< Hiob 26 >
2 “Woaboa nea onni tumi! Woagye basa a enni ahoɔden!
Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
3 Woatu nea onnim nyansa fo! Na woada nhumu pa ara adi!
Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
4 Hena na ɔboaa wo ma wokaa saa nsɛm yi? Hena honhom na ɛkasa faa wo mu?
Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
5 “Awufo wɔ ahoyeraw kɛse mu, wɔn a wɔwɔ nsu ase ne nea ɛte mu nyinaa.
Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
6 Asaman da adagyaw Onyankopɔn anim; Ɔsɛe nso nni nkataso. (Sheol )
Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol )
7 Ɔtrɛw wim atifi fam kata nea ɛda mpan so; na ɔde asase sensɛn ohunu so.
Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.
8 Ɔbɔ nsu boa hyɛ ne omununkum mu, nanso nsu no mu duru ntumi mpae no.
Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
9 Ɔtrɛw ne omununkum mu de kata ɔsram ani.
Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
10 Ɔhyɛ agyirae wɔ nsu so de to ɔhye wɔ hann ne sum ntam.
Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
11 Ɔsoro nnyinaso wosow, na nʼanimka ma wɔn ho dwiriw wɔn.
Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
12 Ɔde ne tumi wosow po ne nyansa mu, otwitwaa Rahab mu asinasin.
Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
13 Ɔde ne home maa wim tewee; na ne nsa wɔɔ ɔwɔ a ɔrewea.
Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
14 Eyinom yɛ ne nnwuma kakraa bi; ne tumi kakraa bi kɛkɛ! Na hena na obetumi ate ne tumi mmubomu no ase?”
Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?