< Nnwom 107 >

1 Monna Awurade ase na oye; na nʼadɔe wɔ hɔ daa.
Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
2 Momma wɔn a Awurade agye wɔn nka saa, wɔn a wagye wɔn afi ɔtamfo nsam no;
Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
3 wɔn a ɔboaboaa wɔn ano fii nsase so no, efi apuei kosi atɔe, atifi kosi anafo.
Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
4 Ebinom kyinkyinii wɔ nsase pradada so, a wɔanhu ɔkwan ankɔ kuropɔn no mu, faako a wobetumi anya atenae.
Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
5 Ɔkɔm ne osukɔm dee wɔn na wɔtotɔɔ beraw.
Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
6 Afei wosu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ogyee wɔn fii wɔn ahohiahia mu.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
7 Ɔde wɔn faa ɔkwan tee so baa kuropɔn a wotumi tena mu no mu.
Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
8 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho,
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
9 ɔma wɔn a osukɔm de wɔn nsu na ɔde nnepa hyɛ wɔn a ɔkɔm de wɔn ma.
Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
10 Ebinom tenaa sum ne awerɛhow mu, nneduafo a wɔde dade nkɔnsɔnkɔnsɔn agu wɔn,
Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
11 efisɛ wɔatew Onyankopɔn nsɛm ho atua na wɔabu Ɔsorosoroni no agyinatu animtiaa.
Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
12 Enti ogyaa wɔn maa adwumaden; wohintihintiwii, na wɔannya ɔboafo.
Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
13 Afei wosu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ogyee wɔn fii wɔn ahohia mu.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
14 Oyii wɔn fii sum ne awerɛhow mu, na obubuu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn mu.
Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
15 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho,
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
16 efisɛ obubu kɔbere mfrafra apon na otwitwa nnadeban mu.
Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
17 Ebinom bɛyɛɛ nkwaseafo, wɔn atuatew nti, na wohuu amane, wɔn nnebɔne nti.
Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
18 Wokyii aduan nyinaa na wotwiw bɛnee owu pon ano.
Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
19 Afei wosu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu na ogyee wɔn fii wɔn ahohia mu.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
20 Ɔsomaa nʼasɛm na ɔsaa wɔn yare; na ogyee wɔn fii ɔda mu.
Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
21 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho.
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
22 Momma wɔmmɔ aseda afɔre na wɔmfa ahurusi nnwom nka ne nnwuma ho asɛm.
Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
23 Ebinom tenaa ahyɛn mu wɔ po so; wɔyɛ aguadifo wɔ nsu akɛse so.
Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
24 Wohuu Awurade nnwuma, nʼanwonwade a ɛwɔ bun mu.
Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
25 Ɔkasa maa ahum tui na ekukuru asorɔkye.
Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
26 Wokukuru kɔɔ ɔsorosoro na wosian kɔɔ bun mu tɔnn; wɔn amanehunu mu no wɔn koma tui.
Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
27 Wokyim totɔɔ ntintan sɛ asabowfo; na wonhu nea wɔnnyɛ bio.
Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
28 Afei wosu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu, na ogyee wɔn fii wɔn ahohia mu.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
29 Ɔmaa ahum no yɛɛ dinn; po so asorɔkye ano brɛɛ ase.
Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
30 Wɔn ani gyei, bere a ɛyɛɛ dinn no, na ɔkyerɛɛ wɔn ɔkwan de wɔn koduu gyinabea a wɔpɛ.
Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
31 Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho.
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
32 Wɔmma no so wɔ asafo no mu na wɔnkamfo no wɔ mpanyimfo nhyiamu ase.
Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
33 Ɔdan nsubɔnten maa no yɛɛ sare, asuten yɛɛ asase wosee,
Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
34 na asasebere dan nkyenenkyene, wɔn a wɔte asase no so amumɔyɛ nti.
Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
35 Ɔdan sare so maa no yɛɛ nsuwansuwa na nkyɛkyerɛ yɛɛ sɛ nsuten anan mu;
Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
36 Ɛhɔ na ɔde wɔn a ɔkɔm de wɔn kɔsoɛe, na wɔkyekyeree kuropɔn tenaa mu.
Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
37 Wɔyɛɛ mfuw ne bobe nturo na ɛmaa wɔn nnɔbae bebree.
Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
38 Ohyiraa wɔn na wɔn ase dɔe. Wamma wɔn nyɛmmoa dodow so anhuan.
Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
39 Afei wɔn dodow so huanee na nhyɛso, amanehunu ne awerɛhow brɛɛ wɔn ase;
En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
40 nea obu abirɛmpɔn animtiaa no ma wokyinkyin asase kesee a ɔkwan nni hɔ so.
Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
41 Nanso ɔmaa ahiafo so fii wɔn ahohia mu na ɔmaa wɔn mmusua dɔɔ sɛ nguankuw.
Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
42 Atreneefo hu ma wɔn ani gye, nanso amumɔyɛfo nyinaa mua wɔn ano.
De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
43 Momma nea ɔyɛ onyansafo no mmu eyinom, na onsusuw Awurade adɔe kɛse no ho.
Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!

< Nnwom 107 >