< Mateo 13 >

1 Da no ara Yesu fii adi kɔtenaa mpoano.
Naquele mesmo dia, depois de Jesus sair conosco da casa onde estava ensinando, Ele foi para o [lago da] Galileia.
2 Nnipakuw kyeree so wɔ hɔ a ɛmaa no kɔtenaa ɔkorow bi mu a na nnipakuw no nso gyinagyina mpoano hɔ.
Uma grande multidão juntou-se ao redor dele [para ouvi-lo ensinar. Então, para que as pessoas não O apertassem] (OU[, para falar melhor com as pessoas)] Ele entrou em um barco e sentou-se [para ensiná-las]. A multidão ficou em pé na praia [e estava ouvindo].
3 Ofii ase kyerɛkyerɛɛ wɔn wɔ mmebu mu se, “Da bi okuafo bi kɔɔ nʼafum koguu aba.
Ele estava contando muitas parábolas a eles. [Uma das parábolas] que Ele ensinou foi esta: “Escutem! Um homem foi [para sua roça e começou a semear/plantar sementes].
4 Ogu so regu no, aba no bi guu ɔkwan mu maa nnomaa bɛsosɔw ne nyinaa.
Enquanto ele espalhava as sementes, algumas [delas] caíram no caminho. Aí uns pássaros chegaram e comeram essas sementes.
5 Bi nso koguu ɔbotan so. Ankyɛ na aba no fifii.
Outras [sementes] caíram em [terra] rochosa/onde havia muitas pedras com pouca terra em cima das pedras. Essas sementes brotaram logo, [porque o sol esquentou rapidamente] a pouca terra que tinha.
6 Esiane sɛ na dɔte a ɛwɔ ɔbotan no so sua no nti, owia bɔɔ so no, ne nyinaa hyewee.
Mas quando o sol brilhou [nessas plantinhas novas, elas] murcharam. Já que as raízes não tinham [terra funda], elas secaram.
7 Aba no bi nso guu nsɔe mu, na nsɔe no nyin no emiaa no.
Outras [sementes] caíram em [terra onde havia raízes de] espinhos. Os espinheiros cresceram [junto com o trigo] e o sufocaram.
8 Aba no bi guu asase pa mu. Enyin, sow aba mmɔho aduasa; bi aduosia na afoforo nso ɔha.
Mas outras [sementes] caíram em terra produtiva e as plantas produziram muito trigo. Algumas das plantas produziram cem vezes [mais sementes do que foram plantadas]. Outras plantas produziram sessenta vezes [mais sementes do que foram plantadas]. Outras plantas produziram trinta vezes [mais sementes do que foram plantadas].
9 Nea ɔwɔ aso no, ma ontie!”
Se quiserem entender isso [MTY], pensem com cuidado [sobre o que acabo de dizer”].
10 Owiee ne nkyerɛkyerɛ no, nʼasuafo no baa ne nkyɛn bebisaa no se, “Adɛn na daa wonam mmebu so kasa kyerɛ nnipa no?”
[Nós, ] discípulos, chegamos perto de Jesus e perguntamos a ele: “Por que é que o senhor fala com a multidão em parábolas?”
11 Yesu buaa wɔn se, “Mo de, wɔde Ɔsoro Ahenni ho ahintasɛm ama mo na wɔn de, wɔmmfa mmaa wɔn ɛ.
Ele [nos] respondeu, dizendo: “Está sendo revelado a vocês [por Deus] {[Deus] está revelando a vocês} o que Ele pretende fazer enquanto governa sobre as vidas das pessoas, coisa que Ele não revelou antes. Mas isso não está sendo revelado {[Deus] não está revelando isso} aos outros.
12 Nea ɔwɔ biribi no, wɔbɛma no bi aka ho na wanya ama abu no so. Na nea onni ahe bi no, kakra a ɔwɔ no mpo, wobegye afi ne nsam.
Quando uma pessoa [pensar no que eu digo e entender], ela poderá {[Deus] fará com que possa} entender mais. Mas quando uma pessoa não [pensar com cuidado sobre o que eu digo], ela se esquecerá até mesmo do que sabe.
13 Nea enti a ɛma mekasa kyerɛ wɔn mmebu mu no ne sɛ, “Wohu de, nanso wonhu; wɔte de, na wɔnte ase.
Como resultado, falo aos outros em parábolas, porque embora vejam [o que faço], não percebem [o que significa], e embora ouçam [o que digo], não entendem [o que significa].
14 Wɔn so na ɛnam ama Yesaia nkɔm a ɔhyɛe se, “‘Ɔte de, mobɛte, nanso morente ase; ohu de, mubehu, nanso morenhu no, aba mu.
O que essas pessoas fazem cumpre totalmente o que [Deus mandou] o profeta Isaías [dizer há muito tempo atrás àqueles que não tentaram entender o que Ele dizia]: ‘Vocês ouvirão [o que digo], mas com certeza não entenderão. Vocês continuarão a ver [o que faço], mas certamente não entenderão [o que significa].’ [DOU]
15 Efisɛ ɔman yi koma apirim. Wɔyɛ asoɔden; wɔakatakata wɔn ani. Sɛ ɛnte saa a anka wɔn ani behu ade, na wɔn aso ate asɛm na wɔn koma ate asɛm ase, na wɔanu wɔn ho asan aba me nkyɛn na masa wɔn yare.’
[Então Deus disse a Isaías]: ‘Estas pessoas não respondem mais [MTY] [àquilo que me veem fazer e me ouvem dizer a elas]. Elas escutam sem querer [MTY] [àquilo que digo a elas] e não observam [MTY] [o que faço]. Se não fosse assim, perceberiam [MTY] [o que estou fazendo], entenderiam [MTY] [o que digo a elas], se voltariam a mim, deixariam suas vidas de pecado e eu iria salvá-las [de serem punidas por seus pecados] [MET].’
16 Na mo de, wɔahyira mo ani efisɛ ehu ade; wɔahyira mo aso efisɛ ɛte asɛm.
Mas quanto a vocês, Deus tem prazer em vocês, porque [SNY] vocês veem [o que eu faço] e [SYN] entendem [o que eu digo].
17 Na me de, mereka akyerɛ mo se, adiyifo ne atreneefo pii pɛɛ sɛ wohu nea muhu no, nanso wɔanhu. Wɔpɛɛ sɛ wɔte nea mote no, nanso wɔante.
Notem isto: muitos profetas e pessoas justas [que viveram há muito tempo atrás] desejavam ver o que vocês [me] veem [fazer], mas não viram [milagres como os que estou fazendo]. Eles desejavam ouvir as coisas que vocês estão [me] ouvindo [dizer], mas não ouviram [o que vocês me ouvem dizer]”. [DOU]
18 “Afei muntie bɛ a ɛfa ogufo a okoguu aba wɔ nʼafum no no nkyerɛase.
[Já que Deus quer] que vocês entendam as parábolas que conto, ouçam-[me explicar] a parábola do homem que espalha as [sementes nos vários tipos de solo].
19 Wɔn a wotie Onyankopɔn asɛm no, na wɔnte ase no te sɛ aba a eguu ɔkwan mu no. Ɔbɔnefo no ba, behwim nea wɔadua wɔ wɔn koma mu no.
Aqueles que ouvem de como Deus governa sobre as vidas das pessoas [e não entendem o que estão ouvindo] são [como] o caminho onde as sementes foram semeadas {onde o agricultor espalhou as sementes}. [Satanás], o Maligno, chega e faz com que eles se esqueçam [MET] do que ouviram [MET].
20 Aba a eguu ɔbotan so no gyina hɔ ma wɔn a wɔte asɛm no, na wɔde anigye so mu.
Outros que ouvem o que digo [e] logo aceitam e ficam alegres, são como a terra que não é funda em cima das pedras. As plantas que brotam nesta terra pedregosa não criam raízes [fundas] e, por isso, vivem por pouco tempo. De modo semelhante, quando alguém trata mal aqueles que aceitam o que digo e os faz sofrer, eles logo desistem [de crer na mensagem de Deus].
21 Nanso asɛm no nnyina wɔ wɔn mu. Eyi nti ɛnkyɛ na asɛm no awu. Esiane sɛ asɛm no awu nti, sɛ ɔhaw anaa ɔtaa bi ba a, wɔpa abaw.
22 Aba a eguu nsɔe mu no gyina hɔ ma wɔn a wotie asɛm no, nanso wiase yi mu abrabɔ mu haw ne agyapade ho dadwen nti ɛmma asɛm no ntumi nyɛ wɔn mu adwuma. (aiōn g165)
Outros que ouvem o que digo são [como] a terra que contêm [raízes de] espinhos. Eles se preocupam demais sobre como podem prosperar/melhorar a vida. Pensam erradamente que ficarão felizes ganhando muito dinheiro. [PRS] Eles deixam de escutar o que digo. [MET] Como resultado, não fazem o que Deus quer que façam. (aiōn g165)
23 Na aba a eguu asase pa mu no gyina hɔ ma wɔn a wotie asɛm no, na wɔte ase. Wɔsow aba mmɔho aduasa; bi aduosia; na afoforo nso, ɔha.”
Mas certas pessoas são [como] a terra boa onde as sementes foram plantadas {onde o agricultor plantou as sementes}. [Assim como as plantas que brotaram nesta] terra produziram muito trigo, certas dessas pessoas [farão muitas coisas que agradam a Deus, outras farão ainda mais coisas que agradam a Deus e algumas farão muitíssimas coisas que agradam a Deus]”.
24 Yesu de bɛ foforo kaa asɛm se, “Ɔsoro Ahenni no te sɛ okuafo bi a oduaa aburow wɔ nʼafum.
Jesus também contou à multidão esta parábola [para explicar que, embora] Deus seja rei, [Ele não julgará e castigará todas as pessoas más imediatamente]. Ele disse: “[Deus é como] um proprietário/dono de terra [cujos servos] semearam semente boa de trigo em uma roça.
25 Da koro anadwo a wada no, ne tamfo nso beduaa nwura fraa aburow a wadua no.
Quando esses servos estavam dormindo [e não estavam guardando a roça], um inimigo do proprietário chegou e semeou sementes de joio/erva ruim no meio das sementes de trigo. Aí ele saiu.
26 Aburow no renyin no, na nwura no nso renyin.
Depois que as [sementes brotaram] e as plantas verdes [cresceram], as espigas de trigo começaram a formar. Porém, o joio/a erva ruim também cresceu.
27 “Okuafo no apaafo bɛka kyerɛɛ no se, ‘Owura, aburow a wuduae no, nwura bi afifi wɔ ase!’
Então os servos do proprietário chegaram e disseram a ele: ‘Senhor, certamente o senhor [RHQ] [nos deu semente boa e, ] sem dúvida, [RHQ] plantamos sementes boas na sua roça. Então, de onde veio o joio?’
28 “Okuafo no buae se, ‘Ɔtamfo bi na oduae!’ “Apaafo no bisaa no se, ‘Wopɛ sɛ yekotutu saa nwura no ana?’
O proprietário disse a eles: ‘Meu inimigo fez isso.’ Os servos lhe perguntaram: ‘O senhor quer que [arranquemos o joio] e juntemos?’
29 “Obuaa wɔn se, ‘Dabi da!’ Anyɛ a na moatutu aburow no bi afra nwura no.
Então ele lhes respondeu: ‘Não, [não arranquem e juntem o joio. Se fizerem isso], vocês talvez arranquem o trigo também.
30 Momma ne nyinaa nyin nkosi twabere na mama atwafo ayiyi nwura no afi aburow no mu ahyew no, na wɔde aburow no nso agu asan so.”
Deixem o trigo e o joio crescerem juntos até que colham o trigo. Naquela hora eu direi aos trabalhadores que farão a colheita: ‘Primeiro juntem o joio e amarrem-no em feixes, pois mais tarde vou queimá-lo. Depois colham o trigo [e ponha-o] nos meus depósitos.’”
31 Yesu buu wɔn bɛ foforo se, “Ɔsoro Ahenni te sɛ onyaa aba ketewa bi a obi duaa wɔ nʼafum.
Jesus também contou para nós, [discípulos, ] esta parábola: “[O número de] (OU[, a influência de Deus nas vidas das]) [pessoas cujas] vidas Deus governa, [continuará a crescer. Isso é muito] semelhante a sementes de mostarda que um homem planta na sua roça [e que crescem muito].
32 Ɛyɛ aba ketewaa bi, nanso sɛ enyin a, ɛyɛ dutan kɛse ma nnomaa kosisi ne mman so.”
Embora as sementes de mostarda [aqui em Israel] sejam das menores de todas as sementes que se plantem, quando as plantas de mostarda crescem, são maiores do que as outras plantas da roça. São tão grandes que os pássaros podem fazer ninhos nos seus ramos.”
33 Obuu wɔn bɛ foforo se, “Ɔsoro Ahenni te sɛ mmɔkaw bi a brodotofo de fɔtɔw mmɔre ma etu.”
Jesus também nos contou esta parábola: “[A maneira em que as pessoas que deixam] Deus governar suas vidas [MET] [podem influenciar o mundo] é assim como o fermento que uma mulher mistura com três medidas de farinha de trigo. Essa pequena quantia de fermento faz a massa toda crescer”.
34 Yesu nam mmebu so ɔkasa kyerɛɛ nnipadɔm no.
Jesus contou parábolas à multidão para ensinar muitas coisas. Ele sempre falava [HYP] às pessoas usando ilustrações.
35 Enti ɔhyɛɛ nea adiyifo no ahyɛ ho nkɔm no mma se: “Mɛkasa mmebu mu, na maka anwonwade mu ahintasɛm a efi adebɔ mfiase.”
Ao falar assim em parábolas, [Jesus] cumpriu o que foi dito a um dos profetas {o que [Deus disse a um dos] profetas} para escrever [há muito tempo atrás]: Eu falarei [MTY] em parábolas; contarei [parábolas para ensinar] o que é guardado/eu guardo em segredo desde que criei o mundo”.
36 Afei Yesu fii nnipadɔm no nkyɛn kɔɔ fie. Nʼasuafo no baa ne nkyɛn bɛka kyerɛɛ no se ɔnkyerɛ wɔn bɛ a ɛfa nwura ne aburow ho no ase.
Depois que Jesus mandou embora a multidão, Ele entrou na casa. Então [nós, ] discípulos, chegamos perto dele e dissemos: “Explique-nos a parábola do joio [que cresceu] no campo [do trigo]”.
37 Yesu buaa wɔn se, “Me Onipa Ba no, mene okuafo a oduaa aburow no.
Então Jesus respondeu: Aquele que semeia a semente boa sou [eu], que desci do céu.
38 Afuw no ne wiase, na aburow no nso gyina hɔ ma wɔn a wɔyɛ Ahenni no mma; nwura no nso gyina hɔ ma wɔn a wɔyɛ ɔbonsam mma.
O campo representa o mundo, [MTY] [onde vivem as pessoas]. As sementes [que cresceram] bem representam as pessoas que deixam que Deus governe as suas vidas. O joio representa as pessoas que fazem o que [o diabo], o Maligno, diz a eles para fazerem.
39 Ɔtamfo a oduaa nwura fraa aburow no ne ɔbɔnefo no. Otwabere no yɛ wiase awiei; atwafo no ne abɔfo no. (aiōn g165)
O inimigo que semeou o joio representa o diabo. O tempo quando o trigo será colhido representa a época quando o mundo acabará. Os que colhem representam os anjos. (aiōn g165)
40 “Sɛnea asɛnka no mu, wotutuu nwura no fii aburow no mu kɔhyew no no, saa ara na ɛbɛyɛ wɔ wiase awiei. (aiōn g165)
O joio é juntado. Depois é queimado. {Os trabalhadores que fazem a colheita juntam o joio. Depois eles o queimam.} Isso representa [o julgamento das pessoas, que Deus realizará] quando o mundo acabar. [Será assim]: (aiōn g165)
41 Onipa Ba no bɛsoma nʼabɔfo, na wɔabɛboaboa wɔn a wɔpɛ bɔne, nsɛmmɔnedifo nyinaa ano afi Ahenni no mu,
Eu, aquele que desci do céu, mandarei meus anjos e eles colherão de todas as partes todas as pessoas que fazem com que outras pessoas deixem de crer em mim e todas que desobedecem o que Deus manda.
42 na wɔatow wɔn agu ogyatannaa no mu, ahyew wɔn. Ɛhɔ na osu ne setwɛre wɔ.
Eles jogarão essas pessoas no fogo [do inferno]. Ali essas pessoas chorarão e rangerão os dentes, [porque estarão com muita dor]. (questioned)
43 Na atreneefo no bɛhyerɛn sɛ owia wɔ wɔn Agya Ahenni no mu. Nea ɔwɔ aso no, ma ontie!”
As pessoas que obedecem ao que Deus manda brilharão [como brilha] o sol no lugar onde [Deus], o Pai delas, governa sobre elas. Se vocês forem realmente sábios, pensarão com cuidado sobre o que acabo de dizer”.
44 Yesu toaa mmebu no so se, “Ɔsoro Ahenni no te sɛ ademude bi a obi kohuu wɔ afuw bi mu. Ɔkataa so, na ɔde ahopere kɔtɔn nʼahode nyinaa, de kɔtɔɔ afuw no.
O que as pessoas fazem [quando começam a deixar] Deus governar as suas vidas é como aquilo que o homem faz para conseguir um tesouro. Um tesouro foi escondido por alguém em um campo {Alguém escondeu um tesouro em um campo} [e nunca o desenterrou]. Quando [outro] homem o achou, ele o escondeu, [enterrando-o de novo para que nenhum outro o achasse]. Este homem estava muito feliz [por ter achado algo de grande valor]. Ele foi vender todos os seus bens [para que pudesse conseguir dinheiro suficiente para comprar o campo onde o tesouro estava] e comprou aquele campo [para que pudesse ter o tesouro].
45 “Bio, Ɔsoro Ahenni te sɛ obi a odi nhene pa ho gua a ɔrehwehwɛ nhene pa atɔ.
O que as pessoas que deixam Deus governar suas vidas fazem é semelhante àquilo que o comerciante faz quando procura pérolas de boa qualidade [que possa comprar].
46 Okonyaa bi a ɛyɛ fɛ mmoroso, enti ɔkɔtɔn nʼahode nyinaa de kɔtɔe!”
Quando acha uma pérola muito cara [à venda], ele vende todos os seus bens [para obter o dinheiro para comprar aquela pérola]. Depois ele a compra.
47 Yesu toaa so bio se, “Ɔsoro Ahenni no te sɛ obi a okoguu asau wɔ asu bi mu yii nsumnam ahorow bebree.
O que Deus fará às pessoas que dizem falsamente que Ele governa sobre as vidas delas é semelhante àquilo que fazem os pescadores que jogam uma grande rede de pescar no lago. Eles pegam todo tipo de peixe, tanto útil quanto inútil, naquela rede.
48 Asau no yɛɛ ma no, ɔtwe baa konkɔn so. Afei ɔtenaa ase yiyii nam pa no guu kɛntɛn mu na ɔtow nea enye no gui.
Quando a rede está cheia, os [pescadores] arrastam para a praia. Eles se sentam ali e colocam os [peixes] úteis em cestos, mas jogam fora os que não prestam.
49 Saa ara na wiase awiei bɛyɛ. Abɔfo no bɛba abɛpaw abɔnefo no afi atreneefo no mu, (aiōn g165)
A separação dos peixes é como o julgamento [das pessoas que Deus realizará] quando o mundo acabar. [Isso acontecerá assim]: Os anjos chegarão [ao lugar onde Deus está julgando as pessoas] e separarão as [pessoas] ruins das [pessoas] justas. (aiōn g165)
50 na wɔatow abɔnefo no agu ogyatannaa no mu; ɛhɔ na osu ne setwɛre wɔ.
Então eles jogarão as pessoas más no fogo do [inferno]. Estas pessoas chorarão e rangerão os dentes [por estarem com muita dor]. (questioned)
51 “Mote ase?” Nʼasuafo no buaa no se, “Yiw.”
[Então Jesus nos perguntou: ] “Vocês entendem todas as parábolas que eu conto para vocês?” Dissemos a Ele: “Entendemos sim, [entendemos essas parábolas]”.
52 Yesu toaa ne nkyerɛkyerɛ no so se, “Kyerɛwsɛm no akyerɛkyerɛfo a wɔabɛyɛ mʼasuafo no te sɛ ofiwura a wada nʼagyapade foforo ne dedaw nyinaa adi.”
Então Ele nos disse: “Já que vocês entendem todas estas parábolas, [também entenderão a seguinte parábola: Vocês e] todos os outros que ensinam às pessoas o que Deus [disse sobre como Ele] governa as vidas das pessoas [e que acrescentam isso às coisas que já tinham aprendido], são como o dono de uma casa que tira coisas novas e coisas antigas de seu depósito”.
53 Yesu wiee ne mmebu no, ofii faako a ɔwɔ hɔ no.
Quando Jesus terminou de [contar] estas parábolas, saiu [conosco] daquela casa.
54 Ɔkɔɔ ne kurom Nasaret. Ɔkyerɛkyerɛɛ wɔ hyiadan mu maa wɔn a wotiee no no ho dwiriw wɔn. Wobisabisaa wɔn ho wɔn ho se, “Ɛhe na saa ɔbarima yi konyaa nyansa a ɔde yɛ anwonwade sɛɛ yi?
Fomos a [Nazaré], sua cidade natal. [No sábado/dia de descanso dos judeus], Ele começou a ensinar as pessoas na casa de louvor dos judeus. O resultado foi que as pessoas ali ficaram maravilhadas. Mas alguns disseram: “[Sendo Ele um homem comum como nós], —não entendemos como/como é que— [RHQ] Jesus sabe tanto e entende tão bem!/? E—nós não entendemos como/como é que [RHQ] Ele pode fazer [milagres]!/?
55 Ɛnyɛ dua dwumfo no ba no ni? Ɛnyɛ ne na ne Maria? Ɛnyɛ ne nua barimanom ne Yakobo ne Yosef ne Simon ne Yuda?
Ele é/Não é ele [RHQ] [apenas] o filho do carpinteiro!/? A mãe dele se chama Maria e os irmãos mais novos dele se chamam Tiago, José, Simão e Judas [RHQ]!
56 Ɛnyɛ yɛne ne nuabeanom na ɛte ha? Na afei ɛhe na okonyaa eyinom nyinaa yi?”
As irmãs dele também vivem aqui na nossa cidade, não vivem [RHQ]? Então como é que Ele pode fazer todos estes milagres?”
57 Wɔn bo fuw no. Yesu ka kyerɛɛ wɔn se, “Odiyifo wɔ anuonyam baabiara, gye ne man mu anaa ne nkurɔfo mu!”
Como resultado, o povo ficou ofendido [com a ideia de que Ele era o Messias. Por isso], Jesus disse-lhes: “As pessoas honram a mim e a outros profetas [em outros lugares, mas] as pessoas nas nossas cidades natais e até as nossas famílias não nos honram”.
58 Esiane sɛ wɔannye no anni no nti, wanyɛ anwonwade bebree wɔ hɔ!
Jesus não fez muitos milagres [ali] porque as pessoas [dali] não creram [que Ele fosse o Messias].

< Mateo 13 >