< Hiob 23 >
Respondens autem Iob, ait:
2 “Nnɛ mpo, mʼanwiinwii mu da so yɛ den; ne nsa ayɛ den, mʼapinisi nyinaa akyi.
Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
3 Sɛ minim baabi a mehu no; anaasɛ metumi akɔ ne tenabea a
Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?
4 anka mɛka mʼasɛm wɔ nʼanim na magye akyinnye bebree.
Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus,
5 Anka mɛte mmuae a ɔde bɛma me, na madwen nea ɔbɛka ho.
Ut sciam verba, quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
6 Ɔbɛsɔre atia me dennen ana? Dabi, ɔremmɔ me kwaadu.
Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
7 Ɛhɔ de, nnipa trenee betumi aka nʼasɛm wɔ nʼanim, na wobegye me afi me temmufo nsam afebɔɔ.
Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam iudicium meum.
8 “Nanso sɛ mekɔ apuei fam a onni hɔ; sɛ mekɔ atɔe fam nso a minhu no.
Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.
9 Sɛ ɔreyɛ adwuma wɔ atifi fam a minhu no; sɛ ɔdan ne ho kɔ anafo fam a, mʼani nhye ne ho.
Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
10 Nanso onim ɔkwan a menam so; na sɛ ɔsɔ me hwɛ a mepue sɛ sikakɔkɔɔ.
Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:
11 Madi nʼanammɔn akyi pɛɛ; na manantew nʼakwan so a mamman.
Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.
12 Mentwee me ho mfii mmara nsɛm a efi nʼanom no ho, mama asɛm a efi nʼanom ho ahia me asen me daa aduan.
A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.
13 “Nanso obiara nni hɔ ka ne ho, na hena na obetumi atia no? Ɔyɛ biribiara a ɔpɛ.
Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.
14 Ɔde ne mmaransɛm di dwuma tia me; ɔda so kora nhyehyɛe a ɛte sɛɛ bebree.
Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
15 Ɛno nti na mebɔ hu wɔ nʼanim; na sɛ midwen eyinom nyinaa ho a, misuro no.
Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
16 Onyankopɔn ama me koma abotow; Otumfo ama mabɔ huboa.
Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
17 Nanso sum no mma menka mʼano nto mu, sum kabii a ɛkata mʼanim no.
Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.