آدم خودخواه خود را از دیگران کنار میکشد و با عقاید درستشان مخالفت میورزد. |
نادان برای حکمت ارزش قائل نیست و فقط دوست دارد خود را دانا نشان دهد. |
گناه ننگ و رسوایی به بار میآورد. |
سخنان شخص دانا مانند اقیانوس عمیق است و مثل چشمه گوارا. |
طرفداری از مجرمی که باعث میشود حق بیگناه پایمال شود کار نادرستی است. |
سخنان شخص نادان، منجر به نزاع و کتک خوردنش میشود. |
زبان شخص نادان چون دامی است که او را به هلاکت میکشاند. |
سخنان آدم سخنچین مانند لقمههای لذیذی است که با لذت بلعیده میشود. |
کسی که در کار سستی میکند به اندازهٔ یک خرابکار مخرب است. |
اسم خداوند قلعهای است محکم که شخص درستکار به آن پناه میبرد و در امان میماند. |
اما قلعۀ شخص ثروتمند، ثروت اوست که گمان میکند او را محافظت خواهد کرد. |
تکبر به سقوط میانجامد و فروتنی به سربلندی. |
چقدر زشت و ابلهانه است که انسان قبل از گوش دادن به سخنی، به آن جواب دهد. |
وقتی انسان روحیهاش قوی است بیماری را تحمل میکند، اما روحیهٔ شکسته را چه کسی میتواند تحمل کند؟ |
اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند. |
هدیه دادن راه را برای انسان باز میکند و او را به حضور اشخاص مهم میرساند. |
دلایل کسی که در دادگاه اول صحبت میکند به نظر درست میآید ولی این تا زمانی است که طرف مقابل هنوز دلایلش را ارائه نداده باشد. |
قرعه، دعوا را میخواباند و به منازعهٔ بین حریفان زورمند خاتمه میدهد. |
به دست آوردن دل برادر رنجیده، سختتر از تصرف یک شهر حصاردار است. منازعه بین دو برادر، دیوار جدایی ایجاد میکند. |
انسان نتیجهٔ سخنانی را که از دهانش بیرون میآید خواهد دید. |
مرگ و زندگی در قدرت زبان است؛ کسانی که دوست میدارند حرف بزنند، عواقب سخنانشان را خواهند دید. |
وقتی مردی همسری پیدا میکند نعمتی مییابد. آن زن برای او برکتی است از جانب خداوند. |
درخواست فقرا با التماس توأم است و پاسخ ثروتمندان با خشونت. |
هستند دوستانی که انسان را به نابودی میکشند، اما دوستی هم هست که از برادر نزدیکتر است. |