Nnwom 135

1 Monkamfo Awurade. Monkamfo Awurade din; monkamfo no, mo Awurade asomfo,

Halleluja! Lova Herrens namn, lova, de Herrens tenarar,

2 mo a mosom wɔ Awurade fi, wɔ adiwo a ɛwɔ yɛn Nyankopɔn fi.

de som stend i Herrens hus, i fyregardarne til vår Guds hus!

3 Monkamfo Awurade efisɛ oye; monto ayeyi nnwom mma ne din, na ɛno na ɛyɛ anisɔ.

Lova Herren, for Herren er god! Syng lov for hans namn, for det er yndelegt.

4 Awurade ayi Yakob sɛ ɔnyɛ ne de, wayi Israel sɛ nʼade a ɛsom bo.

For Jakob hev Herren valt seg ut, Israel til sin eigedom.

5 Minim sɛ Awurade so; Ɔso sen anyame nyinaa.

For eg veit at Herren er stor, og vår Herre er meir enn alle gudar.

6 Awurade yɛ nea ɔpɛ biara wɔ ɔsoro ne asase so, po ne mu bun nyinaa.

Herren gjer alt det han vil i himmelen og på jordi, i havi og i alle djup,

7 Ɔma omununkum ma ne ho so fi asase ano ba; ɔsoma anyinam ka osu ho na ɔma ahum tu fi ne koradan mu.

han som let eim stiga upp frå enden av jordi, gjer eldingar til regn, som fører ut or sine gøymslor vind,

8 Okum Misraim mmakan, nnipa ne mmoa mmakan.

han som slo dei fyrstefødde i Egyptarland både av folk og fe,

9 Ɔsomaa ne nsɛnkyerɛnne ne nʼanwonwade baa mo mfimfini, Misraim, de tiaa Farao ne nʼasomfo nyinaa.

som sende teikn og under midt i deg, Egyptarland, mot Farao og alle hans tenarar.

10 Ɔsɛee amanaman pii, na okunkum ahemfo akɛse,

Han som slo mange heidningefolk og drap megtige kongar,

11 Amorifo hene, Sihon Basan hene, Og ne Kanaan ahemfo nyinaa,

Sihon, amoritarkongen, og Basans konge Og, og alle Kana’ans kongerike,

12 na ɔde wɔn nsase maa sɛ agyapade ɔde maa ne nkurɔfo Israelfo.

og gav deira land til arv, til arv for Israel, sitt folk.

13 Awurade, wo din wɔ hɔ daa. Awurade wo din ahyeta awo ntoatoaso nyinaa mu.

Herre, ditt namn varer æveleg, Herre, ditt minne frå ætt til ætt.

14 Awurade bedi ama ne nkurɔfo na obehu nʼasomfo mmɔbɔ.

For Herren skal døma sitt folk og ynkast yver sine tenarar.

15 Amanaman no ahoni yɛ dwetɛ ne sikakɔkɔɔ a wɔde onipa nsa na ayɛ.

Heidninge-avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.

16 Wɔwɔ ano, nanso wontumi nkasa, wɔwɔ ani, nanso wonhu ade;

Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje,

17 wɔwɔ aso, nanso wɔnte asɛm, na ɔhome nso nni wɔn anom.

dei hev øyro, men høyrer ikkje, og ingen ande er i deira munn.

18 Wɔn a wɔyɛɛ ahoni no bɛyɛ sɛ wɔn ara, saa ara na wɔn a wɔde wɔn ho to wɔn so no bɛyɛ.

Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.

19 Monkamfo Awurade, mo Israelfo nyinaa; monkamfo Awurade, Aaron fi;

Israels hus, lova Herren! Arons hus, lova Herren!

20 monkamfo Awurade, Lewi fi; monkamfo Awurade, mo a musuro no.

Levis hus, lova Herren! De som ottast Herren, lova Herren!

21 Mumfi Sion nkamfo Awurade, monkamfo nea ɔte Yerusalem no. Monkamfo Awurade.

Lova vere Herren frå Sion, han som bur i Jerusalem! Halleluja!