< Yohane 4 >

1 Yesu huu se Farisifo no ate sɛ nnipa pii reba ne nkyɛn ama wabɔ wɔn asu sen sɛnea nnipa kɔ Yohane nkyɛn,
Quando Jesus soube que os fariseus tinham ouvido dizer que ele estava conseguindo e batizando mais discípulos do que João,
2 a na ɛnyɛ Yesu ankasa na ɔbɔ asu no, na mmom nʼasuafo no na wɔbɔ asu.
(embora não fosse Jesus quem batizasse e, sim, os seus discípulos),
3 Enti ofii Yudea san kɔɔ Galilea.
ele foi embora da Judeia e voltou para a Galileia.
4 Ɔrekɔ no na ɛsɛ sɛ ɔfa Samaria.
No caminho, passou pela região da Samaria.
5 Ɛbɛyɛ sɛ owigyinae no, na Yesu abɛn Samaria kurow bi a wɔfrɛ no Sikar a ɛbɛn asase bi a Yakob de maa ne ba Yosef no ho.
Assim, chegou a uma cidade da Samaria, chamada Sicar, próxima às terras que Jacó tinha dado para o seu filho José.
6 Ɛhɔ na na Yakob abura wɔ. Esiane ɔbrɛ a na Yesu abrɛ nti, ɔtenaa abura no ho sɛ ɔregye nʼahome. Na saa bere no bɛyɛ awia nnɔndumien.
O poço de Jacó estava lá, e Jesus, que já estava cansado da viagem, sentou-se perto do poço. Isso aconteceu por volta do meio-dia.
7 Ankyɛ na Samarianibea bi baa hɔ bɛtow nsu maa Yesu srɛɛ no sɛ, “Ma me nsu no bi nnom.”
Uma mulher samaritana veio buscar água. Jesus lhe disse: “Por favor, você poderia me dar um pouco de água?”,
8 Saa bere no na Yesu asuafo no kɔ kurow no mu akɔtɔ aduan.
pois os seus discípulos tinham ido à cidade para comprar comida.
9 Samarianibea no ka kyerɛɛ Yesu se, “Ɛyɛ me nwonwa sɛ wo a woyɛ Yudani rebisa nsu afi me a meyɛ Samariani nkyɛn.” Na Yudafo ne Samariafo nni hwee yɛ.
“Você é judeu e eu sou uma mulher samaritana. Então, como me pede água?”, a mulher respondeu, pois os judeus não se relacionavam com os samaritanos.
10 Yesu buaa no se, “Sɛ wunim akyɛde a Onyankopɔn de ma onipa anaa onipa ko a ɔresrɛ wo nsu yi a anka wobɛsrɛ no na wama wo nkwa nsu.”
Jesus lhe respondeu: “Se você ao menos reconhecesse o que Deus dá e quem está pedindo água, você lhe pediria, e ele lhe daria a água da vida.”
11 Ɔbea no bisae se, “Owura, wunni hama, nni bokiti; abura yi mu nso dɔ yiye, na ɛhe na wubenya saa nkwa nsu no afi?
“Mas o senhor não tem um balde para tirar a água e o poço é fundo. Como o senhor vai tirar essa água da vida?”, ela perguntou.
12 Woyɛ ɔkɛse sen yɛn agya Yakob a otuu abura yi maa yɛn na ɔne ne mma, ne nguan ne nʼanantwi nom mu nsu bi no ana?”
“O nosso pai Jacó nos deu o poço. Ele próprio bebeu de sua água, assim como os seus filhos e o seu rebanho. Você é mais importante do que ele?”
13 Yesu buaa no se, “Obiara a ɔnom saa nsu yi bi no, osukɔm de no bio,
Jesus respondeu: “Quem beber da água deste poço terá sede novamente.
14 nanso nea ɔbɛnom nsu a mede bɛma no no, osukɔm renne no bio da. Nsu a mede bɛma no no bɛyɛ sɛ asuti a ɛrenyow da wɔ ne mu, na ɛbɛma no nkwa a ɛrensa da.” (aiōn g165, aiōnios g166)
Mas, aquele que beber da água que eu lhe der nunca mais sentirá sede. A água que eu lhe der se tornará nele uma fonte de água e trará a vida eterna a essa pessoa.” (aiōn g165, aiōnios g166)
15 Ɔbea no srɛɛ no se, “Owura, ma me saa nkwa nsu yi bi na osukɔm anne me bio, na daa mantwa kwan ammɛtow nsu.”
A mulher respondeu: “Senhor, por favor, dê essa água para mim, para que eu não tenha mais sede e não precise mais ter que vir até aqui buscar água!”
16 Yesu ka kyerɛɛ no se, “Kɔfrɛ wo kunu na wo ne no mmra.”
Jesus lhe disse: “Vá, chame o seu marido e voltem aqui!”
17 Ɔbea no buaa no se, “Me wura, minni kunu.” Yesu nso kae se, “Asɛm a woaka no yɛ nokware, sɛ wunni kunu no.
A mulher respondeu: “Eu não tenho marido.” Jesus lhe disse: “Você está certa ao dizer que não tem marido.
18 Woaware mmarima baanum agyae na ɔbarima a wo ne no wɔ hɔ mprempren no nyɛ wo kunu mpo.”
Você já teve cinco maridos. E aquele que mora com você agora não é, de fato, seu marido. Então, o que você diz é verdade.”
19 Ɔbea no kae se, “Owura, mihu sɛ woyɛ odiyifo.
A mulher disse: “Senhor, posso ver que você é um profeta!
20 Yɛn agyanom Samariafo som Onyankopɔn wɔ saa bepɔw yi so, nanso mo Yudafo de, moka se Yerusalem nko ara na ɛsɛ sɛ yɛsom Nyankopɔn.”
Diga-me: nossos ancestrais adoravam a Deus aqui neste monte, mas vocês dizem que Jerusalém é o lugar onde nós devemos adorar a Deus.”
21 Yesu ka kyerɛɛ no se, “Merema woate ase sɛ bere bi bɛba a nnipa rensom Agya no wɔ saa bepɔw yi so anaa Yerusalem.”
Jesus respondeu: “Mulher, acredite no que eu digo: está chegando o tempo em que você não irá adorar o Pai nem aqui neste monte e nem em Jerusalém.
22 Mo Samariafo nnim nea mosom no. Nanso yɛn Yudafo de, yenim nea yɛsom no, efisɛ Yudafo so na nkwagye nam ba.
Vocês, samaritanos, realmente não conhecem o Deus que adoram. Enquanto nós adoramos o Deus que conhecemos, porque a salvação vem dos judeus.
23 Nna bi reba, na mpo aba dedaw, sɛ nokware asomfo bɛsɔre Agya no wɔ Honhom ne nokware mu. Eyinom ne asomfo a Agya no hwehwɛ.
Mas, está chegando a hora, e de fato já chegou, em que os verdadeiros adoradores irão adorar o Pai em espírito e em verdade, pois são esses que o Pai quer que o adorem.
24 Onyankopɔn yɛ Honhom, na ɛsɛ sɛ wɔn a wɔsom no no som no wɔ Honhom ne nokware mu.
Deus é Espírito; por isso os adoradores devem adorá-lo em espírito e em verdade.”
25 Ɔbea no ka kyerɛɛ no se, “Minim sɛ Agyenkwa no a wɔfrɛ no Kristo no bɛba, na sɛ ɔba a ɔbɛkyerɛkyerɛ yɛn biribiara mu.”
A mulher disse: “Bem, eu sei que o Messias (chamado Cristo) está chegando. Quando ele vier, explicará tudo isso para nós.”
26 Yesu ka kyerɛɛ no se, “Me a me ne wo rekasa yi, mene Kristo no.”
Jesus respondeu: “EU SOU – eu que estou falando com você.”
27 Yesu ano sii pɛ na nʼasuafo no san bae. Ɛyɛɛ asuafo no nwonwa sɛ wɔbɛtoo Yesu sɛ ɔne ɔbea bi redi nkɔmmɔ. Nanso wɔn mu biara ammisa ɔbea no nea ɔrehwehwɛ ne Yesu nso, nea enti a ɔne saa ɔbea no redi nkɔmmɔ no.
Exatamente, neste momento, os discípulos voltaram da cidade. Eles ficaram surpresos por Jesus estar conversando com uma mulher, mas nenhum deles perguntou: “O que você está fazendo?”, ou: “Por que você está conversando com ela?”
28 Afei ɔbea yi gyaw nʼasuhina no hɔ san kɔɔ kurow no mu kɔka kyerɛɛ kurom hɔfo se,
A mulher deixou o seu pote com água para trás e voltou correndo para a cidade, onde disse para as pessoas:
29 “Mommra mmɛhwɛ ɔbarima bi a waka kokoa mu nneɛma a mayɛ akyerɛ me! Anaa ɔno ne Agyenkwa no?”
“Venham ver um homem que me disse tudo o que eu tenho feito! Será que ele é o Messias?”
30 Nnipa a wɔtee asɛm yi nyinaa bɔɔ twi kɔhwɛɛ Yesu.
Então, as pessoas saíram da cidade para ir até onde Jesus estava.
31 Afei asuafo no ka kyerɛɛ Yesu se, “Kyerɛkyerɛfo, didi.”
Nesse meio tempo, os discípulos de Jesus insistiam com ele: “Rabi, por favor, coma alguma coisa!”
32 Yesu buaa wɔn se, “Mewɔ aduan a midi a munnim ho hwee.”
Mas Jesus respondeu: “Eu tenho algo para comer que vocês não conhecem.”
33 Ɛmaa asuafo no bisabisaa wɔn ho wɔn ho se, “Obi abrɛ no aduan bi ana?”
Os discípulos se perguntaram: “Será que alguém trouxe comida para ele?”
34 Yesu buae se, “Mʼaduan ne sɛ meyɛ nea ɔsomaa me no apɛde, na miwie dwuma a ɔde maa me sɛ mimmedi no.
Jesus lhes disse: “Meu alimento é fazer a vontade daquele que me enviou e completar o seu trabalho.
35 Moka se, ‘Asram anan mu, otwabere bedu.’ Mummue mo ani nhwɛ mo ho nhyia, na muhu sɛ aburow awo a ɛkyerɛ sɛ, otwabere adu!
Vocês não costumam dizer que ‘daqui a quatro meses teremos a colheita?’ Abram seus olhos e vejam em volta! As plantações nos campos estão maduras, prontas para serem colhidas.
36 Otwafo nya nʼakatua a ɛsɛ no, na ɔboaboa nea watwa no ano ma nkwa a ɛnsa da. Eyi ma nea odua ne nea otwa no nyinaa ani gye. (aiōnios g166)
Quem colhe está sendo pago e está colhendo, como resultado do seu trabalho, a vida eterna. Dessa forma, tanto aquele que semeia quanto aquele que colhe poderão comemorar juntos. (aiōnios g166)
37 Ɛyɛ nokware pefee sɛ, ‘Obi dua na obi twa.’
Então, é verdadeiro o provérbio que diz: ‘Um semeia e o outro colhe.’
38 Mesomaa mo kɔɔ baabi sɛ munkotwa nea monyɛe ho adwuma ɛ. Nnipa afoforo na wɔayɛ adwumaden, na mo de, moanya mfaso afi adwuma a wɔayɛ no mu.”
Eu mandei vocês para colherem o que não plantaram. Outros trabalharam duro e vocês colhem os benefícios do que eles fizeram.”
39 Esiane adanse a Samarianibea no di faa Yesu ho se, “Waka biribiara a mayɛ akyerɛ me” no nti, kurow no mu hɔfo pii gyee Yesu dii sɛ ɔno ne Mesaia no.
Muitos samaritanos daquela cidade creram em Jesus por causa do que a mulher lhes disse: “Ele me disse tudo o que tenho feito.”
40 Enti bere a Samariafo no baa Yesu nkyɛn no, wɔsrɛɛ no sɛ ɔntena wɔn nkyɛn. Ɔpenee so dii nnaanu wɔ wɔn nkyɛn.
Assim, quando eles vieram vê-lo, imploraram para que ele ficasse com eles. Jesus ficou lá por dois dias.
41 Ne nsɛm no nti nnipa bebree gyee no dii.
E muitas outras pessoas acreditaram nele pelas palavras que ele dizia.
42 Nnipa a wogyee no dii no ka kyerɛɛ ɔbea no se, “Ɛnyɛ adanse a wubedii no nti na yegye no di, na mmom nsɛm a yɛate sɛ ɔka no nti na yɛagye no adi. Na yenim sɛ ɔno ne wiase Agyenkwa no.”
As pessoas disseram para a mulher: “Agora, a nossa fé nele não é apenas por causa do que você nos disse, mas, também, pelo que nós mesmos ouvimos dele. Nós temos certeza de que ele é o Salvador no mundo.”
43 Nnaanu akyi no, Yesu fii kurow no mu kɔɔ Galilea.
Depois dos dois dias, ele continuou sua viagem para a Galileia.
44 Ɛwɔ mu sɛ na Yesu aka se, “Odiyifo biara nni anuonyam wɔ ne man mu” de, nanso
Jesus havia comentado que um profeta não é respeitado em sua própria terra.
45 esiane nea Galileafo a wɔwɔ Yerusalem wɔ Twam Afahyɛ bere no mu no huu nea Yesu yɛe no nti, oduu Galilea no wogyee no.
Mas, quando ele chegou na Galileia, as pessoas o receberam muito bem. Elas também estiveram na comemoração da Páscoa em Jerusalém e tinham visto tudo o que ele havia feito por lá.
46 Ɔsan kɔɔ Kana a ɛwɔ Galilea, faako a ɔmaa nsu dan nsa hɔ no bio. Yesu wɔ hɔ no ɔhene somfo panyin bi a na ne ba yare wɔ Kapernaum no
Jesus visitou novamente Caná, na Galileia, onde ele tinha transformado água em vinho na festa de casamento. E, próximo da cidade de Cafarnaum, vivia um funcionário do rei, cujo filho estava muito doente.
47 tee ne nka sɛ ofi Yudea aba Galilea hɔ. Saa ɔbarima yi kɔɔ Kana kohuu Yesu, srɛɛ no se ɔne no nkɔ Kapernaum nkɔsa ne ba a na ɔyare a ɔreyɛ awu no yare mma no.
Quando ele ouviu que Jesus tinha voltado da Judeia para a Galileia, foi encontrá-lo. O homem implorou para que Jesus o acompanhasse até sua casa e curasse seu filho, que já estava quase morrendo.
48 Yesu kae se, “Menyɛ nsɛnkyerɛnne nkyerɛ mo ansa na moagye me adi ana?”
Jesus disse: “Vocês só têm fé quando veem os sinais e os milagres.”
49 Ɔsomfo panyin no de ahoyeraw ka kyerɛɛ no se, “Owura, mesrɛ wo, ma yɛnkɔ ntɛm, anyɛ saa a me ba no bewu.”
O funcionário do rei implorou: “Senhor, por favor, apenas venha comigo antes que o meu filho morra!”
50 Yesu ka kyerɛɛ no se, “Kɔ fie na wo ba no ho ayɛ no den!” Ɔsomfo panyin no gyee asɛm a Yesu kae no dii na osii mu sɛ ɔrekɔ fie.
Jesus lhe disse: “Vá para casa! O seu filho irá viver.” O homem confiou no que Jesus disse e foi embora.
51 Ɔnam kwan so no, nʼasomfo bi behyiaa no ka kyerɛɛ no se ne ba no ho atɔ no.
Enquanto ele estava no caminho de casa, os seus empregados o encontraram e lhe disseram que o seu filho estava vivo e se recuperando.
52 Ɔbarima no bisaa nʼasomfo no se, “Bere bɛn na ne ho tɔɔ no?” Asomfo no buaa no se, “Nnɛra awia bɛyɛ dɔnkoro bere mu na atiridiinini a na abɔ no no gyaee.”
Ele, então, perguntou a que horas o seu filho tinha começado a melhorar. Os empregados disseram: “Ontem, à uma hora da tarde, a febre passou.”
53 Ɔbarima no tee asɛm no pɛ na ɔkaa se ɛyɛ saa bere koro no ara mu na Yesu ka kyerɛɛ no se, “Kɔ fie na wo ba no ho atɔ no” no. Eyi maa ɔbarima no ne ne fifo nyinaa gyee Yesu dii.
O homem percebeu que foi exatamente nesse horário que Jesus lhe dissera: “O seu filho irá viver!” A partir daí, ele e todos em sua casa tiveram fé em Jesus.
54 Eyi ne nsɛnkyerɛnne a ɛto so abien a Yesu fii Yudea baa Galilea no ɔyɛe.
Esse foi o segundo milagre que Jesus fez, após voltar da Judeia para a Galileia.

< Yohane 4 >