< Nnwom 122 >

1 Ɔsoroforo dwom. Dawid de. Me ne wɔn a wosee me sɛ, “Ma yɛnkɔ Awurade fi” no ani gyei.
En sang ved festreisene; av David. Jeg gleder mig ved dem som sier til mig: Vi vil gå til Herrens hus.
2 Yegyinagyina wʼaponkɛse ano, Yerusalem.
Våre føtter står i dine porter, Jerusalem!
3 Wɔakyekyere Yerusalem yiye sɛ kuropɔn wahyehyɛ mu nneɛma fɛfɛ.
Jerusalem, du velbyggede, lik en by som er tett sammenføiet,
4 Ɛhɔ na mmusuakuw no kɔ, Awurade mmusuakuw no, Wɔkɔkamfo Awurade din, sɛnea nhyehyɛe a wɔde ama Israel no te.
hvor stammene drar op, Herrens stammer, efter en lov for Israel, for å prise Herrens navn!
5 Ɛhɔ na atemmu nhengua no sisi, Dawid fi nhengua no.
For der er stoler satt til dom, stoler for Davids hus.
6 Monsrɛ asomdwoe mma Yerusalem se, “Ma wɔn a wɔdɔ wo no nnya bammɔ.
Bed om fred for Jerusalem! La det gå dem vel som elsker dig!
7 Ma asomdwoe mmra wʼafasu mu na bammɔ mmra wʼaban mu.”
Der være fred innen din voll, ro i dine saler!
8 Me nuanom ne me nnamfonom nti, mɛka se, “Asomdwoe ntena wo mu.”
For mine brødres og mine venners skyld vil jeg si: Fred være i dig!
9 Awurade yɛn Nyankopɔn fi nti, mɛhwehwɛ wo yiyeyɛ.
For Herrens, vår Guds huses skyld vil jeg søke ditt beste.

< Nnwom 122 >