Hiob 22
1 Na Temanni Elifas buae se,
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 “Onyankopɔn benya onipa so mfaso ana? Mpo onyansafo so bɛba no mfaso ana?
Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectæ fuerit scientiæ?
3 Sɛ woyɛ ɔtreneeni a, anigye bɛn na Otumfo no benya? Sɛ wʼakwan ho nni asɛm a, mfaso bɛn na obenya?
Qui prodest Deo si iustus fueris? aut quid ei confers si immaculata fuerit via tua?
4 “Wo kronkronyɛ nti na ɔka wʼanim na ɔbɔ wo kwaadu ana?
Numquid timens arguet te, et veniet tecum in iudicium,
5 Ɛnyɛ wʼamumɔyɛ na ɛso? Ɛnyɛ wo bɔne na ɛdɔɔso dodo?
Et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas?
6 Wopɛɛ bammɔ fii wo nuanom nkyɛn a emfi hwee so; wopaa nnipa ho ntama ma wɔdaa adagyaw.
Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.
7 Woamma abrɛfo nsu annom na wode aduan kamee nea ɔkɔm de no,
Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.
8 nanso na woyɛ obi a ɔwɔ tumi, wɔ nsase, onuonyamfo a ɔte so.
In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.
9 Wopam akunafo ma wɔkɔɔ nsapan na womaa ayisaa nso ahoɔden sae.
Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.
10 Ɛno nti na mfiri atwa wo ho ahyia, na amanehunu a ɛba ntɛm so bɔ wo hu yi,
Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.
11 ɛno nti na sum kabii aduru a wunhu ade, na asorɔkye akata wo so yi.
Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri?
12 “So Onyankopɔn nni ɔsoro akyirikyiri ana? Hwɛ sɛnea ɔsoro akyirikyiri nsoromma korɔn!
An non cogitas quod Deus excelsior cælo sit, et super stellarum verticem sublimetur?
13 Nanso woka se, ‘Dɛn na Onyankopɔn nim? Sum yi mu na obu atɛn ana?
Et dicis: Quid enim novit Deus? et quasi per caliginem iudicat.
14 Omununkum kabii akata nʼanim nti onhu yɛn bere a ɔnenam ɔsoro kontonkurowi mu.’
Nubes latibulum eius, nec nostra considerat, et circa cardines cæli perambulat.
15 So wobɛkɔ so afa ɔkwan dedaw a abɔnefo anantew so no so ana?
Numquid semitam sæculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui?
16 Wɔpraa wɔn kɔe ansa na wɔn bere reso, na nsuyiri hohoroo wɔn fapem.
Qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum:
17 Na wɔka kyerɛɛ Onyankopɔn se, ‘Gyaa yɛn! Dɛn na Otumfo betumi ayɛ yɛn?’
Qui dicebant Deo: Recede a nobis: et quasi nihil posset facere Omnipotens, æstimabant eum:
18 Nanso ɛyɛ ɔno na ɔde nnepa hyɛɛ wɔn afi mu, nti metwe me ho fi amumɔyɛfo afotu ho.
Cum ille implesset domos eorum bonis, quorum sententia procul sit a me.
19 Atreneefo hu wɔn asehwe ma wɔn ani gye; na wɔn a wɔn ho nni asɛm serew wɔn ka se,
Videbunt iusti, et lætabuntur, et innocens subsannabit eos.
20 ‘Wɔasɛe yɛn atamfo, na ogya ahyew wɔn agyapade.’
Nonne succisa est erectio eorum, et reliquias eorum devoravit ignis?
21 “Fa wo ho ma Onyankopɔn na nya asomdwoe wɔ ne mu; saa ɔkwan yi so na yiyedi bɛfa ayɛ wo kyɛfa.
Acquiesce igitur ei, et habeto pacem: et per hæc habebis fructus optimos.
22 Tie akwankyerɛ a efi nʼanom, na fa ne nsɛm sie wo koma mu.
Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones eius in corde tuo.
23 Sɛ wosan kɔ Otumfo no nkyɛn a obegye wo ato mu bio: sɛ wuyi amumɔyɛsɛm fi wo ntamadan mu
Si reversus fueris ad Omnipotentem, ædificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.
24 na wotow wo sika mpɔw gu mfutuma mu ne Ofir sikakɔkɔɔ gu abotan a ɛwɔ abon mu no so a,
Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.
25 ɛno de Otumfo bɛyɛ wo sikakɔkɔɔ ɔbɛyɛ dwetɛ ankasa ama wo.
Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.
26 Afei nokware wubenya anigye wɔ Otumfo mu na wobɛpagyaw wʼani akyerɛ Onyankopɔn.
Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.
27 Wobɛbɔ no mpae, na obetie wo, na wubedi wo bɔhyɛ so.
Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.
28 Nea woyɛ wʼadwene sɛ wobɛyɛ no bɛba mu, na hann bɛtɔ wʼakwan so.
Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.
29 Sɛ nnipa hwe ase na woka se, ‘Ma wɔn so!’ a, obegye wɔn a wɔahwe ase no nkwa.
Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria: et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.
30 Obegye abɔnefo mpo, ɔnam wo nsa a ɛho nni fi so begye wɔn.”
Salvabitur innocens, salvabitur autem in munditia manuum suarum.
