Hiob 8
1 Na Suhini Bildad buae se:
Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
2 “Wobɛkɔ so aka saa nsɛm yi akosi da bɛn? Wo nsɛm yɛ mframa huhuw.
Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
3 Onyankopɔn kyea atɛntrenee ana? Otumfo kyea nea ɛteɛ ana?
Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
4 Bere a wo mma yɛɛ bɔne tiaa no no, ogyaw wɔn maa wɔn bɔne so akatua.
Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae:
5 Nanso sɛ wode wʼani bɛto Onyankopɔn so na woabɔ Otumfo no mpae,
Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
6 sɛ woyɛ kronkron, na woteɛ a, wo nti, ɔbɛma ne ho so mprempren na wama wo asi wo dedaw mu.
Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae:
7 Wo mfiase bɛyɛ nkakrankakra na daakye woanya ama abu so.
In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
8 “Bisa awo ntoatoaso a atwa mu no, na hwehwɛ nea wɔn agyanom hui,
Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
9 na wɔwoo yɛn nkyɛe na yennim hwee, yɛn nna wɔ asase yi so te sɛ sunsuma.
(Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
10 Wɔrenkyerɛkyerɛ wo na wɔrenka nkyerɛ wo ana? Wɔremfi wɔn ntease mu nka nsɛm bi ana?
Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
11 So paparɔso betumi anyin akɔ soro wɔ baabi a ɛnyɛ ɔwora? Demmire betumi afifi baabi a nsu nni ana?
Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
12 Bere a ɛrenyin a wontwae no, ɛhyew ntɛm so sen sare.
Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
13 Saa na wɔn a wɔn werɛ fi Onyankopɔn no awiei te; saa ara na wɔn a wonni nyamesu no anidaso nkosi hwee.
Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritae peribit:
14 Biribiara a nʼani da so no nni ahoɔden; nea ɔde ne ho to so no yɛ ananse ntontan.
Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
15 Otweri ne ntontan, nanso ɛtetew; oso mu dennen, nanso ɛnyɛ yie.
Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
16 Ɔte sɛ afifide a wogugu so nsu yiye a esi owia mu, ɛtrɛtrɛw ne mman mu wɔ turo no so;
Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
17 Ne ntin nyin fa abotan ho, na ɛhwehwɛ ɔkwan kɔ abo mu.
Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
18 Nanso sɛ wotu fi ne sibea a, saa beae no nnim no bio na ɛka se, ‘Minhuu wo da.’
Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
19 Ampa ara ne nkwa twa mu, na afifide foforo nyin asase no so.
Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur.
20 “Ampa ara Onyankopɔn mpo onipa a ne ho nni asɛm na ɔnhyɛ amumɔyɛfo nsa mu den.
Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
21 Ɔbɛma woaserew bio, na wode ahosɛpɛw ateɛteɛ mu.
Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
22 Wɔde aniwu befura wɔn a wɔtan wo, na amumɔyɛfo ntamadan bɛsɛe.”
Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
