Mmebusɛm 9
1 Nyansa asi ne fi; wasisi nʼafadum ason.
Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
2 Wasiesie ne nam de afra ne nsa, wato ne pon.
Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
3 Wasoma ne mmaawa, na ɔfrɛ fi kuropɔn no sorɔnsorɔmmea hɔ se,
Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
4 “Momma ntetekwaafo nyinaa mmra ha!” Ɔka kyerɛ wɔn a wonni atemmu se,
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
5 “Mommra mmedi mʼaduan na monnom nsa a mafra no.
«Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
6 Munnyaw mo ntetekwaasɛm no na mubenya nkwa; monnantew ntease akwan so.”
Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
7 Nea ɔteɛteɛ ɔfɛwdifo no frɛ ahohorabɔ; na nea ɔka amumɔyɛfo anim no nya ɔyaw.
Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
8 Ɛno nti, nka ɔfɛwdifo anim na ɔmmɛtan wo; ka onyansafo anim na ɔbɛdɔ wo.
Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
9 Ma onyansafo akwankyerɛ na ɔbɛkɔ so ahu nyansa; kyerɛkyerɛ ɔtreneeni na ɔde bɛka nʼadesua ho.
Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
10 Awurade suro yɛ nyansa mfiase Ɔkronkronni no ho nimdeɛ yɛ ntease.
Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
11 Me mu na wo nna bɛdɔɔso, na wɔde mfe bɛka wo nkwa ho.
«For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
12 Sɛ woyɛ onyansafo a, wubenya wo nyansa so mfaso; sɛ woyɛ ɔfɛwdifo a, wo nko ara na wubehu amane.
Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
13 Ɔbea ɔkwasea yɛ ɔkasafo; onni ahohyɛso na onni nimdeɛ.
Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
14 Ɔte ne fi pon ano, na ɔte akongua a esi kuropɔn no sorɔnsorɔmmea,
Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
15 na ɔfrɛfrɛ wɔn a wotwa mu wɔ hɔ, wɔn a wɔnam wɔn kwan so tee se,
og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
16 “Momma ntetekwaafo nyinaa mmra ha” ɔka kyerɛ wɔn a wonni atemmu se,
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
17 “Nsu a wowia no yɛ fremfrem na aduan a wodi no ahintawee no yɛ dɛ!”
«Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
