Nnwom 105
1 Da Awurade ase na da ne kɛseyɛ adi. Ma wiase nyinaa nhu nea wayɛ.
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
2 Monto dwom mma no, monto ayeyi dwom mma no; monka nʼanwonwade no nyinaa.
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
3 Monhoahoa mo ho wɔ ne din kronkron mu; momma wɔn a wɔhwehwɛ Awurade no nnya koma mu anigye.
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
4 Momma mo ani nna Awurade ne nʼahoɔden no so; na monhwehwɛ nʼanim bere biara.
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
5 Monkae anwonwade a wayɛ ne nsɛnkyerɛnne, ne atɛn a obui,
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
6 Abraham mma, Onyankopɔn asomfo, Yakob mma a wapaw wɔn.
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
7 Ɔyɛ Awurade, yɛn Nyankopɔn. Nʼahenni da adi wɔ asase so nyinaa.
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
8 Ɔkae nʼapam daa nyinaa, asɛm a ɔhyɛ maa awo ntoantoaso apem no,
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
9 apam a ɔne Abraham yɛe no, ntam a ɔka kyerɛɛ Isak no.
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
10 Ɔhyɛɛ mu den maa Yakob sɛ mmara, de maa Israel sɛ apam a ɛbɛtena hɔ afebɔɔ.
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
11 Ɔkae se, “Mede Kanaan asase no bɛma wo sɛ kyɛfa a ɛbɛyɛ wʼagyapade.”
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
12 Ɔkaa eyi bere a na wɔnnɔɔso, ahɔhokuw ketewa bi a wɔwɔ Kanaan.
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
13 Wofii aman so kɔɔ aman so; fii ahemman mu kɔɔ ahemman mu.
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
14 Wamma obi anhyɛ wɔn so; wɔn nti, ɔkaa ahene anim se:
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
15 “Mommfa mo nsa nka wɔn a masra wɔn ngo; na monnyɛ mʼadiyifo bɔne bi.”
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
16 Ɔmaa ɔkɔm baa asase no so na ɔsɛee akwan a wɔfa so nya wɔn aduan nyinaa;
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
17 na ɔsomaa ɔbarima bi dii wɔn anim, Yosef a wɔtɔn no sɛ akoa no.
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
18 Wɔde mpokyerɛ guu ne nʼanan, na wɔde dade nkɔnsɔnkɔnsɔn hyɛɛ ne kɔn,
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
19 kosii sɛ nea ɔhyɛɛ ho nkɔm no baa mu, kosii sɛ Awurade asɛm no daa no adi sɛ ɔyɛ ɔnokwafo.
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
20 Ɔhene no soma ma wokoyii no; aman no sodifo gyaa no.
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
21 Ɔyɛɛ no ne fi so wura nea ɔwɔ nyinaa sodifo,
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
22 sɛ ɔnkyerɛ ne mmapɔmma nea ɔpɛ na ɔnkyerɛ ne mpanyimfo nyansa.
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
23 Na Israel kɔɔ Misraim; Yakob kɔtenaa Ham asase so sɛ ɔnanani.
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
24 Awurade maa ne nkurɔfo ase dɔe; ɔyɛɛ wɔn bebree dodo maa wɔn atamfo,
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
25 wɔn a ɔdan wɔn koma sɛ wɔntan ne nkurɔfo na wɔmpam nʼasomfo ti so.
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
26 Ɔsomaa ne somfo Mose, ne Aaron a na wayi no no.
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
27 Wɔyɛɛ ne nsɛnkyerɛnne nwonwaso wɔ wɔn mu, nʼanwonwade wɔ Ham asase so.
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
28 Ɔsomaa sum, na ɔmaa asase duruu sum, efisɛ na wɔatew nʼasɛm no so atua.
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
29 Ɔmaa wɔn nsu nyinaa dan mogya, nam so kum mu mpataa.
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
30 Mpɔtorɔ bɛhyɛɛ asase no so ma, na wɔhyɛn ɔman no sodifo mpia mu.
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
31 Ɔkasae, na nwansena bebree ne ntontom baa ɔman no mu baabiara.
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
32 Ɔmaa wɔn osu dan mparuwbo a anyinam nenam mu wɔ ɔman no nyinaa mu;
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
33 Ɔsɛee wɔn bobe ne borɔdɔma nnua na obubuu ɔman no so nnua pasaa.
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
34 Ɔkasae, na mmoadabi bae, tɛwtɛw a wontumi nkan wɔn;
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
35 wɔwee ahabammono biara a ɛwɔ wɔn asase no so, na wodii wɔn mfuw so nnuan.
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
36 Afei okunkum wɔn asase so mmakan nyinaa, wɔn mmarimayɛ mu aba a edi kan nyinaa.
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
37 Oyii Israel a ɔso dwetɛ ne sikakɔkɔɔ fii wɔn mmusuakuw mu a obiara ho antɔ kyima.
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
38 Misraim ani gyei, bere a wɔkɔe, efisɛ na Israelfo ho hu atɔ wɔn so.
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
39 Ɔtrɛw omununkum mu kataa wɔn so, na ogya maa wɔn hann anadwo.
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
40 Wobisae, na ɔbrɛɛ wɔn mparuwbo ɔmaa ɔsoro aduan mee wɔn.
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
41 Obuee ɔbotan mu maa nsu fii mu bae; na ɛsen faa sare no so sɛ asubɔnten.
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
42 Ɔkaee ne bɔ kronkron bi a ɔhyɛɛ ne somfo Abraham no.
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
43 Oyii ne nkurɔfo maa wɔn ani gyei; wɔn a wapaw wɔn no dii ahurusi;
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
44 ɔde amanaman no nsase maa wɔn, na nea ebinom abrɛ anya no bɛyɛɛ wɔn agyapade
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
45 na wɔahwɛ nʼahyɛde adi ne mmara so. Munyi Awurade ayɛ.
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
