< Hiob 38 >

1 Afei, Awurade fi ahum mu buaa Hiob se,
Depois disto o Senhor respondeu a Job dum redemoinho, e disse:
2 “Hena ne nea ɔde nsɛm a nimdeɛ nni mu kata me nhyehyɛe so?
Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?
3 Hyɛ wo ho den sɛ ɔbarima; mebisa wo nsɛm, na wubebua me.
Agora cinge os teus lombos, como homem; e perguntar-te-ei, e tu me ensina.
4 “Bere a metoo asase fapem no, na wowɔ he? Sɛ wote ase, ka ɛ.
Onde estavas tu, quando eu fundava a terra? faze-mo saber, se tens inteligência.
5 Hena na osusuw ne tenten ne ne trɛw? Ampa ara wunim! Hena na ɔtwee susuhama faa ani?
Quem lhe pôs as medidas? se tu o sabes; ou quem estendeu sobre ela o cordel?
6 Dɛn so na egyina, anaa hena na ɔtoo ne tweatibo no,
Sobre que estão fundadas as suas bases? ou quem assentou a sua pedra da esquina,
7 bere a anɔpa nsoromma bɔɔ mu too dwom, na abɔfo nyinaa de anigye teɛɛ mu no?
Quando as estrelas da alva juntas alegremente cantavam, e todos os filhos de Deus jubilavam?
8 “Hena na ɔkaa po hyɛɛ apon akyi, bere a epue fii ɔyafunu mu,
Ou quem encerrou o mar com portas, quando trasbordou e saiu da madre;
9 bere a mede omununkum yɛɛ nʼadurade na mede sum kabii kyekyeree no,
Quando eu pus as nuvens por sua vestidura, e a escuridão por envolvedouro?
10 bere a metoo ɔhye maa no na misisii nʼapon ne nʼadaban,
Quando passei sobre ele o meu decreto, e lhe pus portas e ferrolhos;
11 bere a mekae se, ‘Ɛha ara na wubedu na worentra ha; ɛha na wʼahantan asorɔkye no bɛso no?’
E disse: Até aqui virás, e não mais adiante, e aqui se quebrarão as tuas ondas empoladas?
12 “So woahyɛ mmara ama adekyee da? Na woakyerɛ ahemadakye nso afa,
Ou desde os teus dias deste ordem à madrugada? ou mostraste à alva o seu lugar;
13 sɛ ɛnkɔka asase ano na ontu amumɔyɛfo mfi so?
Para que pegasse dos fins da terra, e os ímpios fossem sacudidos dela;
14 Asase fa ne bɔbea sɛ dɔte a ɛhyɛ nsɔwano ase; na ɛsow tebea da wɔn ho adi te sɛ atade.
E se transformasse como o barro, sob o selo, e se pusessem como vestidos;
15 Wɔde amumɔyɛfo hann akame wɔn, na wɔn abasa a wɔama so no mu abu.
E dos ímpios se desvie a sua luz, e o braço altivo se quebrante;
16 “So woapɛɛpɛɛ mu ahu nea po aniwa wɔ anaa woanantew ne bun mu pɛn?
Ou entraste tu até às origens do mar? ou passeaste no mais profundo do abismo?
17 So wɔde owu apon akyerɛ wo? Woahu owu sunsuma apon ana?
Ou descobriram-se-te as portas da morte? ou viste as portas da sombra da morte?
18 Woate wiase a ɛda hɔ tamaa no ase ana? Sɛ wunim eyinom nyinaa a, ka kyerɛ me.
Ou com o teu entendimento chegaste às larguras da terra? faze-mo saber, se sabes tudo isto.
19 “Ɔkwan bɛn na ɛkɔ hann atenae? Na ɛhe na sum te?
Onde está o caminho para onde mora a luz? e, quanto às trevas, onde está o seu lugar;
20 Wubetumi de wɔn akɔ wɔn sibea? Wunim akwan a ɛkɔ wɔn atenae?
Para que as tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas da sua casa?
21 Ampa ara wunim, efisɛ na wɔawo wo dedaw. Woanyin yiye!
Acaso tu o sabes, porque já então eras nascido, e por ser grande o número dos teus dias?
22 “Woakɔ sukyerɛmma adekoradan mu da anaa woahu mparuwbo adekoradan
Ou entraste tu até aos tesouros da neve? e viste os tesouros da saraiva,
23 a makora so ama ahohia bere, ɔsa ne akodi nna?
Que eu retenho até do tempo da angústia, até ao dia da peleja e da guerra?
24 Ɔkwan bɛn na ɛkɔ faako a anyinam fi ba, anaa faako a apuei mframa fi na ɛbɔ fa asase so?
Onde está o caminho em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?
25 Hena na otwaa ɛka maa osuhweam, ne ɔkwan maa aprannaa mmubomu,
Quem abriu para a inundação um leito, e um caminho para os relâmpagos dos trovões;
26 sɛ ɛbɛtɔ agu asase a obiara nte so so, nweatam a obiara nni so,
Para chover sobre a terra, onde não há ninguém, e no deserto, em que não há gente;
27 na ama asase kesee a ɛda mpan afɔw na sare afifi wɔ so?
Para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer os renovos da erva?
28 Osu wɔ agya ana? Hena na ɔyɛ agya ma obosu a ɛsosɔ?
A chuva porventura tem pai? ou quem gera as gotas do orvalho,
29 Hena yafunu mu na sukyerɛmma fi? Hena na ɔwoo sukyerɛmma mporoporowa fi soro
De cujo ventre procede o gelo? e quem gera a geada do céu?
30 bere a nsu kyen dan sɛ ɔbo, na bun ani kyen?
Como debaixo de pedra as águas se escondem: e a superfície do abismo se coalha.
31 “Wubetumi de hama akyekyere Akokɔbeatan ne ne mma? Wubetumi asan Nyankrɛnte hama ana?
Ou poderás tu ajuntar as delícias das sete estrelas, ou soltar os atilhos do Orion?
32 Wubetumi de anɔpa nsoromma aba wɔ ne bere mu anaasɛ wubetumi ayi sisi ne ne mma afi hɔ?
Ou produzir as constelações a seu tempo? e guiar a Ursa com seus filhos?
33 So wunim mmara a ɛfa ɔsoro ho? Wubetumi de Onyankopɔn ahenni aba asase so ana?
Sabes tu as ordenanças dos céus? ou podes dispor do domínio deles sobre a terra?
34 “Wubetumi ama wo nne adu omununkum so na wode nsu akata wo ho ana?
Ou podes levantar a tua voz até às nuvens, para que a abundância das águas te cubra?
35 Wutumi ma anyinam twa? Wɔka kyerɛ wo se, ‘Yenni’ ana?
Ou enviarás aos raios para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?
36 Hena na ɔde nyansa ma koma anaasɛ ɔde ntease hyɛ adwene mu?
Quem pôs a sabedoria nas entranhas? ou quem deu ao sentido o entendimento?
37 Hena na ɔwɔ nyansa a wɔde kan omununkum? Hena na obetumi akyea ɔsoro nsu nkotoku,
Quem numerará as nuvens pela sabedoria? ou os odres dos céus, quem os abaixará,
38 bere a mfutuma ayɛ den ama dɔte atɔwatɔw keka bɔ mu.
Quando se funde o pó numa massa, e se apegam os torrões uns aos outros?
39 “Wokɔ ahayɛ ma gyatabere ma gyata didi mee
Porventura caçarás tu preza para a leoa? ou fartarás a fome dos filhos dos leões,
40 bere a wobutubutuw wɔn abon ano anaasɛ wɔtetɛw adɔtɔ ase?
Quando se agacham nos covis, e estão à espreita nas covas?
41 Hena na ɔma kwaakwaadabi aduan bere a ne mma su frɛ Onyankopɔn na wonni aduan nti wokyinkyin?
Quem prepara aos corvos o seu alimento, quando os seus pintainhos gritam a Deus e andam vagueando, por não terem de comer?

< Hiob 38 >