Nnwom 129

1 Ɔsoroforo dwom. “Wɔahyɛ me so pii afi me mmofraase, ma Israel nka ɛ.

Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

2 “Wɔahyɛ me so pii afi me mmofraase, nanso wontumi nnii me so nkonim ɛ.

Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.

3 Fɛntɛmfo afɛntɛm mʼakyi ayɛ wɔn nkɔmoa atenten.

Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.

4 Nanso Awurade yɛ ɔtreneeni; watwitwa amumɔyɛfo hama afi me ho ama made me ho.”

Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.

5 Ma wɔn a wɔtan Sion nyinaa mfa animguase nsan wɔn akyi.

Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.

6 Ma wɔnnyɛ sɛ sare a ɛwɔ ɔdan atifi, a ennyin na ɛhyew;

Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

7 na nnɔbaetwafo ntumi nnya biribi mfi mu nhyɛ ne nsa ma, na nea ɔboaboa ano nso nnya hwee nhyɛ nʼabasa ma.

Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

8 Mma wɔn a wotwa mu wɔ hɔ no nka se, “Awurade nhyira mmra mo so; yehyira mo wɔ Awurade din mu.”

I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.