Hiob 13
1 “Mʼani ahu eyinom nyinaa, mʼaso ate, na ate ase.
Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.
2 Nea wunim no, me nso minim; wonyɛ abomfiaa mma me.
Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.
3 Nanso mepɛ sɛ mekasa kyerɛ Otumfo no na mekyerɛkyerɛ mʼasɛm mu kyerɛ Onyankopɔn.
Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.
4 Mode atoro mmom na asra me ho; mo nyinaa moyɛ ayaresafo a munsi hwee!
Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.
5 Sɛ mobɛyɛ komm koraa a ɛno na ɛbɛyɛ nyansa ama mo!
Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.
6 Afei muntie mʼano asɛm; muntie mʼanoyi.
Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!
7 Mobɛka amumɔyɛsɛm ama Onyankopɔn ana? Mobɛka nnaadaasɛm ama no ana?
Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?
8 Mobɛkyea mo aso ama no? Mobɛka Onyankopɔn asɛm ama no ana?
Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?
9 Sɛ ɔhwehwɛ mo mu a, ebesi mo yiye ana? Mubetumi adaadaa no sɛnea modaadaa nnipa no ana?
Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?
10 Sɛ mokyeaa mo aso wɔ kokoa mu a, sɛnea ɛte biara, ɔbɛka mo anim
Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.
11 Nʼanuonyam mmɔ mo hu ana? Ne ho suro ntɔ mo so ana?
Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?
12 Mo kasatɔmmɛ yɛ mmɛbu a ɛte sɛ nsõ; mo anoyi yɛ dɔte twann anoyi.
Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.
13 “Monyɛ komm mma menkasa; na nea ɛbɛyɛ me biara mmra me so.
Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!
14 Adɛn nti na mede me ho to amane mu na mede me nkwa to me nsam?
Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.
15 Ɛwɔ mu sɛ okum me de, nanso ne so na mʼani bɛda; ampa ara medi mʼakwan ho adanse wɔ nʼanim.
Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.
16 Nokware, eyi na ɛbɛyɛ me nkwagye, efisɛ nea onsuro Onyankopɔn no rentumi nkɔ nʼanim!
Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.
17 Muntie me nsɛm yi yiye; monyɛ aso mma nea meka.
Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!
18 Afei a masiesie me nkurobɔ yi, minim sɛ medi bem.
Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.
19 Obi betumi abɔ me kwaadu ana? Sɛ ɛte saa de a, anka mɛyɛ komm na mawu.
Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.
20 “Onyankopɔn, yɛ saa nneɛma abien yi pɛ ma me, na afei meremfa me ho nhintaw wo:
Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:
21 Yi wo nsa fi me so kɔ akyirikyiri, na gyae wo ho hu a wode hunahuna me no.
Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!
22 Ɛno de, samena me na mɛba, anaa ma menkasa na bua me.
Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!
23 Mfomso ne bɔne dodow ahe na mayɛ? Kyerɛ me me mfomso ne me bɔne.
Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!
24 Adɛn nti na wode wʼanim asie me na wudwen sɛ meyɛ wo tamfo?
Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?
25 Wobɛyɛ ahaban a mframa rebɔ no ayayade ana? Wobɛtaa ntɛtɛ a awo ana?
Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -
26 Wokyerɛw sobo a ɛyɛ yaw tia me, na woka me mmabunmmere mu bɔne nyinaa gu me so.
siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger
27 Wode nkyehama gu mʼanan; wohwɛ mʼanammɔnkwan nyinaa so yiye na wode agyiraehyɛde ayeyɛ mʼanammɔn mu.
og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,
28 “Enti onipa nkwa sa te sɛ ade a aporɔw, te sɛ atade a nwewee adi.
og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.
