Hiob 21
1 Na Hiob buae se,
Respondens autem Iob, dixit:
2 Muntie me nsɛm no yiye. Momma eyi nyɛ awerɛkyekye a mode ma me.
Audite quæso sermones meos, et agite pœnitentiam.
3 Munnya ntoboase mma me bere a merekasa, na sɛ mekasa wie a, monkɔ so nni fɛw.
Sustinete me, et ego loquar, et post mea, si videbitur, verba ridete.
4 “Minwiinwii hyɛ onipa ana? Adɛn nti na ɛsɛ sɛ minya ntoboase?
Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
5 Monhwɛ me, na mo ho nnwiriw mo; momfa mo nsa nkata mo ano.
Attendite me, et obstupescite, et superponite digitum ori vestro:
6 Sɛ midwen eyi ho a, mebɔ hu; na me ho popo.
Et ego quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
7 Adɛn nti na amumɔyɛfo tena nkwa mu? Wonyin kyɛ na wɔkɔ so di tumi.
Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
8 Wohu wɔn mma a atwa wɔn ho ahyia no nkɔso, wohu wɔn nenanom.
Semen eorum permanet coram eis, propinquorum turba, et nepotum in conspectu eorum.
9 Ɔhaw nni wɔn afi mu, na ehu nni hɔ; Onyankopɔn asotwe mma wɔn so.
Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
10 Wɔn anantwinini nnyɛ asaadwe; na wɔn anantwibere nwo a wɔmpɔn.
Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
11 Wɔka wɔn mma bɔ mu te sɛ nguankuw; na emu mmotafowa no huruhuruw.
Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
12 Wɔto nnwom wɔ akasae ne sanku so; na wɔde atɛntɛbɛn nnyigyei gye wɔn ani.
Tenent tympanum, et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt. (Sheol h7585)
14 Nanso wɔka kyerɛ Onyankopɔn se, ‘Fi yɛn so! Yɛmpɛ sɛ yehu wʼakwan.
Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
15 Hena ne otumfo no a ɛsɛ sɛ yɛsom no? Sɛ yɛbɔ no mpae a mfaso bɛn na yebenya?’
Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
16 Nanso wɔn nkɔso no nni wɔn nsam, enti metwe me ho fi amumɔyɛfo afotu ho.
Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
17 “Nanso mpɛn ahe na wodum amumɔyɛfo kanea? Mpɛn ahe na amanehunu ba wɔn so, nea Onyankopɔn fi nʼabufuw mu de ba no?
Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
18 Mpɛn ahe na wɔyɛ sɛ sare wɔ mframa ano, te sɛ ntɛtɛ a mframaden bi apra wɔn?
Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
19 Wɔka se, ‘Onyankopɔn kora onipa asotwe so de twɛn ne mma.’ Ɛsɛ sɛ ɔtwe onipa no ankasa aso ma ohu.
Deus servabit filiis illius dolorem patris: et cum reddiderit, tunc sciet.
20 Ma ɔno ankasa ani nhu ne sɛe; ma Otumfo abufuwhyew no nka nʼani.
Videbunt oculi eius interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
21 Dɛn na ɛfa wɔn ho fa wɔn abusuafo a woagyaw wɔn akyi no ho bere a asram a wɔatwa ama no aba awiei no?
Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se? et si numerus mensium eius dimidietur?
22 “Obi betumi akyerɛ Onyankopɔn nyansa, wɔ bere a obu atitiriw mpo atɛn?
Numquid Deus docebit quis piam scientiam, qui excelsos iudicat?
23 Obi wu wɔ bere a ɔwɔ ahoɔden ne ho tɔ no na nʼaso mu adwo no,
Iste moritur robustus et sanus, dives et felix.
24 na ne nipadua ayɛ frɔmfrɔm, na hon ahyɛ ne nnompe ma.
Viscera eius plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
25 Ɔfoforo nso de ɔkra mu yawdi wu, a wanka asetena pa anhwɛ da.
Alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus:
26 Wosie wɔn nyinaa wɔ mfutuma koro mu, ma asunson nnunu wɔn nyinaa.
Et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
27 “Mahu mo adwene, ɔkwan a mobɛfa so afom me.
Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
28 Moka se, ‘Onipa kɛse no fi wɔ he, ntamadan a omumɔyɛfo no tenaa mu no?’
Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
29 So mummmisaa wɔn a wotu kwan no asɛm da? Wɔn amanneɛbɔ mu nsɛm ho nhiaa mo
Interrogate quem libet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis:
30 sɛ onipa bɔne nya ne ti didi mu amanehunu da, na wogye wɔn abufuwhyew da no ana?
Quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
31 Hena na ɔde ne suban si nʼanim? Hena na otua no nea wayɛ so ka?
Quis arguet coram eo viam eius? et quæ fecit, quis reddet illi?
32 Wɔsoa no kɔ ɔda mu, na wɔwɛn nʼaboda.
Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
33 Obon mu dɔte yɛ no dɛ; nnipa nyinaa di nʼakyi, na dɔm a wontumi nkan wɔn di nʼanim.
Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
34 “Enti ɛbɛyɛ dɛn na mode mo nsɛnhunu bɛkyekye me werɛ? Mo mmuae nyɛ hwee sɛ atoro!”
Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?
