< Hiob 33 >

1 “Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.
2 Merebebue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;
3 Me nsɛm fi koma a ɛteɛ mu; na mʼano de ahonim pa ka nea minim.
Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!
4 Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfo no home ma me nkwa.
De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;
5 Sɛ wubetumi a, ma me mmuae; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!
6 Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me fii dɔte mu.
Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:
7 Ɛnsɛ sɛ wusuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.
8 “Nanso woaka ama mate, mete saa nsɛm no, na wokae se,
Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:
9 ‘Meyɛ kronkron na minni bɔne; me ho tew na afɔdi biara nni me ho.
"Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"
10 Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomso wafa me sɛ ne tamfo.
"Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;
11 Ɔde me nan hyɛ mpokyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.
12 “Nanso meka mekyerɛ wo se, eyi mu de woayɛ mfomso, efisɛ Onyankopɔn so sen ɔdesani.
Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"
13 Na adɛn nti na wunwiinwii hyɛ no sɛ ommua onipa nsɛm biara ana?
Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?
14 Nanso Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahorow so, na ebia nnipa nte.
Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:
15 Ɔkasa wɔ daeso ne anadwo anisoadehu mu, bere a nna afa nnipa na wɔada hatee wɔ wɔn mpa so no,
In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.
16 otumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,
17 sɛ ɔbɛdan onipa afi nneyɛe bɔne ho na watwe no afi ahantan ho,
Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;
18 sɛ ɔmma ne kra nkɔ amoa mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ afoa ano.
Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.
19 Anaasɛ wotumi de mpa so yaw twe onipa aso nnompe mu yaw a ennyae da,
Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,
20 kosi sɛ ne kɔn nnɔ aduan na ne kra nso po aduan a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;
21 ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no, ho da hɔ.
Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.
22 Ne kra bɛn ɔda, na ne nkwa bɛn owu abɔfo.
Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:
23 “Nanso sɛ ɔbɔfo bi wɔ nʼafa sɛ odimafo a, ɛyɛ apem mu baako, na ɔbɛkyerɛ no nea eye ma no,
Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,
24 obehu no mmɔbɔ na waka se, ‘Munnyaa no na wankɔ ɔda mu; na manya mpatade ama no,’
Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden
25 afei ne were yɛ foforo sɛ abofra; na esi ne dedaw mu yɛ sɛ mmerantebere mu de.
Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!
26 Ɔbɔ Onyankopɔn mpae na onya adom fi ne hɔ, ohu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛw teɛ mu; na Onyankopɔn gye no bio sɛ ɔtreneeni.
Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.
27 Afei ɔba nnipa mu bɛka se, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa nea ɛteɛ, nanso mannya nea ɛfata me.
Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!
28 Ogyee me kra na wamma no ankɔ ɔda mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!
29 “Onyankopɔn yɛ eyinom nyinaa ma onipa, mprenu ne ne mprɛnsa so,
Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:
30 sɛnea ne kra renkɔ ɔda mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!
31 “Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.
32 Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wobu wo bem.
Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.
33 Sɛ ɛnte saa nso a, ɛno de tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”
Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!

< Hiob 33 >