Mmebusɛm 7
1 Me ba, fa me nsɛm sie na kora mʼahyɛde wɔ wo mu.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Di mʼahyɛde so na wubenya nkwa; bɔ me nkyerɛkyerɛ ho ban sɛ nea wodɔ no.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Kyekyere bɔ wo nsateaa ho; kyerɛw no yiye gu wo koma pon so.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Ka kyerɛ nyansa se, “Woyɛ me nuabea,” na frɛ ntease wo busuani;
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 Wɔbɛtwe wo afi ɔbeawaresɛefo ho, afi ɔbeawarefo huhuni nsɛmmɔdɛ ho.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Me fi mfɛnsere ano, mede mʼani faa mfɛnsere mu.
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 Mihuu wɔ ntetekwaafo mu, mehyɛɛ mmerante no mu baako nsow, ɔbabun a onni adwene.
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 Na ɔnam borɔn a ɛbɛn ɔbea no fi so a nʼani kyerɛ ɔbea no fi
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 bere a onwini redwo, na anim rebiribiri no.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Afei ɔbea bi fi behyiaa no a wasiesie ne ho sɛ oguamanfo a nnaadaa wɔ ne koma mu.
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 (Ɔyɛ hyirenn na hwee mfa ne ho, ɔntena fie koraa;
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 nnɛ wohu no mmɔnten so, ɔkyena na ɔte aguabɔbea, ɔtetɛw wɔ mmantwea mmantwea.)
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Osoo ne mu few nʼano, wamfɛre, na ɔkae se,
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 “Mewɔ asomdwoe afɔrebɔde wɔ fie; nnɛ madi me bɔhyɛ so.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Enti mebae sɛ merebehyia wo; mehwehwɛɛ wo na mahu wo!
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Mato me mpa, mede nwera a wɔahyɛ no aduru a efi Misraim.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Mede nnuhuam apete me mpa so: kurobow, pɛprɛ ne dupapo.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Bra, ma yɛmfa ɔdɔ mmɔ ɔdɔ mu nkosi anɔpa;
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Me kunu nni fie; watu kwan na ɔbɛkyɛ.
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Ɔde sika a ɛdɔɔso hyɛɛ ne sika kotoku ma na ɔremma kosi ɔsram no kurokumatwa bere mu.”
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Ɔde tɛkrɛmakyene bɔɔ no adafa; ɔde nnaadaa nyaa no ne no dae.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Odii nʼakyi prɛko pɛ te sɛ nantwi a ɔrekɔ akumii, anaa ɔwansan a ɔde ne ti rekɔhyɛ hankare fi mu
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 kosi sɛ bɛmma bɛwɔ ne brɛbo mu, te sɛ anomaa a ɔrekɔtɔ anomaa afiri mu na onnim sɛ ɔbɛhwere ne nkwa.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Na afei, me mma, muntie me; monyɛ aso mma nea meka.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Mommma mo koma mpatiri nkɔ no so na momman mmfa nʼakwan so.
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Bebree na wɔnam no so ahwehwe ase; wɔn a wakum wɔn dɔɔso pa ara.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
