinaa ahyia na wobɔ me ho ban.
Ecce Domine tu cognovisti omnia novissima, et antiqua: tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.
6 Saa nimdeɛ yi yɛ me nwonwa dodo, ɛkɔ soro dodo ma me sɛ medu ho.
Mirabilis facta est scientia tua ex me: confortata est, et non potero ad eam.
7 Ɛhe na metumi afi wo honhom anim akɔ? Ɛhe na metumi aguan afi wʼanim akɔ?
Quo ibo a spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam?
8 Sɛ meforo soro a, wowɔ hɔ. Na mekɔsɛw me kɛtɛ wɔ asaman a, wo ni. (Sheol h7585)
Si ascendero in caelum, tu illic es: si descendero in infernum, ades. (Sheol h7585)
9 Sɛ mede adekyee ntaban tu na mekɔtena po akyi nohɔ a,
Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris:
10 mpo hɔ na wo nsa begya me akɔ, na wo nsa nifa beso me mu.
Etenim illuc manus tua deducet me: et tenebit me dextera tua.
11 Na meka se, “Ampa ara sum mmɛkata me so na hann nnan adesae ntwa me ho nhyia a,”
Et dixi: Forsitan tenebrae conculcabunt me: et nox illuminatio mea in deliciis meis.
12 sum mpo nyɛ sum mma wo; na anadwo bɛhyerɛn sɛ awia; sum ne hann yɛ wo pɛ.
Quia tenebrae non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur: sicut tenebrae eius, ita et lumen eius.
13 Na wo na wobɔɔ me honhom wonwen me wɔ me na awotwaa mu.
Quia tu possedisti renes meos: suscepisti me de utero matris meae.
14 Mekamfo wo, efisɛ woyɛɛ me anwonwakwan so a ɛyɛ hu; wo nnwuma yɛ nwonwa. Minim ɛno yiye pa ara.
Confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es: mirabilia opera tua, et anima mea cognoscet nimis.
15 Wɔamfa me bɔbea anhintaw wo bere a wɔyɛɛ me kokoa mu no; bere a wɔnwenee me wɔ asase bun mu no,
Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto: et substantia mea in inferioribus terrae.
16 wʼani huu me, bere a meyɛ mogyatɔw no. Nna dodow a woatwa ama me no, wɔakyerɛw ne nyinaa wɔ wo nhoma mu ansa na mu baako reba mu.
Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur: dies formabuntur, et nemo in eis.
17 Onyankopɔn, wo nsusuwii som bo ma me! woka ne nyinaa bɔ mu a, ɛtrɛw dodo!
Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus: nimis confortatus est principatus eorum.
18 Sɛ mise mɛkan a, ne dodow bɛboro mpoano nwea, sɛ minyan a, me ne wo wɔ hɔ ara.
Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur: exurrexi, et adhuc sum tecum.
19 Sɛ anka, Onyankopɔn, wubekunkum amumɔyɛfo ɛ! Mumfi me so, mo a moyɛ mogyapɛfo!
Si occideris Deus peccatores: viri sanguinum declinate a me:
20 Wɔde adwemmɔne ka wo ho asɛm; wʼatamfo mmmɔ wo din pa.
Quia dicitis in cogitatione: accipient in vanitate civitates suas.
21 Awurade, metan wɔn a wɔtan wo, na mikyi wɔn a wɔsɔre tia wo no ana?
Nonne qui oderunt te Domine, oderam: et super inimicos tuos tabescebam?
22 Minni hwee sɛ ɔtan a mewɔ ma wɔn; mefa wɔn sɛ mʼatamfo.
Perfecto odio oderam illos: et inimici facti sunt mihi.
23 Hwehwɛ me mu, Onyankopɔn, na hu me koma; sɔ me hwɛ, na hu mʼadwene.
Proba me Deus, et scito cor meum: interroga me, et cognosce semitas meas.
24 Hwɛ sɛ bɔne bi wɔ me mu a, na di mʼanim fa daa nkwa kwan so.
Et vide, si via iniquitatis in me est: et deduc me in via aeterna.

< Nnwom 139 >