Hiob 32
1 Enti saa mmarima baasa yi ammua Hiob bio, efisɛ na ɔteɛ wɔ ɔno ara ani so.
Omiserunt autem tres viri isti respondere Job, eo quod justus sibi videretur.
2 Na Busini Barakel babarima Elihu a ofi Ram abusua mu no bo fuw Hiob yiye sɛ obu ne ho bem na ommu Onyankopɔn mmom bem.
Et iratus indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Job, eo quod justum se esse diceret coram Deo.
3 Ne bo fuw nnamfonom baasa no sɛ wɔantumi anya nnyinaso bi ammɔ Hiob nsɛm no angu, nanso wobuu no fɔ.
Porro adversum amicos ejus indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Job.
4 Elihu twɛn sɛ afoforo no bɛkasa akyerɛ Hiob, efisɛ na wɔanyinyin sen no.
Igitur Eliu expectavit Job loquentem, eo quod seniores essent qui loquebantur.
5 Na ohuu sɛ nnipa baasa no nni asɛm biara ka bio no, nʼabufuw no sɔree.
Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.
6 Enti Busini Barakel babarima Elihu kae se, “Meyɛ abofra, na moyɛ mpanyimfo; ɛno nti na misuroo sɛ mɛka nea minim akyerɛ mo.
Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: [Junior sum tempore, vos autem antiquiores: idcirco, demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.
7 Medwenee sɛ, ‘Ɛsɛ sɛ mpanyimfo kasa; ɛsɛ sɛ wɔn a wɔn ani afi kyerɛ nyansa.’
Sperabam enim quod ætas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
8 Nanso honhom a ɛte onipa mu, Otumfo no home no na ɛma ntease.
Sed, ut video, spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.
9 Ɛnyɛ mpanyimfo nko na wɔyɛ anyansafo, ɛnyɛ wɔn a wɔn ani afi nko na wɔte nea eye ase.
Non sunt longævi sapientes, nec senes intelligunt judicium.
10 “Enti mise: Muntie me; me nso mɛka mʼadwene.
Ideo dicam: Audite me: ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.
11 Metwɛn wɔ bere a na morekasa, mitiee mo adwenkyerɛ; bere a na munhu nea monka no,
Expectavi enim sermones vestros; audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus;
12 meyɛɛ aso maa mo pa ara, nanso mo mu biara antumi ankyerɛ sɛ Hiob ayɛ mfomso; mo mu biara anyi ne nsɛm no ano.
et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Job, et respondere ex vobis sermonibus ejus.
13 Monnka se, ‘Yɛahu nyansa; momma Onyankopɔn mmɔ nʼasɛm no ngu, na ɛnyɛ onipa.’
Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam: Deus projecit eum, non homo.
14 Nanso Hiob nkasa ntia me, na merennyina mo adwenkyerɛ so mmua no.
Nihil locutus est mihi: et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.
15 “Wɔn ho adwiriw wɔn, wonni hwee ka bio; wɔn nsɛm asa.
Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.
16 So ɛsɛ sɛ metwɛn wɔ bere a wɔayɛ komm yi, saa bere yi a wogyinagyina ha yi a wonni mmuae biara no?
Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:
17 Me nso mɛka bi me nso mɛka mʼadwene.
respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.
18 Efisɛ nsɛm ahyɛ mʼanom ma, na honhom a ɛte me mu no hyɛ me sɛ menka;
Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.
19 Me mu no, mete sɛ nsa a ɛhyɛ toa mu te sɛ nsa kotoku foforo a ɛrebɛpae.
En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.
20 Ɛsɛ sɛ mekasa na me ho tɔ me; ɛsɛ sɛ mibue mʼano na mema mmuae.
Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.
21 Merenyɛ nhwɛanim na merennɛfɛdɛfɛ obiara;
Non accipiam personam viri, et Deum homini non æquabo.
22 na sɛ makwadaw adɛfɛdɛfɛ mu a, anka me Yɛfo beyi me afi hɔ ntɛm so.
Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me factor meus.]
