< Kwadwom 5 >
1 Awurade, kae nea aba yɛn so; hwɛ, na hu yɛn animguase.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Wɔadan yɛn agyapade ama ahɔho, wɔde yɛn afi ama ananafo.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Yɛayɛ nyisaa na yenni agyanom, yɛn nanom yɛ akunafo.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Ɛsɛ sɛ yɛtɔ nsu a yɛnom; yebenya nnyina a, gye sɛ yɛtɔ.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Wɔn a wɔtaa yɛn no abɛn yɛn pɛɛ; Yɛabrɛ na yennya ahomegye.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 Yɛde yɛn ho maa Misraim ne Asiria sɛnea yebenya aduan a ɛbɛso yɛn.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Yɛn agyanom yɛɛ bɔne, na wonni hɔ bio, na yɛn na wɔn asotwe abɛda yɛn so.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Nkoa di yɛn so, na obiara nni hɔ a obegye yɛn afi wɔn nsam.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 Yɛde yɛn nkwa bɔ afɔre de pɛ yɛn anoduan, afoa a ɛwɔ sare so no nti.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Yɛn honam adɔ sɛ fononoo. Ɔkɔm ama atiridii abɔ yɛn.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 Wɔato mmea mmonnaa wɔ Sion, ne mmabun a wɔwɔ Yuda nkurow so.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Wɔkyekyere mmapɔmma nsa na wɔasɛn wɔn; wɔmmfa nidi mma mpanyimfo.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 Mmerante yɛ adwumaden wɔ awiyammo so; na mmerantewa nan toto wɔ nnyina duruduru ase.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 Mpanyimfo ntena kuropɔn apon ano bio; mmerante agyae wɔn nnwonto.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 Ahosɛpɛw afi yɛn koma mu; yɛn asaw adan agyaadwotwa.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 Ahenkyɛw afi yɛn ti so. Yɛn ara, yennue sɛ yɛayɛ bɔne!
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 Eyi nti yɛn koma atɔ beraw, eyinom nti yɛn ani so ayɛ kusuu
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 wɔ Sion bepɔw a ada mpan na sakraman nenam so no nti.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 Wo, Awurade, di hene afebɔɔ; wʼahengua fi awo ntoatoaso kosi awo ntoatoaso.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Adɛn nti na wo werɛ fi yɛn daa yi? Adɛn nti na wagyaw yɛn, mmere tenten mu yi?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Ka yɛn bata wo ho bio, Awurade, na yɛatumi asan aba wo nkyɛn; yɛ yɛn nna foforo sɛ tete no
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 gye sɛ woapo yɛn koraa anaasɛ wo bo afuw yɛn mmoroso.
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?