< Hiob 23 >

1 Na Hiob buae se,
Job progovori i reče:
2 “Nnɛ mpo, mʼanwiinwii mu da so yɛ den; ne nsa ayɛ den, mʼapinisi nyinaa akyi.
“Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:
3 Sɛ minim baabi a mehu no; anaasɛ metumi akɔ ne tenabea a
o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,
4 anka mɛka mʼasɛm wɔ nʼanim na magye akyinnye bebree.
pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.
5 Anka mɛte mmuae a ɔde bɛma me, na madwen nea ɔbɛka ho.
Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!
6 Ɔbɛsɔre atia me dennen ana? Dabi, ɔremmɔ me kwaadu.
Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.
7 Ɛhɔ de, nnipa trenee betumi aka nʼasɛm wɔ nʼanim, na wobegye me afi me temmufo nsam afebɔɔ.
U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.
8 “Nanso sɛ mekɔ apuei fam a onni hɔ; sɛ mekɔ atɔe fam nso a minhu no.
Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.
9 Sɛ ɔreyɛ adwuma wɔ atifi fam a minhu no; sɛ ɔdan ne ho kɔ anafo fam a, mʼani nhye ne ho.
Ištem na sjeveru, al' ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.
10 Nanso onim ɔkwan a menam so; na sɛ ɔsɔ me hwɛ a mepue sɛ sikakɔkɔɔ.
Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k'o zlato ću izići!
11 Madi nʼanammɔn akyi pɛɛ; na manantew nʼakwan so a mamman.
Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć';
12 Mentwee me ho mfii mmara nsɛm a efi nʼanom no ho, mama asɛm a efi nʼanom ho ahia me asen me daa aduan.
slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.
13 “Nanso obiara nni hɔ ka ne ho, na hena na obetumi atia no? Ɔyɛ biribiara a ɔpɛ.
Al' htjedne li štogod, tko će ga odvratit'? Što zaželi dušom, to će ispuniti.
14 Ɔde ne mmaransɛm di dwuma tia me; ɔda so kora nhyehyɛe a ɛte sɛɛ bebree.
Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!
15 Ɛno nti na mebɔ hu wɔ nʼanim; na sɛ midwen eyinom nyinaa ho a, misuro no.
Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.
16 Onyankopɔn ama me koma abotow; Otumfo ama mabɔ huboa.
U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,
17 Nanso sum no mma menka mʼano nto mu, sum kabii a ɛkata mʼanim no.
premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.

< Hiob 23 >