< Hiob 35 >

1 Afei, Elihu kae se:
Igitur Eliu hæc rursum locutus est:
2 “Wugye di sɛ, eyi fata? Woka se, ‘Onyankopɔn betwitwa agye me.’
Numquid æqua tibi videtur tua cogitatio, ut diceres: Iustior sum Deo?
3 Nanso wubisa no se, ‘Mfaso bɛn na menya, na sɛ manyɛ bɔne a, mfaso bɛn na menya?’
Dixisti enim: Non tibi placet quod rectum est: vel quid tibi proderit, si ego peccavero?
4 “Mepɛ sɛ mibua wo ne wo nnamfonom nyinaa.
Itaque ego respondebo sermonibus tuis, et amicis tuis tecum.
5 Ma wʼani so kyerɛ soro na hwɛ; hwɛ omununkum a ɛwɔ wʼatifi sorosoro nohɔ.
Suspice cælum et intuere, et contemplare æthera quod altior te sit.
6 Sɛ woyɛ bɔne a, ɔkwan bɛn so na ɛfa haw no? Mpo sɛ wo bɔne dɔɔso a, nsunsuanso bɛn na enya wɔ ne so?
Si peccaveris, quid ei nocebis? et si multiplicatæ fuerint iniquitates tuæ, quid facies contra eum?
7 Sɛ woteɛ a, dɛn na wode ma no anaasɛ dɛn na onya fi wo nsam?
Porro si iuste egeris, quid donabis ei, aut quid de manu tua accipiet?
8 Wʼamumɔyɛ ka onipa a ɔte sɛ wo na wo trenee ka nnipa mma nko ara.
Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua: et filium hominis adiuvabit iustitia tua.
9 “Nnipa su bere a wɔhyɛ wɔn so; na wɔsrɛ mmoa fi nea ɔwɔ tumi nsam.
Propter multitudinem calumniatorum clamabunt: et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum.
10 Nanso obi mmisa se, ‘Ɛhe na Onyankopɔn, me Yɛfo no wɔ, nea ɔma nnwom anadwo no,
Et non dixit: Ubi est Deus, qui fecit me, qui dedit carmina in nocte,
11 nea ɔkyerɛ yɛn nimdeɛ bebree sen asase so mmoa na ɔma yehu nyansa sen wim nnomaa no?’
Qui docet nos super iumenta terræ, et super volucres cæli erudit nos?
12 Sɛ nnipa su teɛ mu a, ommua, amumɔyɛfo ahantan nti.
Ibi clamabunt, et non exaudiet, propter superbiam malorum.
13 Ampa ara Onyankopɔn rentie wɔn nkotosrɛ hunu no; na Otumfo remmu.
Non ergo frustra audiet Deus, et Omnipotens causas singulorum intuebitur.
14 Ɛno de adɛn na ɔrentie bere a woka se wunhu no, na woka se wʼasɛm wɔ nʼanim enti ɛsɛ sɛ wotwɛn no,
Etiam cum dixeris: Non considerat: iudicare coram illo, et expecta eum.
15 na bio, nʼabufuw mmfa asotwe mma na nʼani nni amumɔyɛsɛm akyi pii?
Nunc enim non infert furorem suum, nec ulciscitur scelus valde.
16 Enti Hiob bue nʼano ka nsɛnhunu; nimdeɛ a onni nti, ɔkeka nsɛm bebree.”
Ergo Iob frustra aperit os suum, et absque scientia verba multiplicat.

< Hiob 35 >