Hiob 22
1 Na Temanni Elifas buae se,
Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
2 “Onyankopɔn benya onipa so mfaso ana? Mpo onyansafo so bɛba no mfaso ana?
Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
3 Sɛ woyɛ ɔtreneeni a, anigye bɛn na Otumfo no benya? Sɛ wʼakwan ho nni asɛm a, mfaso bɛn na obenya?
Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
4 “Wo kronkronyɛ nti na ɔka wʼanim na ɔbɔ wo kwaadu ana?
Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
5 Ɛnyɛ wʼamumɔyɛ na ɛso? Ɛnyɛ wo bɔne na ɛdɔɔso dodo?
Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
6 Wopɛɛ bammɔ fii wo nuanom nkyɛn a emfi hwee so; wopaa nnipa ho ntama ma wɔdaa adagyaw.
Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
7 Woamma abrɛfo nsu annom na wode aduan kamee nea ɔkɔm de no,
Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
8 nanso na woyɛ obi a ɔwɔ tumi, wɔ nsase, onuonyamfo a ɔte so.
Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
9 Wopam akunafo ma wɔkɔɔ nsapan na womaa ayisaa nso ahoɔden sae.
Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
10 Ɛno nti na mfiri atwa wo ho ahyia, na amanehunu a ɛba ntɛm so bɔ wo hu yi,
En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
11 ɛno nti na sum kabii aduru a wunhu ade, na asorɔkye akata wo so yi.
Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
12 “So Onyankopɔn nni ɔsoro akyirikyiri ana? Hwɛ sɛnea ɔsoro akyirikyiri nsoromma korɔn!
Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
13 Nanso woka se, ‘Dɛn na Onyankopɔn nim? Sum yi mu na obu atɛn ana?
Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
14 Omununkum kabii akata nʼanim nti onhu yɛn bere a ɔnenam ɔsoro kontonkurowi mu.’
Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
15 So wobɛkɔ so afa ɔkwan dedaw a abɔnefo anantew so no so ana?
Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
16 Wɔpraa wɔn kɔe ansa na wɔn bere reso, na nsuyiri hohoroo wɔn fapem.
Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
17 Na wɔka kyerɛɛ Onyankopɔn se, ‘Gyaa yɛn! Dɛn na Otumfo betumi ayɛ yɛn?’
Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
18 Nanso ɛyɛ ɔno na ɔde nnepa hyɛɛ wɔn afi mu, nti metwe me ho fi amumɔyɛfo afotu ho.
Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
19 Atreneefo hu wɔn asehwe ma wɔn ani gye; na wɔn a wɔn ho nni asɛm serew wɔn ka se,
De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
20 ‘Wɔasɛe yɛn atamfo, na ogya ahyew wɔn agyapade.’
"Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
21 “Fa wo ho ma Onyankopɔn na nya asomdwoe wɔ ne mu; saa ɔkwan yi so na yiyedi bɛfa ayɛ wo kyɛfa.
Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
22 Tie akwankyerɛ a efi nʼanom, na fa ne nsɛm sie wo koma mu.
Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
23 Sɛ wosan kɔ Otumfo no nkyɛn a obegye wo ato mu bio: sɛ wuyi amumɔyɛsɛm fi wo ntamadan mu
Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
24 na wotow wo sika mpɔw gu mfutuma mu ne Ofir sikakɔkɔɔ gu abotan a ɛwɔ abon mu no so a,
Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
25 ɛno de Otumfo bɛyɛ wo sikakɔkɔɔ ɔbɛyɛ dwetɛ ankasa ama wo.
Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
26 Afei nokware wubenya anigye wɔ Otumfo mu na wobɛpagyaw wʼani akyerɛ Onyankopɔn.
Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
27 Wobɛbɔ no mpae, na obetie wo, na wubedi wo bɔhyɛ so.
Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
28 Nea woyɛ wʼadwene sɛ wobɛyɛ no bɛba mu, na hann bɛtɔ wʼakwan so.
Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
29 Sɛ nnipa hwe ase na woka se, ‘Ma wɔn so!’ a, obegye wɔn a wɔahwe ase no nkwa.
Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
30 Obegye abɔnefo mpo, ɔnam wo nsa a ɛho nni fi so begye wɔn.”
Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!
