Mmebusɛm 7
1 Me ba, fa me nsɛm sie na kora mʼahyɛde wɔ wo mu.
Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
2 Di mʼahyɛde so na wubenya nkwa; bɔ me nkyerɛkyerɛ ho ban sɛ nea wodɔ no.
Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
3 Kyekyere bɔ wo nsateaa ho; kyerɛw no yiye gu wo koma pon so.
Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
4 Ka kyerɛ nyansa se, “Woyɛ me nuabea,” na frɛ ntease wo busuani;
Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
5 Wɔbɛtwe wo afi ɔbeawaresɛefo ho, afi ɔbeawarefo huhuni nsɛmmɔdɛ ho.
Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
6 Me fi mfɛnsere ano, mede mʼani faa mfɛnsere mu.
Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
7 Mihuu wɔ ntetekwaafo mu, mehyɛɛ mmerante no mu baako nsow, ɔbabun a onni adwene.
En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
8 Na ɔnam borɔn a ɛbɛn ɔbea no fi so a nʼani kyerɛ ɔbea no fi
Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
9 bere a onwini redwo, na anim rebiribiri no.
In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
10 Afei ɔbea bi fi behyiaa no a wasiesie ne ho sɛ oguamanfo a nnaadaa wɔ ne koma mu.
En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
11 (Ɔyɛ hyirenn na hwee mfa ne ho, ɔntena fie koraa;
Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
12 nnɛ wohu no mmɔnten so, ɔkyena na ɔte aguabɔbea, ɔtetɛw wɔ mmantwea mmantwea.)
Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
13 Osoo ne mu few nʼano, wamfɛre, na ɔkae se,
En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
14 “Mewɔ asomdwoe afɔrebɔde wɔ fie; nnɛ madi me bɔhyɛ so.
Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
15 Enti mebae sɛ merebehyia wo; mehwehwɛɛ wo na mahu wo!
Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
16 Mato me mpa, mede nwera a wɔahyɛ no aduru a efi Misraim.
Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
17 Mede nnuhuam apete me mpa so: kurobow, pɛprɛ ne dupapo.
Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
18 Bra, ma yɛmfa ɔdɔ mmɔ ɔdɔ mu nkosi anɔpa;
Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
19 Me kunu nni fie; watu kwan na ɔbɛkyɛ.
Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
20 Ɔde sika a ɛdɔɔso hyɛɛ ne sika kotoku ma na ɔremma kosi ɔsram no kurokumatwa bere mu.”
Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
21 Ɔde tɛkrɛmakyene bɔɔ no adafa; ɔde nnaadaa nyaa no ne no dae.
Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
22 Odii nʼakyi prɛko pɛ te sɛ nantwi a ɔrekɔ akumii, anaa ɔwansan a ɔde ne ti rekɔhyɛ hankare fi mu
Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
23 kosi sɛ bɛmma bɛwɔ ne brɛbo mu, te sɛ anomaa a ɔrekɔtɔ anomaa afiri mu na onnim sɛ ɔbɛhwere ne nkwa.
Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
24 Na afei, me mma, muntie me; monyɛ aso mma nea meka.
Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
25 Mommma mo koma mpatiri nkɔ no so na momman mmfa nʼakwan so.
Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
26 Bebree na wɔnam no so ahwehwe ase; wɔn a wakum wɔn dɔɔso pa ara.
Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
