< Hiob 20 >

1 Na Naamani Sofar buae se,
Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
2 Me tirim mu ntew me, na ɛhyɛ me sɛ mimmua efisɛ me ho yeraw me yiye.
Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
3 Mate animka bi a egu me ho fi, na ntease a minya no hyɛ me sɛ mimmua.
Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
4 “Ampa ara wunim sɛnea nneɛma te fi tete, efi bere a wɔde nnipa duaa asase so no,
Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram:
5 sɛ amumɔyɛfo ani gye bere tiaa bi mu, na wɔn a wonsuro nyame nso anigye nkyɛ.
Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
6 Ɛwɔ mu sɛ nʼahohoahoa kodu ɔsoro, na ne ti kɔpem omununkum koraa a,
Si ascenderit usque ad cælum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
7 ɔbɛyera afebɔɔ te sɛ nʼankasa nʼagyanan; na wɔn a wohuu no no bebisa se, ‘Ɔwɔ he?’
Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
8 Otu kɔ te sɛ ɔdae, na wɔrenhu no bio, wɔn werɛ fi te sɛ anadwo mu anisoadehu.
Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
9 Ani a ehuu no no renhu no bio; na ne sibea nso renhu no bio.
Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 Ne mma bɛpata ahiafo; ɛsɛ sɛ nʼankasa de nʼahonya san ma.
Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
11 Ne mmerantebere mu ahoɔden a ahyɛ ne nnompe ma no ne no bɛkɔ mfutuma mu.
Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiæ eius, et cum eo in pulvere dormient.
12 “Ɛwɔ mu sɛ bɔne yɛ nʼanom dɛ na ɔde sie ne tɛkrɛma ase,
Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 ɛwɔ mu sɛ ontumi nnyaa mu na ɔma ɛka ne dudom,
Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
14 nanso, nʼaduan bɛyɛ nwen wɔ ne yafunu mu; ɛbɛyɛ ɔwɔ ano bɔre wɔ ne mu.
Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 Ɔbɛfe ahonyade a ɔmenee no; Onyankopɔn bɛma ne yafunu apuw agu.
Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 Ɔbɛfefe awɔ bɔre; Ɔnanka se bekum no.
Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
17 Ɔrennya nsuwansuwa no nnom nsubɔnten a nufusu ne ɛwo sen wɔ mu no.
(Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
18 Ɔbɛdan nea ɔbrɛ nyae no aba a ɔrenni bi; ɔremfa nʼaguadi mu mfaso nnye nʼani.
Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
19 Efisɛ ɔhyɛɛ ahiafo so ma wodii ohia buruburoo; ɔde ne nsa ato afi a ɛnyɛ ɔno na osii so.
Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
20 “Ampa ara ɔrennya ahomegye mfi nea wapere anya no mu; ɔrentumi mfa nʼademude nnye ne ho nkwa.
Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
21 Wafom nneɛma nyinaa awie; ne nkɔso nnu baabiara.
Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
22 Nʼadedodow nyinaa mu no, ɔbɛkɔ ɔhaw mu; na amanehunu a emu yɛ den bɛto no.
Cum satiatus fuerit, arctabitur, æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
23 Bere a nʼafuru ayɛ ma no, Onyankopɔn bɛtɔ nʼabufuw gya agu ne so na wabobɔ no basabasa.
Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
24 Ɛwɔ mu sɛ oguan fi dade akode ano nanso bɛmma a ano yɛ kɔbere mfrafrae bɛwɔ no.
Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum:
25 Ɔtwe bɛmma no fi nʼakyi, ano hyɛnhyɛn no fi ne brɛbo mu. Ehu bɛba ne so;
Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
26 sum kabii retwɛn nʼademude. Ogya a ɛnnɛw mu bɛhyew no, na asɛe nea aka wɔ ne ntamadan mu.
Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 Ɔsoro bɛda nʼafɔdi adi, na asase asɔre atia no.
Revelabunt cæli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
28 Nsuyiri bɛtwe ne fi akɔ, saa ara na asuworo bɛyɛ Onyankopɔn abufuwhyew da no.
Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
29 Eyi ne nkrabea a Onyankopɔn de ma amumɔyɛfo, agyapade a Onyankopɔn de ato hɔ ama wɔn ne no.”
Hæc est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.

< Hiob 20 >