Mmebusɛm 18
1 Ɔhonamkani yɛ pɛsɛmenkominya; na nea ɛmfa atɛntrenee mma no turuw ɔham.
Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.
2 Ɔkwasea nni nhumu ho anigye, na mmom nea ɔpɛ ara ne sɛ ɔde nʼadwene bɛto gua.
Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.
3 Sɛ amumɔyɛsɛm ba a animtiaabu di so, na aniwu nso di animguase akyi.
Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.
4 Onipa anom nsɛm yɛ nsu a emu dɔ, na nyansa asuti yɛ asuwa a ɛrefi ahuru.
Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.
5 Enye sɛ wodi ma omumɔyɛfo anaasɛ wobu nea odi bem ntɛnkyew.
D’er’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.
6 Nkwaseafo ano de akasakasa ba, na wɔn ano frɛfrɛ ɔhwe.
Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.
7 Nkwaseafo ano yɛ wɔn ara wɔn sɛe, na wɔn anofafa yɛ wɔn ara wɔn kra afiri.
Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.
8 Osekuni ano asɛm te sɛ aduan a ɛyɛ dɛ; ɛhyɛnhyɛn onipa akwaa mu nyinaa.
Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
9 Nea ɔtoto nʼadwuma ase no yɛ ɔsɛefo nuabarima.
Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.
10 Awurade din yɛ abantenten a ɛyɛ den; ahotefo guan kɔtoa na wonya bammɔ.
Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.
11 Adefo ahonyade ne wɔn kuropɔn a wɔabɔ ho ban wɔfa no sɛ ɔfasu tenten a wontumi mforo.
Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.
12 Ansa na onipa bɛhwe ase no onya ahomaso koma, na ahobrɛase di anuonyam anim.
Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
13 Nea ontie asɛm ansa na wama mmuae no, ɛno ne ne gyimi ne nʼanimguase.
Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.
14 Onipa honhom na ɛhyɛ no den wɔ ɔyare mu na honhom a abotow de, hena na ɔpɛ?
Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?
15 Nhumu koma nya nimdeɛ; na anyansafo aso nso hwehwɛ.
Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.
16 Akyɛde bue kwan ma nea ɔde ma na ɛde no ba atitiriw anim.
Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.
17 Ɛyɛ nea ɔbɔ ne nkuro kan no sɛ nʼasɛm yɛ dɛ, kosi sɛ ɔfoforo bɛba abebisa no nsɛm no mu.
Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.
18 Ntontobɔ twa akyinnyegye so, na ɛpata atamfo.
Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.
19 Onua a wɔafom no no asɛm yɛ den sen kuropɔn a ɛwɔ bammɔ, akyinnyegye te sɛ abankɛse apon a wɔabram akyi.
Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.
20 Onipa anom asɛm so aba ma ɔyafunu mee, nnɔbae a nʼanofafa twa no mee no.
Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.
21 Tɛkrɛma kura nkwa ne owu tumi, na wɔn a wɔdɔ no no bedi nʼaba.
Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.
22 Nea wanya yere no anya ade pa na onya adom fi Awurade hɔ.
Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.
23 Ohiani srɛ ahummɔbɔ, nanso ɔdefo de kasaden bua no.
Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.
24 Ɔbarima a ne nnamfonom dɔɔso betumi ahwe ase, nanso adamfo bi wɔ hɔ a ɔbɛfam ne ho asen onua.
Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.
