< Nnwom 122 >
1 Ɔsoroforo dwom. Dawid de. Me ne wɔn a wosee me sɛ, “Ma yɛnkɔ Awurade fi” no ani gyei.
Ein Wallfahrtslied Davids. Ich freute mich, als man mir sagte:
2 Yegyinagyina wʼaponkɛse ano, Yerusalem.
So stehn denn nunmehr unsre Füße in deinen Toren, Jerusalem!
3 Wɔakyekyere Yerusalem yiye sɛ kuropɔn wahyehyɛ mu nneɛma fɛfɛ.
Jerusalem, du wiedererbaute als eine Stadt, die fest in sich geschlossen,
4 Ɛhɔ na mmusuakuw no kɔ, Awurade mmusuakuw no, Wɔkɔkamfo Awurade din, sɛnea nhyehyɛe a wɔde ama Israel no te.
wohin die Stämme hinaufziehn, die Stämme des HERRN, nach der für Israel gültigen Weisung, dort den Namen des HERRN zu preisen;
5 Ɛhɔ na atemmu nhengua no sisi, Dawid fi nhengua no.
denn dort waren einst aufgestellt die Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses Davids.
6 Monsrɛ asomdwoe mma Yerusalem se, “Ma wɔn a wɔdɔ wo no nnya bammɔ.
Bringet Jerusalem dar den Friedensgruß: »Heil denen, die dich lieben!
7 Ma asomdwoe mmra wʼafasu mu na bammɔ mmra wʼaban mu.”
Friede herrsche vor deinen Mauern, sichere Ruhe in deinen Palästen!«
8 Me nuanom ne me nnamfonom nti, mɛka se, “Asomdwoe ntena wo mu.”
Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen;
9 Awurade yɛn Nyankopɔn fi nti, mɛhwehwɛ wo yiyeyɛ.
um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich Segen für dich erbitten.