Nnwom 129

1 Ɔsoroforo dwom. “Wɔahyɛ me so pii afi me mmofraase, ma Israel nka ɛ.

Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 “Wɔahyɛ me so pii afi me mmofraase, nanso wontumi nnii me so nkonim ɛ.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 Fɛntɛmfo afɛntɛm mʼakyi ayɛ wɔn nkɔmoa atenten.

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 Nanso Awurade yɛ ɔtreneeni; watwitwa amumɔyɛfo hama afi me ho ama made me ho.”

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 Ma wɔn a wɔtan Sion nyinaa mfa animguase nsan wɔn akyi.

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 Ma wɔnnyɛ sɛ sare a ɛwɔ ɔdan atifi, a ennyin na ɛhyew;

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 na nnɔbaetwafo ntumi nnya biribi mfi mu nhyɛ ne nsa ma, na nea ɔboaboa ano nso nnya hwee nhyɛ nʼabasa ma.

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 Mma wɔn a wotwa mu wɔ hɔ no nka se, “Awurade nhyira mmra mo so; yehyira mo wɔ Awurade din mu.”

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.