Mmebusɛm 9
1 Nyansa asi ne fi; wasisi nʼafadum ason.
Sapientia aedificavit sibi domum, excidit columnas septem.
2 Wasiesie ne nam de afra ne nsa, wato ne pon.
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 Wasoma ne mmaawa, na ɔfrɛ fi kuropɔn no sorɔnsorɔmmea hɔ se,
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad moenia civitatis:
4 “Momma ntetekwaafo nyinaa mmra ha!” Ɔka kyerɛ wɔn a wonni atemmu se,
Siquis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 “Mommra mmedi mʼaduan na monnom nsa a mafra no.
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 Munnyaw mo ntetekwaasɛm no na mubenya nkwa; monnantew ntease akwan so.”
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiae.
7 Nea ɔteɛteɛ ɔfɛwdifo no frɛ ahohorabɔ; na nea ɔka amumɔyɛfo anim no nya ɔyaw.
Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Ɛno nti, nka ɔfɛwdifo anim na ɔmmɛtan wo; ka onyansafo anim na ɔbɛdɔ wo.
Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
9 Ma onyansafo akwankyerɛ na ɔbɛkɔ so ahu nyansa; kyerɛkyerɛ ɔtreneeni na ɔde bɛka nʼadesua ho.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
10 Awurade suro yɛ nyansa mfiase Ɔkronkronni no ho nimdeɛ yɛ ntease.
Principium sapientiae timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
11 Me mu na wo nna bɛdɔɔso, na wɔde mfe bɛka wo nkwa ho.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitae.
12 Sɛ woyɛ onyansafo a, wubenya wo nyansa so mfaso; sɛ woyɛ ɔfɛwdifo a, wo nko ara na wubehu amane.
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
13 Ɔbea ɔkwasea yɛ ɔkasafo; onni ahohyɛso na onni nimdeɛ.
Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 Ɔte ne fi pon ano, na ɔte akongua a esi kuropɔn no sorɔnsorɔmmea,
sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco,
15 na ɔfrɛfrɛ wɔn a wotwa mu wɔ hɔ, wɔn a wɔnam wɔn kwan so tee se,
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 “Momma ntetekwaafo nyinaa mmra ha” ɔka kyerɛ wɔn a wonni atemmu se,
Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 “Nsu a wowia no yɛ fremfrem na aduan a wodi no ahintawee no yɛ dɛ!”
Aquae furtivae dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
