Hiob 13
1 “Mʼani ahu eyinom nyinaa, mʼaso ate, na ate ase.
Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.
2 Nea wunim no, me nso minim; wonyɛ abomfiaa mma me.
Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.
3 Nanso mepɛ sɛ mekasa kyerɛ Otumfo no na mekyerɛkyerɛ mʼasɛm mu kyerɛ Onyankopɔn.
Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.
4 Mode atoro mmom na asra me ho; mo nyinaa moyɛ ayaresafo a munsi hwee!
Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.
5 Sɛ mobɛyɛ komm koraa a ɛno na ɛbɛyɛ nyansa ama mo!
Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.
6 Afei muntie mʼano asɛm; muntie mʼanoyi.
Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.
7 Mobɛka amumɔyɛsɛm ama Onyankopɔn ana? Mobɛka nnaadaasɛm ama no ana?
Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?
8 Mobɛkyea mo aso ama no? Mobɛka Onyankopɔn asɛm ama no ana?
Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?
9 Sɛ ɔhwehwɛ mo mu a, ebesi mo yiye ana? Mubetumi adaadaa no sɛnea modaadaa nnipa no ana?
Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?
10 Sɛ mokyeaa mo aso wɔ kokoa mu a, sɛnea ɛte biara, ɔbɛka mo anim
Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.
11 Nʼanuonyam mmɔ mo hu ana? Ne ho suro ntɔ mo so ana?
Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?
12 Mo kasatɔmmɛ yɛ mmɛbu a ɛte sɛ nsõ; mo anoyi yɛ dɔte twann anoyi.
Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.
13 “Monyɛ komm mma menkasa; na nea ɛbɛyɛ me biara mmra me so.
Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.
14 Adɛn nti na mede me ho to amane mu na mede me nkwa to me nsam?
Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?
15 Ɛwɔ mu sɛ okum me de, nanso ne so na mʼani bɛda; ampa ara medi mʼakwan ho adanse wɔ nʼanim.
Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.
16 Nokware, eyi na ɛbɛyɛ me nkwagye, efisɛ nea onsuro Onyankopɔn no rentumi nkɔ nʼanim!
Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.
17 Muntie me nsɛm yi yiye; monyɛ aso mma nea meka.
Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.
18 Afei a masiesie me nkurobɔ yi, minim sɛ medi bem.
Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.
19 Obi betumi abɔ me kwaadu ana? Sɛ ɛte saa de a, anka mɛyɛ komm na mawu.
Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.
20 “Onyankopɔn, yɛ saa nneɛma abien yi pɛ ma me, na afei meremfa me ho nhintaw wo:
Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:
21 Yi wo nsa fi me so kɔ akyirikyiri, na gyae wo ho hu a wode hunahuna me no.
Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.
22 Ɛno de, samena me na mɛba, anaa ma menkasa na bua me.
Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.
23 Mfomso ne bɔne dodow ahe na mayɛ? Kyerɛ me me mfomso ne me bɔne.
Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.
24 Adɛn nti na wode wʼanim asie me na wudwen sɛ meyɛ wo tamfo?
Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?
25 Wobɛyɛ ahaban a mframa rebɔ no ayayade ana? Wobɛtaa ntɛtɛ a awo ana?
Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?
26 Wokyerɛw sobo a ɛyɛ yaw tia me, na woka me mmabunmmere mu bɔne nyinaa gu me so.
Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.
27 Wode nkyehama gu mʼanan; wohwɛ mʼanammɔnkwan nyinaa so yiye na wode agyiraehyɛde ayeyɛ mʼanammɔn mu.
Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;
28 “Enti onipa nkwa sa te sɛ ade a aporɔw, te sɛ atade a nwewee adi.
Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.
