Kwadwom 3
1 Mene ɔbarima a mahu amane wɔ nʼabufuw abaa ano.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Wapam me afi ne ho ama manantew sum mu na ɛnyɛ hann mu;
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Ampa ara wama nsa so atia me mpɛn bebree, da mu nyinaa.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Wama me were ne me nam anyin Na wabubu me nnompe.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Waka me ahyɛ mu, na watua me ano ɔde nweenwen ne ahokyere atwa me ho ahyia.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Wama matena sum mu sɛ wɔn a wɔawuwu dedaw no.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Wato ɔfasu atwa me ho ahyia enti mintumi nguan; wagu me nkɔnsɔnkɔnsɔn ama matɔ beraw.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Mpo sɛ mefrɛ anaasɛ mebɔ mpae srɛ mmoa a osiw me mpaebɔ ano.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Ɔde abotan asiw me kwan; wama mʼakwan ayɛ kɔntɔnkye.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Te sɛ sisi a ɔda hɔ retwɛn, te sɛ gyata a watɛw,
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 ɔtwee me fii ɔkwan no mu bebaree me na ogyaw me a minni mmoa biara.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Okuntun ne ta mu na ɔde ne bɛmma kyerɛɛ me so.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Ɔde bɛmma a efi ne kotoku mu hwirew me koma mu.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Meyɛɛ akyiwade maa me nkurɔfo nyinaa; wɔto akutia nnwom de di me ho fɛw da mu nyinaa.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Ɔde nhaban nweenwen ahyɛ me ma. Wama me bɔnwoma anom.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Ɔde mmosea abubu me se; na watiatia me so wɔ mfutuma mu.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Wɔama asomdwoe abɔ me; na me werɛ afi yiyedi.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Enti mise, “Mʼanuonyam asa, nea mede mʼani too so Awurade mu no nyinaa.”
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Mekae mʼamanehunu wɔ mʼakyinkyinakyinkyin mu, nweenwen ne bɔnwoma mu.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Mekae yiye, na me kra abotow wɔ me mu.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Nanso midwen eyi ho; saa nti mewɔ anidaso.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 Awurade dɔ kɛse nti yɛnsɛee ɛ. Nʼayamhyehye nni huammɔ.
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Ɛyɛ foforo anɔpa biara; wo nokwaredi yɛ kɛse.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Meka kyerɛ me ho se, “Awurade yɛ me kyɛfa, enti mɛtwɛn no.”
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Awurade ye ma wɔn a wɔn anidaso wɔ ne mu, onipa a ɔhwehwɛ no no;
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 Eye sɛ wɔyɛ komm de twɛn Awurade nkwagye.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 Eye ma ɔbarima sɛ ɔsoa konnua no wɔ ne mmerantebere mu.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Ma ɔntena ase komm, efisɛ Awurade de ato ne so.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Ma ɔmfa nʼanim nsie wɔ mfutuma mu, ebia anidaso wɔ hɔ.
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Ma ɔmfa nʼafono mma nea ɔpɛɛ sɛ ɔbɔ no no na ɔnhyɛ no aniwu.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Na Awurade ntow onipa biara nkyene koraa.
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Ɛwɔ mu, ɔde awerɛhow ba de, nanso obenya ayamhyehye. Ne dɔ kɛse no to rentwa da.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Ofi amemenemfe mu de amanehunu anaa awerɛhow brɛ nnipa mma.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Sɛ wɔde wɔn nan dwerɛw nneduafo a wɔwɔ asase no so a,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 sɛ wotiatia obi ahofadi so wɔ Ɔsorosoroni no anim a,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 anaa sɛ wobu obi ntɛnkyew a, Awurade renhu saa nneɛma yi ana?
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Hena na obetumi aka na wama aba mu wɔ bere a ɛnyɛ Awurade na ɔhyɛe?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Ɛnyɛ Ɔsorosoroni no anom na mmusu ne nnepa fi ana?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Adɛn nti na ɛsɛ sɛ ɔteasefo nwiinwii bere a wɔatwe nʼaso wɔ ne bɔne ho?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Momma yɛnhwehwɛ yɛn akwan mu na yɛnsɔ nhwɛ, na yɛnsan nkɔ Awurade nkyɛn.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Momma yɛmma yɛn koma ne yɛn nsa so, nkyerɛ Onyankopɔn wɔ ɔsoro, na yɛnka se:
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 “Yɛayɛ bɔne, na yɛatew atua na wamfa ankyɛ.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 “Wode abufuw akata wo ho ataa yɛn; na woakunkum a woannya ahummɔbɔ.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Wode wo ho asie omununkum mu nti mpaebɔ biara nnu wo nkyɛn.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Woayɛ yɛn atantanne ne nwura wɔ amanaman no mu.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 “Yɛn atamfo nyinaa abaa wɔn anom tɛtrɛɛ de tia yɛn.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Yɛabrɛ ne ahunahuna ne akukuruhwease, mmubui ne ɔsɛe.”
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Me nusu sen sɛ asuten efisɛ wɔasɛe me nkurɔfo.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Me nusu bɛsen ara, na ɛrennyae,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 kosi sɛ Awurade bɛhwɛ afi ɔsoro, na wahu.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Nea mihu no ma me kra werɛ how, me kuropɔn no mu mmea nyinaa nti.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Mʼatamfo a menyɛɛ wɔn hwee pampam me sɛ anomaa.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Wɔpɛɛ sɛ wotwa me nkwa so na wosiw me abo wɔ amoa mu;
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 nsu bu faa me ti so, na ɛyɛɛ me sɛnea wɔrewie me.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 Mebɔɔ wo din, Awurade fii amoa no ase tɔnn.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Wotee me sufrɛ: “Nsiw wʼaso wɔ me gye sufrɛ ho.”
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Wutwiw bɛn me bere a mefrɛɛ wo no, na wokae se, “Nsuro.”
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Wo Awurade, wudii mʼasɛm maa me; na wugyee me nkwa.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Woahu bɔne a wɔayɛ me, Awurade. Di mʼasɛm ma me!
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Woahu wɔn aweretɔ no mu den, wɔn pɔw a wɔbɔ tia me no nyinaa.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 Awurade, woate wɔn ntwirii, wɔn pɔw a wɔbɔ tia me no nyinaa,
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 nea mʼatamfo ka no asomsɛm na wɔka no brɛoo de tia me da mu nyinaa.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Hwɛ wɔn! Sɛ wogyinagyina hɔ anaasɛ wɔtete hɔ, wɔto akutia nnwom de di me ho fɛw.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 Fa nea ɛfata tua wɔn so ka, Awurade, nea wɔn nsa ayɛ nti.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Pirim wɔn koma, na ma wo nnome mmra wɔn so.
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Fa abufuw taa wɔn, na sɛe wɔn fi Awurade ɔsorosoro ase.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
