Hiob 34
1 Afei Elihu kae se,
Pronuncians itaque Eliu, etiam haec locutus est:
2 “Mo anyansafo, muntie me nsɛm; mo nimdefo monyɛ aso mma me.
Audite sapientes verba mea, et eruditi auscultate me:
3 Efisɛ aso sɔ nsɛm hwɛ sɛnea tɛkrɛma ka aduan hwɛ no.
Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.
4 Momma yɛnsese, nhu nea eye ma yɛn. Momma yɛn nyinaa mmɔ mu nsua nea eye.
Iudicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
5 “Hiob ka se, ‘Me ho nni asɛm, nanso Onyankopɔn abu me ntɛnkyew.
Quia dixit Iob: Iustus sum, et Deus subvertit iudicium meum.
6 Ɛwɔ mu sɛ mʼasɛm da kwan mu, nanso wobu me ɔtorofo; ɛwɔ mu sɛ menyɛɛ bɔne biara, nanso ne bɛmma no ama me apirakuru a enwu da.’
In iudicando enim me, mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
7 Onipa bɛn na ɔte sɛ Hiob a ɔnom animtiaabu sɛ nsu?
Quis est vir ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam:
8 Ɔne amumɔyɛfo nantew; na ɔne atirimɔdenfo nso bɔ.
Qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
9 Efisɛ ɔka se, ‘Sɛ onipa bɔ mmɔden sɛ ɔbɛsɔ Onyankopɔn ani a onnya so mfaso biara.’
Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
10 “Enti mo mmarima a mowɔ ntease muntie me. Ɛmpare Onyankopɔn sɛ ɔbɛyɛ bɔne, sɛ Otumfo no bɛyɛ mfomso.
Ideo viri cordati audite me, absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 Nnipa nneyɛe so na ɔhwɛ tua wɔn ka; nea ɛfata ne nneyɛe na ɔma ɛba ne so.
Opus enim hominis reddet ei, et iuxta vias singulorum restituet eis.
12 Ɛmfata sɛ wɔde mfomso susuw Onyankopɔn, na ɛmfata sɛ wɔde ntɛnkyew susuw Otumfo.
Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet iudicium.
13 Hena na ɔde no sii asase so? Hena na ɔde wiase nyinaa hyɛɛ ne nsa?
Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem, quem fabricatus est?
14 Sɛ ɛyɛɛ ne pɛ na oyii ne Honhom ne nʼahome a,
Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
15 anka adesamma nyinaa bɛbɔ mu ayera, na onipa bɛsan akɔ mfutuma mu.
Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 “Sɛ mowɔ nhumu a, muntie eyi; muntie nea meka.
Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei.
17 So obi a okyi atɛntrenee betumi adi nnipa so? Mubetumi abu Ɔtreneeni kɛse no fɔ ana?
Numquid qui non amat iudicium, sanari potest? et quomodo tu eum, qui iustus est, in tantum condemnas?
18 Ɛnyɛ Ɔno na ɔka kyerɛ ahemfo se, ‘Mo so nni mfaso,’ na ɔka kyerɛɛ atitiriw se, ‘Moyɛ atirimɔdenfo,’
Qui dicit regi, apostata: qui vocat duces impios:
19 nea ɔnhwɛ mmapɔmma anim na onyiyi adefo ne ahiafo mu, efisɛ wɔn nyinaa yɛ ne nsa ano adwuma.
Qui non accipit personas principum: nec cognovit tyrannum, cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum eius sunt universi.
20 Wowuwu mmere tiaa bi mu, wɔ anadwo dasu mu; nnipa no ho wosow na wɔsen kɔ; ahoɔdenfo totɔ a emfi nipa.
Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi, et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
21 “Nʼani hwɛ nnipa akwan; na ohu wɔn anammɔntu biara.
Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 Baabiara nni hɔ a aduru sum, sum kabii, a amumɔyɛfo betumi ahintaw.
Non sunt tenebrae, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem.
23 Ɛho nhia Onyankopɔn sɛ ɔbɛhwehwɛ nnipa mu bio, a enti ɛsɛ sɛ wɔba nʼanim begye atemmu.
Neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in iudicium.
24 Ɔbobɔ abirɛmpɔn gu a ɔnyɛ nhwehwɛmu biara, na ɔde afoforo sisi wɔn anan mu.
Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
25 Efisɛ ohu wɔn nneyɛe, otu wɔn gu anadwo na wɔdwerɛw wɔn.
Novit enim opera eorum: et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 Otua wɔn amumɔyɛsɛm so ka wɔ faako a obiara betumi ahu wɔn,
Quasi impios percussit eos in loco videntium.
27 efisɛ wɔman fii nʼakyi kɔe na wɔampɛ nʼakwan biara anhwɛ.
Qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias eius intelligere noluerunt:
28 Wɔmaa ahiafo sufrɛ duu nʼanim na ɛma ɔtee mmɔborɔni su.
Ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
29 Nanso sɛ ɔyɛ komm a, hena na obetumi abu no fɔ? Sɛ ɔde nʼanim hintaw nso a, hena na obehu no? Nanso odi onipa ne ɔman so pɛpɛɛpɛ,
Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum et super gentes et super omnes homines?
30 ɔmma onipa a onnim Nyame nni hene, sɛnea ɔrensum nnipa no mfiri.
Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
31 “Sɛ ɛba sɛ onipa ka kyerɛ Onyankopɔn se, ‘Mayɛ bɔne na merenyɛ bɔne bio.
Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
32 Kyerɛ me na minhu; na sɛ mayɛ bɔne a, merenyɛ saa bio.’
Si erravi, tu doce me: si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
33 So ɛsɛ sɛ Onyankopɔn gyina nea woka so tua wo ka, wɔ bere a woayɛ sɛ worennu wo ho ana? Ɛsɛ sɛ wusi gyinae, ɛnyɛ me; enti ka nea wunim kyerɛ me.
Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim coepisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
34 “Nnipa a wɔwɔ ntease pae mu ka, nimdefo a wotie me ka kyerɛ me se,
Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
35 ‘Hiob nkasa nimdeɛ kwan so; aba biara nni ne kasa mu.’
Iob autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
36 Ao, sɛ wɔsɔɔ Hiob hwɛ kɔɔ akyiri a anka eye, efisɛ oyiyii nsɛm ano sɛ omumɔyɛfo!
Pater mi, probetur Iob usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis.
37 Ɔde atuatew ka ne bɔne ho; ɔde ahantan bɔ ne nsam gu yɛn so na ɔma ne nsɛm a ɔka tia Onyankopɔn no dɔɔso.”
Qui addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum.
