Hiob 27

1 Hiob toaa nʼasɛm so se,

Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:

2 “Sɛ Onyankopɔn te ase yi, nea wammu me atɛntrenee no, Otumfo a wama madi me kra mu awerɛhow,

Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:

3 mmere dodow a nkwa wɔ me mu, na Onyankopɔn home wɔ me mu yi,

Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,

4 mʼano renka amumɔyɛsɛm, na me tɛkrɛma rentwa nkontompo.

Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.

5 Merennye nto mu da sɛ nea woka no yɛ nokware; merenka me mudi nhyɛ, kosi sɛ mewu.

Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.

6 Mekura me trenee mu, merennyaa mu; sɛ mete ase yi, me tiboa remmu me fɔ.

Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.

7 “Ma mʼatamfo nyɛ sɛ amumɔyɛfo, na wɔn a wokyi me nyɛ sɛ atorofo.

Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.

8 Anidaso bɛn na wɔn a wonni nyamesu no wɔ wɔ wɔn wu akyi, bere a Onyankopɔn agye wɔn nkwa afi wɔn nsam no?

Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?

9 So Onyankopɔn tie wɔn sufrɛ bere a amanehunu aba wɔn so no ana?

Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?

10 So wɔn ani begye wɔ Otumfo no mu? Wobesu afrɛ Onyankopɔn bere biara ana?

Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?

11 “Mɛma mo Onyankopɔn tumi ho nkyerɛkyerɛ; meremfa Otumfo no akwan nhintaw.

Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.

12 Mo ankasa moahu eyinom nyinaa. Afei nsɛnhunu yi ase ne dɛn?

Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?

13 “Eyi ne nea Onyankopɔn ahyɛ ato hɔ ama omumɔyɛfo, agyapade a otirimɔdenfo nya fi Otumfo no nkyɛn:

Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:

14 Sɛ ɔwɔ mma dodow dɛn ara, wɔn nkrabea ne afoa; na nʼasefo rennidi mmee da.

Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.

15 Ɔyaredɔm besie wɔn a wɔbɛka wɔ nʼakyi, na wɔn akunafo rensu wɔn.

Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.

16 Ɛwɔ mu sɛ ɔhɔre dwetɛ te sɛ mfutuma na ɔboa ntama ano sɛ dɔte,

Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,

17 nea ɔpɛ gu hɔ no, atreneefo na wobefura na pɛpɛyɛfo no nso akyekyɛ dwetɛ no.

Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.

18 Ofi a osi no te sɛ ananse abubummaba, ɛte sɛ pata bi a ɔwɛmfo abɔ.

Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.

19 Ɔda hɔ te sɛ ɔdefo, nanso ɔrenna saa bio; ɔbɛtew nʼani no na ne nyinaa atu ayera.

Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.

20 Ahunahuna ba ne so sɛ nsuyiri; ahum hwim no kɔ anadwo.

Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.

21 Apuei mframa soa no kɔ, na onni hɔ bio; ɛtwe no fi ne tenabea.

Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.

22 Ɛbɔ no a ahummɔbɔ nni mu bere a ɔreguan afi ne tumi ase.

Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.

23 Ɔde fɛw bɔ ne nsam na ɔpam no fi ne tenabea.”

Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.