Hiob 36
1 Elihu toaa ne kasa so se,
Addens quoque Eliu, haec locutus est:
2 “Montɔ mo bo ase kakra mma me, na mɛkyerɛ mo sɛ aka bebree a ɛsɛ sɛ yɛka ma Onyankopɔn.
Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
3 Minya me nimdeɛ fi akyirikyiri; mɛka se me Yɛfo bu atɛntrenee.
Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo iustum.
4 Munnye nto mu sɛ me nsɛm yɛ nokware turodoo; na meyɛ obi a ne nimdeɛ so wɔ mo mu.
Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
5 “Onyankopɔn so, nanso, ontwiri nnipa; ɔkorɔn na osi pi wɔ ne botae mu.
Deus potentes non abiicit, cum et ipse sit potens.
6 Ɔmma amumɔyɛfo ntena nkwa mu, na ɔde amanehunufo kyɛfa ma wɔn.
Sed non salvat impios, et iudicium pauperibus tribuit.
7 Onnyi nʼani mfi ɔtreneeni so, ɔma wɔne ahemfo di ade na ɔma wɔn so afebɔɔ.
Non auferet a iusto oculos suos, et reges in solio collocat in perpetuum, et illic eriguntur.
8 Na sɛ wɔde mpokyerɛ gu nnipa na amanehunu hama akyekyere wɔn papee a,
Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis.
9 ɔka nea wɔayɛ kyerɛ wɔn sɛ wɔnam ahantan so ayɛ bɔne.
Indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
10 Ɔma wotie nteɛso na ɔhyɛ wɔn sɛ wonnu wɔn ho wɔ wɔn bɔne ho.
Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
11 Sɛ wɔyɛ osetie na wɔsom no a, wobedi yiye wɔ wɔn nna a aka no mu na wɔn mfe nyinaa ayɛ anisɔ ama wɔn.
Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
12 Na sɛ wɔantie no a, wɔbɛyera wɔ afoa ano, na wɔawuwu a wonni nimdeɛ.
Si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
13 “Wɔn a wonnim Nyame no kora abufuw so; mpo sɛ ogu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn a wonsu mpɛ mmoa.
Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
14 Wowuwu wɔ wɔn mmabunmmere mu, wɔ mmarima nguamanfo a wɔtete abosonnan mu.
Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
15 Nanso wɔn a wohu amane no, ogye wɔn; na ɔkasa kyerɛ wɔn wɔ wɔn haw mu.
Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem eius.
16 “Ɔregye wo afi ahohia mu de wo akɔ beae a hɔ bae a ahokyere nni, nea wowɔ asomdwoe, na nnuan pa ayɛ wo pon so ma.
Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensae tuae erit plena pinguedine.
17 Nanso mprempren, atemmu a ɛfata amumɔyɛfo na aba wo so; atemmu ne atɛntrenee aso wo mu.
Causa tua quasi impii iudicata est, causam iudiciumque recipies.
18 Hwɛ yiye na obi amfa ahonya annaadaa wo; mma adanmude kɛse bi ntwe wo.
Non te ergo superet ira, ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
19 Wʼahonya anaasɛ mpo wʼahohia bebrebe nyinaa nti, worenkɔ amanehunu mu ana?
Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
20 Mpere anadwo ho, sɛ ammɛpra nnipa mfi wɔn afi mu.
Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
21 Hwɛ na woannan ankɔ bɔne ho, nea ayɛ sɛ wopɛ sen amanehunu.
Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim coepisti sequi post miseriam.
22 “Onyankopɔn yɛ ɔkɛse wɔ ne tumi mu. Hena na ɔyɛ ɔkyerɛkyerɛfo sɛ ɔno?
Ecce, Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
23 Hena na wahyehyɛ nʼakwan ama no anaa waka akyerɛ no se, ‘Woayɛ mfomso.’
Quis poterit scrutari vias eius? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
24 Kae na kamfo nʼadwuma a nnipa de nnwonto akamfo no.
Memento quod ignores opus eius, de quo cecinerunt viri.
25 Adesamma nyinaa ahu; nnipa fi akyirikyiri hwɛ no haa.
Omnes homines vident eum, unusquisque intuetur procul.
26 Onyankopɔn yɛ ɔkɛse, ɛboro yɛn ntease so! Ne mfe dodow mu nni hwehwɛbea.
Ecce, Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum eius inaestimabilis.
27 “Ɔtwetwe nsu a ɛsosɔ, ma ɛdan osu gu nsuten mu;
Qui aufert stillas pluviae, et effundit imbres ad instar gurgitum.
28 na omununkum tɔ obosu gu fam na osu pete mmoroso gu adesamma so.
Qui de nubibus fluunt, quae praetexunt cuncta desuper.
29 Hena na obetumi ate sɛnea ɔtrɛtrɛw omununkum mu no ase, sɛnea ɔbobɔ mu fi ne suhyɛ ase no?
Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum.
30 Hwɛ sɛnea ɔhwete nʼanyinam mu wɔ ne ho ma ɛkɔ po bun mu.
Et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
31 Eyi ne ɔkwan a ɔfa so di amanaman no so na ɔma aduan bu wɔn so.
Per haec enim iudicat populos, et dat escas multis mortalibus.
32 Ɔde anyinam hyɛ ne nsam ma na ɔhyɛ no sɛ ɛmpa nʼagyiraehyɛ.
In manibus abscondit lucem, et praecepit ei ut rursus adveniat.
33 Nʼaprannaa bɔ ahum a ɛreba no ho nkae; na anantwi mpo ma wohu sɛ ɛreba.
Annunciat de ea amico suo, quod possessio eius sit, ut ad eam possit ascendere.
