< Nnwom 102 >
1 Aberante mmɔborɔni mpaebɔ. Osu kyerɛ Awurade bere a ɔwɔ ahohia mu. Awurade, tie me mpaebɔ; na ma me mmoa ho sufrɛ nnu wʼanim.
Bøn af en elendig, naar hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.
2 Mmfa wʼanim nhintaw me bere a mewɔ ahohia mu. Brɛ wʼaso ase ma me; na sɛ misu frɛ wo a, gye me so ntɛm.
HERRE, lyt til min Bøn, lad mit Raab komme til dig,
3 Me nkwanna reyera te sɛ wusiw; me nnompe adɔ sɛ nyansramma.
skjul dog ikke dit Aasyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; naar jeg kalder, saa skynd dig og svar mig!
4 Me koma abotow na akisa sɛ sare; na me kɔn nnɔ aduan.
Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;
5 Mʼapinisi dennen nti maka ɔhonam ne nnompe.
mit Hjerte er svedet og visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.
6 Mete sɛ sare so patu, te sɛ patu a ɔte nnwiriwii mu.
Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;
7 Meda hɔ a, mʼani gu so; mayɛ sɛ anomaa bi a ɔno nko ara si ɔdan atifi.
jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen paa øde Steder;
8 Da mu nyinaa mʼatamfo bɔ me akutia. Wɔn a wodi me ho fɛw no bɔ me din de dome.
om Natten ligger jeg vaagen og jamrer saa ensom som Fugl paa Taget;
9 Mede nsõ ayɛ mʼaduan na mede nusu fra me nsu mu
mine Fjender haaner mig hele Dagen; de, der spotter mig, sværger ved mig.
10 esiane wʼabufuwhyew dennen no nti, woama me so, ayi me asi nkyɛn.
Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Taarer
11 Me nkwa nna te sɛ anwummere sunsuma; na mehyew sɛ sare.
over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;
12 Nanso wo Awurade, woyɛ ɔhene daa daa; na wo din a ahyeta no te hɔ daa awo ntoatoaso nyinaa mu.
mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.
13 Wobɛsɔre na woahu Sion mmɔbɔ; bere adu sɛ wuhu no mmɔbɔ; bere a wohyɛe no aso.
Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;
14 Nʼabo som bo ma wʼasomfo; ne mfutuma hyɛ wɔn awerɛhow.
du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, naar Naadens Tid, naar Timen er inde;
15 Amanaman no besuro Awurade din; asase so ahemfo nyinaa bedi wʼanuonyam ni.
thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.
16 Awurade bɛkyekyere Sion bio, na wapue wɔ nʼanuonyam mu.
Og HERRENS Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;
17 Obetie mmɔborɔfo mpaebɔ; na ɔremmu nʼani ngu wɔn sufrɛ so.
thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;
18 Monkyerɛw eyi mma nkyirimma, sɛnea ɛbɛyɛ a wɔn a wonnya nwoo wɔn no bɛkamfo Awurade;
han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.
19 “Awurade hwɛɛ fam fi ne kronkronbea wɔ ɔsoro hɔ; ofi ɔsoro hwɛɛ asase,
For Efterslægten skal det optegnes, et Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;
20 sɛnea ɔbɛte nneduafo apinisi, na wɔagyaa wɔn a wɔabu wɔn kumfɔ no.”
thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord
21 Enti wɔbɛpae mu abɔ Awurade din wɔ Sion na wɔakamfo no wɔ Yerusalem,
for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,
22 bere a amanaman ne ahenni ahorow behyia mu na wɔasom Awurade.
at HERRENS Navn kan forkyndes i Zion, hans Pris i Jerusalem,
23 Ɔmaa me yɛɛ mmerɛw wɔ bere a merenyin. Otwaa me nkwa nna so.
naar Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.
24 Enti mekae se, “Me Onyankopɔn, mfa me nkɔ, wɔ me nkwa nna mfimfini; wo mfe wɔ hɔ daa kodu awo ntoatoaso nyinaa mu.
Han lammed min Kraft paa Vejen, forkorted mit Liv.
25 Mfiase no wotoo asase fapem, na ɔsoro yɛ wo nsa ano adwuma.
Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine Aar er fra Slægt til Slægt.
26 Ne nyinaa betwa mu na wo de, wobɛtena hɔ daa; wɔbɛtetew te sɛ atade. Wobɛsesa wɔn te sɛ ntama, na wɔbɛtow wɔn agu.
Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;
27 Nanso wote sɛnea wote, na wo mfe to rentwa da.
de falder, men du bestaar, alle slides de op som en Klædning;
28 Wʼasomfo mma bɛtena nkwa mu wɔ wʼanim; na wɔn asefo ase betim wɔ wʼanim.”
som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine Aar faar aldrig Ende! Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestaa for dit Aasyn.