< Hiob 36 >

1 Elihu toaa ne kasa so se,
Proseguiu ainda Elihu, e disse:
2 “Montɔ mo bo ase kakra mma me, na mɛkyerɛ mo sɛ aka bebree a ɛsɛ sɛ yɛka ma Onyankopɔn.
Espera-me um pouco, e mostrar-te-ei que ainda há razões a favor de Deus.
3 Minya me nimdeɛ fi akyirikyiri; mɛka se me Yɛfo bu atɛntrenee.
Desde longe repetirei a minha opinião; e ao meu criador atribuirei a justiça.
4 Munnye nto mu sɛ me nsɛm yɛ nokware turodoo; na meyɛ obi a ne nimdeɛ so wɔ mo mu.
Porque na verdade, as minhas palavras não serão falsas: contigo está um que é sincero na sua opinião.
5 “Onyankopɔn so, nanso, ontwiri nnipa; ɔkorɔn na osi pi wɔ ne botae mu.
Eis que Deus é mui grande, contudo a ninguém despreza: grande é em força de coração.
6 Ɔmma amumɔyɛfo ntena nkwa mu, na ɔde amanehunufo kyɛfa ma wɔn.
Não deixa viver ao ímpio, e faz justiça aos aflitos.
7 Onnyi nʼani mfi ɔtreneeni so, ɔma wɔne ahemfo di ade na ɔma wɔn so afebɔɔ.
Do justo não tira os seus olhos; antes estão com os reis no trono; ali os assenta para sempre, e assim são exaltados.
8 Na sɛ wɔde mpokyerɛ gu nnipa na amanehunu hama akyekyere wɔn papee a,
E, se estando presos em grilhões, os detém amarrados com cordas de aflição,
9 ɔka nea wɔayɛ kyerɛ wɔn sɛ wɔnam ahantan so ayɛ bɔne.
Então lhes faz saber a obra deles, e as suas transgressões; porquanto prevaleceram nelas.
10 Ɔma wotie nteɛso na ɔhyɛ wɔn sɛ wonnu wɔn ho wɔ wɔn bɔne ho.
E revela-lho aos seus ouvidos, para seu ensino; e diz-lhes que se convertam da maldade.
11 Sɛ wɔyɛ osetie na wɔsom no a, wobedi yiye wɔ wɔn nna a aka no mu na wɔn mfe nyinaa ayɛ anisɔ ama wɔn.
Se o ouvirem, e o servirem, acabarão seus dias em bem, e os seus anos em delícias.
12 Na sɛ wɔantie no a, wɔbɛyera wɔ afoa ano, na wɔawuwu a wonni nimdeɛ.
Porém se o não ouvirem, à espada os passarão, e expirarão sem conhecimento.
13 “Wɔn a wonnim Nyame no kora abufuw so; mpo sɛ ogu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn a wonsu mpɛ mmoa.
E os hipócritas de coração amontoam para si a ira; e amarrando-os ele, não clamam por socorro.
14 Wowuwu wɔ wɔn mmabunmmere mu, wɔ mmarima nguamanfo a wɔtete abosonnan mu.
A sua alma morre na mocidade, e a sua vida entre os sodomitas.
15 Nanso wɔn a wohu amane no, ogye wɔn; na ɔkasa kyerɛ wɔn wɔ wɔn haw mu.
Ao aflito livra, da sua aflição, e na opressão o revelará aos seus ouvidos.
16 “Ɔregye wo afi ahohia mu de wo akɔ beae a hɔ bae a ahokyere nni, nea wowɔ asomdwoe, na nnuan pa ayɛ wo pon so ma.
Assim também te desviará da boca da angústia para um lugar espaçoso, em que não haja aperto, e as iguarias da tua mesa serão cheias de gordura.
17 Nanso mprempren, atemmu a ɛfata amumɔyɛfo na aba wo so; atemmu ne atɛntrenee aso wo mu.
E estarás satisfeito com o juízo do ímpio: o juízo e a justiça te sustentarão.
18 Hwɛ yiye na obi amfa ahonya annaadaa wo; mma adanmude kɛse bi ntwe wo.
Porquanto há furor, guarda-te de que porventura te não tire de pancada, pois por grande preço te não poderiam retirar dali.
19 Wʼahonya anaasɛ mpo wʼahohia bebrebe nyinaa nti, worenkɔ amanehunu mu ana?
Estimaria ele tanto tuas riquezas, ou alguns esforços da força, que por isso não estivesses em aperto?
20 Mpere anadwo ho, sɛ ammɛpra nnipa mfi wɔn afi mu.
Não suspires pela noite, em que os povos sejam tomados do seu lugar.
21 Hwɛ na woannan ankɔ bɔne ho, nea ayɛ sɛ wopɛ sen amanehunu.
Guarda-te, e não declines para a iniquidade: porquanto nisto a escolheste, por causa da tua miséria.
22 “Onyankopɔn yɛ ɔkɛse wɔ ne tumi mu. Hena na ɔyɛ ɔkyerɛkyerɛfo sɛ ɔno?
Eis que Deus exalta com a sua força; quem ensina como ele?
23 Hena na wahyehyɛ nʼakwan ama no anaa waka akyerɛ no se, ‘Woayɛ mfomso.’
Quem lhe pedirá conta do seu caminho? ou, quem lhe disse: Tu cometeste maldade?
24 Kae na kamfo nʼadwuma a nnipa de nnwonto akamfo no.
Lembra-te de que engrandeças a sua obra que os homens contemplam.
25 Adesamma nyinaa ahu; nnipa fi akyirikyiri hwɛ no haa.
Todos os homens a veem, e o homem a enxerga de longe.
26 Onyankopɔn yɛ ɔkɛse, ɛboro yɛn ntease so! Ne mfe dodow mu nni hwehwɛbea.
Eis que Deus é grande, e nós o não compreendemos, e o número dos seus anos se não pode esquadrinhar.
27 “Ɔtwetwe nsu a ɛsosɔ, ma ɛdan osu gu nsuten mu;
Porque faz miúdas as gotas das águas que derramam a chuva do seu vapor.
28 na omununkum tɔ obosu gu fam na osu pete mmoroso gu adesamma so.
A qual as nuvens destilam e gotejam sobre o homem abundantemente.
29 Hena na obetumi ate sɛnea ɔtrɛtrɛw omununkum mu no ase, sɛnea ɔbobɔ mu fi ne suhyɛ ase no?
Porventura também se poderão entender as extensões das nuvens, e os estalos da sua tenda?
30 Hwɛ sɛnea ɔhwete nʼanyinam mu wɔ ne ho ma ɛkɔ po bun mu.
Eis que estende sobre elas a sua luz, e encobre os altos do mar.
31 Eyi ne ɔkwan a ɔfa so di amanaman no so na ɔma aduan bu wɔn so.
Porque por estas coisas julga os povos e lhes dá mantimento em abundância.
32 Ɔde anyinam hyɛ ne nsam ma na ɔhyɛ no sɛ ɛmpa nʼagyiraehyɛ.
Com as mãos encobre a luz, e faz-lhe proibição pela que passa por entre elas.
33 Nʼaprannaa bɔ ahum a ɛreba no ho nkae; na anantwi mpo ma wohu sɛ ɛreba.
O que dá a entender o seu pensamento, como também aos gados, acerca do temporal que sobe.

< Hiob 36 >