Hiob 41
1 “So wubetumi de darewa atwe ɔdɛnkyɛmmirampɔn anaa wubetumi de hama akyekyere ne tɛkrɛma?
Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
2 So wubetumi de hama afa ne hwenem, anaasɛ wubetumi de darewa aso nʼabogye mu?
Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
3 Ɔbɛkɔ so asrɛ wo sɛ hu no mmɔbɔ ana? Ɔne wo bɛkasa brɛoo ana?
Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
4 Ɔbɛpene ne wo ayɛ apam ama wode no ayɛ wʼakoa afebɔɔ ana?
Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
5 Wubetumi de no ayɛ abɛbɛ te sɛ anomaa anaa wubetumi asa no hama de no ama wo mmabea?
Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
6 So aguadifo bɛpɛ sɛ wode no bedi nsesagua? Wɔbɛkyekyɛ ne mu ama aguadifo ana?
Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
7 Wubetumi de mpeaw awowɔ ne were mu anaasɛ wode mpataa mpɛmɛ bɛwowɔ ne ti ho?
Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
8 Wode wo nsa ka no a, wobɛkae sɛnea ɔbɛwosow ne ho, nti worenyɛ saa bio!
Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
9 Ɔkwan biara nni hɔ a wobɛfa so akyere no; ani a ɛbɔ ne so kɛkɛ no ma nnipa dwudwo.
Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
10 Obiara ntumi nsi ne bo nhwanyan no. Afei hena na obetumi ne me adi asi?
Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
11 Hena na mede no ka a ɛsɛ sɛ mitua? Biribiara a ɛhyɛ ɔsoro ase no yɛ me de.
Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
12 “Me werɛ remfi sɛ mɛka nʼakwaa, nʼahoɔden ne ne bɔbea fɛfɛ no ho asɛm.
Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
13 Hena na obetumi aworɔw ne ho ahama, na hena na ɔde nnareka bɛkɔ ne ho?
Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
14 Hena na obetumi abue nʼabogye, a ɛse a ɛyɛ hu ayɛ no ma no?
Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
15 Nʼakyi wɔ bona a ɛsesa so, ɛtetare so a ɔkwan nna mu koraa;
Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
16 sɛnea ɛtetare so fa no nti, mframa biara mfa ntam.
Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
17 Ɛtoatoa mu denneennen a emu ntumi ntetew.
Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
18 Sɛ ɔnwansi a, ɛpepa gya; nʼaniwa aba te sɛ adekyeenim hann.
Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
19 Agyatɛn turuw fi nʼanom na nsramma turuturuw fi mu.
Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
20 Wusiw sen fi ne hwene mu te sɛ ɔsɛn a esi gya so.
Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
21 Ne home ma gyabiriw ano sɔ, na ogyaframa tu fi nʼanom.
Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
22 Ne kɔn mu wɔ ahoɔden ankasa; wɔn a wohu no no aba mu bu.
W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
23 Ne were a abubu agu so no yɛ peperee; ayɛ pemee a ɛnka ne ho.
Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
24 Ne koko so yɛ den sɛ ɔbotan ɛyɛ den sɛ awiyammo.
Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
25 Sɛ ɔsɔre a, ahoɔdenfo bɔ huboa; sɛ ɔwosow ne ho a woguan.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Afoa wɔ no a, ɛnka no, peaw, pɛmɛ ne agyan nso saa ara.
Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
27 Ɔfa dade sɛ wura bi na kɔbere mfrafrae te sɛ dua a awu bi ma no.
Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
28 Agyan mma no nguan; ahwimmo mu aboa yɛ ntɛtɛ ma no.
Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
29 Kontibaa te sɛ sare wɔ nʼani so; na ɔserew pɛmɛ nnyigyei.
Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
30 Abon a ano yɛ nnam tuatua ne yafunu so. Ɔtwe ne ho ase wɔ fam fa dontori mu a, eyiyi akam.
Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
31 Ɔma bun mu huru sɛ nsu a ɛwɔ ɛsɛn mu na onunu po mu sɛ srade a ɛwɔ kuku mu.
Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
32 Nea ɔbɛfa no, ɛhɔ nsu no pa yerɛw yerɛw; na obi besusuw sɛ po bun adan ayɛ dwen.
Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
33 Asase so biribiara ne no nsɛ. Ɔyɛ abɔde a onsuro hwee.
Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
34 Ommu wɔn a wɔyɛ ahantan no mu biara; ɔyɛ wɔn a wɔyɛ ahomaso no nyinaa so hene.”
Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
