< Hiob 39 >

1 “So wunim bere a bepɔw so mmirekyi wowo? Woahwɛ, ahu bere a ɔforote nyinsɛn ne ba?
Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
2 So woakan asram dodow a wɔde nyinsɛn? Wunim bere a wɔwo ana?
Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
3 Wɔkotow wowo wɔn mma; wɔn awoko yaw to twa.
Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.
4 Wɔn mma nyin ahoɔden so wɔ wuram; na wogyaw wɔn awofo hɔ a wɔnnsan nkɔ wɔn nkyɛn bio.
Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5 “Hena na ɔma wuram afurum fa ne ho di? Hena na ɔsan ne hama?
Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
6 Mede asase kesee maa no sɛ ne fi, ne nkyene asase tamaa sɛ nʼatenae.
Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 Ɔserew kurom gyegyeegyeyɛ; na ɔnte ɔkafo nteɛteɛmu.
Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
8 Okyinkyin mmepɔw no so sɛ ne didibea ɛhɔ na okyin hwehwɛ wura amono biara.
Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.
9 “Ɛko bɛpene sɛ ɔbɛsom wo ana? Ɔbɛtena wo mmoa adididaka nkyɛn anadwo ana?
Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?
10 Wubetumi asa no wɔ funtumfiri so ana? Ɔbɛfɛntɛm aku a ɛda wʼakyi no ana?
Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
11 Wubetumi de wo ho ato no so esiane nʼahoɔden dodo nti? Wubegyaw wʼadwuma a ɛyɛ den no ama no ana?
Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
12 Wugye di sɛ ɔde wʼaburow bɛba na waboa ano de akɔ awiporowbea ana?
Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
13 “Sohori bɔ ne ntaban mu anigye so, nanso wontumi mfa ntoto asukɔnkɔn de ho.
Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
14 Ɔtow ne nkesua gu asase so ma mfutuma ka no hyew,
Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
15 ɛmfa ne ho sɛ ɛnan bi bɛpɛtɛw no, sɛ wuram aboa bi betiatia so.
Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16 Ɔbɔ ne mma atirimɔden sɛnea wɔnyɛ ne dea; ɛmfa ne ho sɛ nʼadwuma bɛyɛ ɔkwa,
Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
17 efisɛ Onyankopɔn amma no nyansa wamma no nhumu biara.
Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
18 Nanso sɛ ɔtrɛw ne ntaban mu tu mmirika a, ɔserew ɔpɔnkɔ ne ne sotefo.
Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
19 “Wo na woma ɔpɔnkɔ no nʼahoɔden anaa woma ne kɔn mu nwi kuhaa no?
Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
20 Wo na woma no huruw te sɛ mmoadabi, na ɔde ne nkotɔ hunahuna ana?
Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
21 Ɔde ne nan tintim fam dennen, na nʼani gye nʼahoɔden mu, na afei ɔbɔ wura ɔko mu.
Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
22 Ɔmmɔ hu, na onsuro biribiara; ohu afoa a onguan.
Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
23 Bɛmma wosow wɔ ne nkyɛn mu boha mu, na peaw ne pɛmɛ nso di ahim wɔ ne ho.
Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
24 Ofi ahopere mu de nʼano sisi fam; na sɛ wɔhyɛn torobɛnto a ontumi nnyina faako.
Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.
25 Sɛ torobɛnto hyɛn a ɔka se, ‘Wiɛ!’ ɔte ɔko ho hua fi akyirikyiri, ɔsahene no nteɛmu ne ɔko mu osebɔ.
Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26 “Wo nyansa na ɛma akoroma tu na ɔtrɛw ne ntaban mu fa anafo?
Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
27 Wo na wohyɛ ɔkɔre ma no tu kɔ sorosoro kɔyɛ ne berebuw wɔ hɔ?
Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
28 Ɔbotan mu na ɔte na ɛhɔ na ɔda; ɔbotan sorɔnsorɔn yɛ nʼabandennen.
In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
29 Ɛhɔ na ofi kɔhwehwɛ nʼaduan; nʼani hu ade a ɛwɔ akyirikyiri.
Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
30 Mogya yɛ ne mma aduan, na faako a atɔfo wɔ no, ɛhɔ na ɔwɔ.”
Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.

< Hiob 39 >