< Hiob 28 >

1 “Beae a wotu dwetɛ wɔ hɔ ne beae a wɔnan sika kɔkɔɔ.
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2 Wotu dade fi fam, na wɔnan kɔbere fi dadebo mu.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 Onipa ma sum ba awiei; na ɔhwehwɛ kɔ akyirikyiri asase mu kɔhwehwɛ dadebo wɔ sum kabii mu.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 Wɔde fagudetu afiri hyɛ beae a ɛmmɛn ɔdesani atenae, mmeae a nnipa anan nsii hɔ da, baabi a ɛmmɛn nnipa no, ɛhɔ na wodi aforosian.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5 Asase a ɛbɔ aduan no, wɔdan ase no te sɛ nea wɔde ogya na ayɛ;
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6 hoabo fi nʼabotan mu na sikakɔkɔɔ mpɔw nso wɔ ne mfutuma mu.
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7 Ɔkɔre biara nnim saa kwan a ahintaw no, akoroma biara ani nhuu ɛ.
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8 Mmoa ahantanfo nsi hɔ na gyata nkɔdɛɛdɛɛ wɔ hɔ.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9 Onipa nsa paapae abotan dennen na ɔma mmepɔw ase da hɔ.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10 Otwa aka fa abotan mu, na ohu nʼademude nyinaa.
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11 Ɔhwehwɛ baabi a nsubɔnten ti wɔ na ɔda nneɛma a ahintaw adi.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12 “Nanso ɛhe na yebehu nea nyansa hyɛ? Ɛhe na ntease te?
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
13 Onipa renhu ne bo a ɛsom; wɔrenhu wɔ ateasefo asase so.
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
14 Na ebun ka se, ‘Enni me mu’; na po nso se, ‘Enni me nkyɛn.’
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
15 Wɔrentumi mfa sikakɔkɔɔ ankasa ntɔ, na wɔrentumi mfa dwetɛ nkari ne bo.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 Wɔrentumi mfa Ofir sikakɔkɔɔ ntɔ apopobibiribo anaa hoabo nso saa ara.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
17 Wɔrentumi mfa ahwehwɛ anaa sikakɔkɔɔ ntoto ho, na wɔrentumi mfa sikakɔkɔɔ nnwinne nsesa.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 Ɛnsɛ sɛ yɛbɔ ahene panyin ne ahwehwɛbo din; nyansa bo sen nhene pa.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
19 Etiopia akraatebo ne no nsɛ; wɔrentumi mfa sikakɔkɔɔ kronkron ntɔ.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
20 “Ɛno de, na ɛhe na nyansa fi? Ɛhe na ntease te?
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
21 Wɔde asie abɔde biara ani, wɔde asie wim nnomaa mpo.
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
22 Ɔsɛe ne Owu ka se, ‘Yɛate no huhuhuhu kɛkɛ.’
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
23 Onyankopɔn te ɔkwan a ɛkɔ hɔ ase, na ɔno nko ara na onim faako a ɛte,
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
24 efisɛ ɔhwɛ kodu nsase ano na ohu biribiara a ɛwɔ ɔsoro ase.
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 Bere a ɔhyɛɛ mframa ano den too hɔ na osusuw nsuwa no,
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
26 bere a ɔkaa no ɔhyɛ so kyerɛɛ osutɔ na otwaa kwan maa aprannaa no,
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
27 afei ɔhwɛɛ nyansa na ɔkarii no hwɛe; na ogyee no too mu na ɔsɔɔ no hwɛe.
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 Na ɔka kyerɛɛ onipa se, ‘Awurade suro, ɛno ne nyansa; na sɛ wokyi bɔne, yɛ ntease.’”
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.

< Hiob 28 >