< Yohane 2 >

1 Ne nnansa so na nnipa bi hyiaa ayeforo wɔ Kana a ɛwɔ Galilea asase so no. Na Yesu ne na wɔ hɔ,
Dois dias depois, houve uma festa de casamento em uma vila chamada Caná, na Galileia. A mãe de Jesus estava lá.
2 na wɔato nsa afrɛ Yesu ne nʼasuafo no nso aba hɔ bi.
Jesus e os seus discípulos também foram convidados para o casamento.
3 Wogu so regye wɔn ani no, ayeforo no ase nsa sa maa Yesu ne na kɔɔ Yesu nkyɛn kɔka kyerɛɛ no se, “Wɔn nsa a wɔrenom no asa.”
O vinho acabou. Então, a mãe de Jesus lhe disse: “Eles não têm mais vinho para servir para os convidados.”
4 Yesu ka kyerɛɛ ne na se, “Dɛn na wopɛ sɛ meyɛ? Me bere nnya nnui.”
Ele respondeu: “Mãe, por que a senhora me diz o que fazer? Ainda não chegou a minha hora.”
5 Ne na ka kyerɛɛ asomfo no se, “Biribiara a ɔbɛka se monyɛ no, monyɛ.”
A sua mãe disse aos empregados: “Façam tudo que ele lhes disser!”
6 Na abo asuhina asia sisi hɔ; eyinom mu na na Yudafo de nsu gu de hohoro wɔn ho wɔ amanne kwan so. Na ahina biara tumi fa nsu galɔn aduasa.
Ali perto havia seis potes de pedra, usados pelos judeus para as purificações cerimoniais. Em cada um deles era possível colocar de setenta e cinco a cento e treze litros de água.
7 Yesu ka kyerɛɛ asomfo no se, “Momfa nsu nhyehyɛ ahina no amaama.” Wɔde nsu hyɛɛ no amaama.
Jesus disse aos empregados: “Encham os potes com água!” Então, eles encheram os potes até a boca.
8 Yesu ka kyerɛɛ wɔn se, “Monsaw bi nkɔma onipa a ayeforo no ho ntotoe hyɛ ne nsa no.”
Depois, Jesus disse: “Tirem um pouco da água e levem para o mestre de cerimônias.” Os empregados fizeram como Jesus ordenara.
9 Nea ayeforo no ho ntotoe hyɛ ne nsa no kaa nsu a adan nsa no hwɛe. Na onnim faako a nsa no fi, nanso na asomfo no de, wonim. Ɔfrɛɛ ayeforokunu no
O mestre de cerimônias não sabia de onde aquilo tinha vindo; apenas os empregados sabiam. Mas, quando ele provou a água que tinha virado vinho, chamou o noivo e disse:
10 ka kyerɛɛ no se, “Saa nsa yi yɛ nsa pa. Wonte sɛ afoforo a wɔaka no. Obiara a ɔto pon de nsa pa di kan ba wɔ nʼaponto ase, na akyiri no ɔde nsa a enni mu aba. Nanso wo de, wode nsa pa no atwa to!”
“Todos servem o melhor vinho primeiro e, depois de os convidados terem bebido bastante, eles servem o vinho comum. Mas você continua a servir o melhor vinho até o fim da festa!”
11 Saa nsɛnkyerɛnne a Yesu yɛɛ wɔ Kana a ɛwɔ Galilea asase so no ne nsɛnkyerɛnne a edi kan a ɔyɛɛ wɔ bagua mu de kyerɛɛ sɛ ne tumi fi ɔsoro. Ɛmaa nʼasuafo no nso gyee no dii sɛ, ampa ara, ɔno ne Agyenkwa no.
Esse foi o primeiro dos sinais milagrosos de Jesus, e foi realizado em Caná, na região da Galileia. Aqui, ele revelou a sua glória, e os seus discípulos creram nele.
12 Ayeforohyia no akyi no, ɔne ne na ne ne nuanom ne nʼasuafo no dii nna kakra wɔ Kapernaum.
Depois disso, Jesus foi para Cafarnaum com sua mãe, seus irmãos e seus discípulos, onde ficaram por alguns dias.
13 Esiane sɛ na Yudafo Twam Afahyɛ no rebedu nti, Yesu kɔɔ Yerusalem.
Como já estava próximo o dia da Páscoa dos judeus, Jesus foi para Jerusalém.
14 Oduu asɔredan no mu hɔ no, ohuu sɛ aguadifo bi nso tete wɔn apon akyi resesa sika.
No Templo, ele encontrou pessoas vendendo bois, ovelhas e pombos, além de pessoas sentadas as suas mesas, trocando dinheiro.
15 Yesu faa ntampehama yɛɛ no mpire de pam sikasesafo no ne wɔn nguan ne wɔn anantwi no fii asɔredan mu hɔ, kaa wɔn apon gu maa wɔn sika a wɔresesa no nyinaa bɔ pansamee.
Ele fez um chicote de cordas e expulsou todos eles do Templo, juntamente com as ovelhas e os bois. Ele também espalhou as moedas dos que trocavam dinheiro e virou as suas mesas.
16 Afei ɔkɔɔ wɔn a wɔtɔn mmorɔnoma no so ka kyerɛɛ wɔn se, “Monsesaw wɔn mfi ha nkɔ ntɛm! Munnyae sɛ mode mʼAgya fi ayɛ aguadibea no!”
Jesus ordenou aos vendedores de pombas: “Tirem essas coisas daqui! Não transformem a casa do meu Pai em um mercado!”
17 Asuafo no kae se, wɔakyerɛw wɔ Kyerɛwsɛm no mu se, “Wo fi yiyedi ho dadwen ahyɛ me so.”
Os seus discípulos se lembraram da passagem das Sagradas Escrituras que diz: “O cuidado que tenho por sua casa é como uma chama queimando dentro de mim!”
18 Afei Yudafo mpanyin no bisaa Yesu se, “Tumi bɛn na wowɔ a enti wopam nnipa no? Yɛ nsɛnkyerɛnne bi fa di adanse sɛ Onyankopɔn na ɔmaa wo saa tumi no.”
Os anciãos do povo reagiram, perguntando a Jesus: “Que direito você tem de fazer isso? Faça um milagre para nos provar a sua autoridade!”
19 Yesu buaa wɔn se, “Mate nea moaka no. Nsɛnkyerɛnne a mede bedi adanse ara ne sɛ, mummubu asɔredan yi ngu na mede nnansa besi bio.”
Jesus respondeu: “Destruam este Templo e em três dias eu o reconstruirei!”
20 Yudafo mpanyin no tee asɛm a Yesu kae no, wobisaa no se, “Asɔredan a wɔde mfe aduanan asia sii no, na wode nnansa betumi asi?”
Os anciãos do povo responderam: “Foram precisos quarenta e seis anos para construir este Templo, e você o irá reconstruir em três dias?”
21 Nanso Yesu de, na ɔde ɔno ankasa ne nipadua na ɛreyɛ asɔredan no mfatoho,
Mas, o Templo ao qual Jesus se referia era o seu próprio corpo.
22 Yesu wusɔre no akyi ansa na asuafo no kaee asɛm a ɔkae no. Eyi ma wogyee Kyerɛwsɛm ne nsɛm a Yesu kae no dii.
Depois de sua ressurreição, os seus discípulos se lembraram do que ele tinha dito e, então, creram nas Sagradas Escrituras e nas próprias palavras de Jesus.
23 Bere a Twam Afahyɛ no duu a na Yesu wɔ Yerusalem no, nsɛnkyerɛnne ahorow bebree maa nnipa gyee no dii.
Como consequência dos milagres que Jesus fez enquanto ainda estava em Jerusalém, durante a Páscoa, muitas pessoas creram nele.
24 Nanso Yesu amfa ne ho anto wɔn so, efisɛ na onim sɛnea nnipa suban te.
Mas, Jesus não confiava nelas, pois ele conhecia muito bem as pessoas.
25 Na onhia onipa adanse a obedi afa onipa ho, efisɛ na onim nea ɛwɔ onipa mu.
Ele não precisava de que ninguém lhe dissesse a respeito da natureza humana, porque ele sabia o que as pessoas pensavam.

< Yohane 2 >