< Hiob 8 >
1 Na Suhini Bildad buae se:
Então respondeu Bildad o suhita, e disse:
2 “Wobɛkɔ so aka saa nsɛm yi akosi da bɛn? Wo nsɛm yɛ mframa huhuw.
Até quando falarás tais coisas, e as razões da tua boca serão como um vento impetuoso?
3 Onyankopɔn kyea atɛntrenee ana? Otumfo kyea nea ɛteɛ ana?
Porventura perverteria Deus o direito? e perverteria o Todo-poderoso a justiça?
4 Bere a wo mma yɛɛ bɔne tiaa no no, ogyaw wɔn maa wɔn bɔne so akatua.
Se teus filhos pecaram contra ele, também ele os lançou na mão da sua transgressão.
5 Nanso sɛ wode wʼani bɛto Onyankopɔn so na woabɔ Otumfo no mpae,
Mas, se tu de madrugada buscares a Deus, e ao Todo-poderoso pedires misericórdia,
6 sɛ woyɛ kronkron, na woteɛ a, wo nti, ɔbɛma ne ho so mprempren na wama wo asi wo dedaw mu.
Se fores puro e reto, certamente logo despertará por ti, e restaurará a morada da tua justiça.
7 Wo mfiase bɛyɛ nkakrankakra na daakye woanya ama abu so.
O teu princípio, na verdade, terá sido pequeno, porém o teu último estado crescerá em extremo.
8 “Bisa awo ntoatoaso a atwa mu no, na hwehwɛ nea wɔn agyanom hui,
Porque, pergunta agora às gerações passadas: e prepara-te para a inquirição de seus pais
9 na wɔwoo yɛn nkyɛe na yennim hwee, yɛn nna wɔ asase yi so te sɛ sunsuma.
Porque nós somos de ontem, e nada sabemos; porquanto nossos dias sobre a terra são como a sombra.
10 Wɔrenkyerɛkyerɛ wo na wɔrenka nkyerɛ wo ana? Wɔremfi wɔn ntease mu nka nsɛm bi ana?
Porventura não te ensinarão eles, e não te falarão, e do seu coração não tirarão razões?
11 So paparɔso betumi anyin akɔ soro wɔ baabi a ɛnyɛ ɔwora? Demmire betumi afifi baabi a nsu nni ana?
Porventura sobe o junco sem lodo? ou cresce a espadana sem água?
12 Bere a ɛrenyin a wontwae no, ɛhyew ntɛm so sen sare.
Estando ainda na sua verdura, ainda que a não cortem, todavia antes de qualquer outra erva se seca.
13 Saa na wɔn a wɔn werɛ fi Onyankopɔn no awiei te; saa ara na wɔn a wonni nyamesu no anidaso nkosi hwee.
Assim são as veredas de todos quantos se esquecem de Deus: e a esperança do hipócrita perecerá.
14 Biribiara a nʼani da so no nni ahoɔden; nea ɔde ne ho to so no yɛ ananse ntontan.
Cuja esperança fica frustrada: e a sua confiança será como a teia de aranha.
15 Otweri ne ntontan, nanso ɛtetew; oso mu dennen, nanso ɛnyɛ yie.
Encostar-se-á à sua casa, mas não se terá firme: apegar-se-á a ela, mas não ficará em pé.
16 Ɔte sɛ afifide a wogugu so nsu yiye a esi owia mu, ɛtrɛtrɛw ne mman mu wɔ turo no so;
Está sumarento antes que venha o sol, e os seus renovos saem sobre o seu jardim;
17 Ne ntin nyin fa abotan ho, na ɛhwehwɛ ɔkwan kɔ abo mu.
As suas raízes se entrelaçam junto à fonte, para o pedregal atenta.
18 Nanso sɛ wotu fi ne sibea a, saa beae no nnim no bio na ɛka se, ‘Minhuu wo da.’
Absorvendo-o ele do seu lugar, nega-lo-á este, dizendo: Nunca te vi?
19 Ampa ara ne nkwa twa mu, na afifide foforo nyin asase no so.
Eis que este é alegria do seu caminho, e outros brotarão do pó.
20 “Ampa ara Onyankopɔn mpo onipa a ne ho nni asɛm na ɔnhyɛ amumɔyɛfo nsa mu den.
Eis que Deus não rejeitará ao reto; nem toma pela mão aos malfeitores:
21 Ɔbɛma woaserew bio, na wode ahosɛpɛw ateɛteɛ mu.
Até que de riso te encha a boca, e os teus lábios de jubilação.
22 Wɔde aniwu befura wɔn a wɔtan wo, na amumɔyɛfo ntamadan bɛsɛe.”
Teus aborrecedores se vestirão de confusão, e a tenda dos ímpios não existirá mais.