Hiob 12
1 Na Hiob buae se,
Respondens autem Iob, dixit:
2 “Akyinnye nni ho, mo ne nnipa no na muwu a na nyansa asa!
Ergo vos estis soli homines, et vobiscum morietur sapientia?
3 Nanso mewɔ adwene sɛ mo ara monnsen me. Hena na onnim saa nneɛma yi nyinaa?
Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum: quis enim haec, quae nostis, ignorat?
4 “Mayɛ aserewde ama me nnamfonom, mefrɛɛ Onyankopɔn na obuae, aserewde teta bi, nanso meteɛ na me ho nni asɛm.
Qui deridetur ab amico suo sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum: deridetur enim iusti simplicitas.
5 Nnipa a wɔn ho tɔ wɔn no bu amanehunu animtiaa sɛnea wobu wɔn a wɔn nan rewatiri no awiei animtiaa no.
Lampas contempta apud cogitationes divitum, parata ad tempus statutum.
6 Wɔmmfa wɔn nsa nka akorɔmfo ntamadan, na wɔn a woyi Onyankopɔn abufuw wɔ bammɔ na Onyankopɔn bɔ nea ɔde ma wɔn ho ban.
Abundant tabernacula praedonum, et audacter provocant Deum, cum ipse dederit omnia in manus eorum.
7 “Bisa mmoa no, na wɔbɛkyerɛ wo anaasɛ wim nnomaa no, na wɔbɛka akyerɛ wo
Nimirum interroga iumenta, et docebunt te: et volatilia caeli, et indicabunt tibi.
8 anaasɛ kasa kyerɛ asase, na ɛbɛkyerɛ wo, anaasɛ ma po mu mpataa nka nkyerɛ wo.
Loquere terrae, et respondebit tibi: et narrabunt pisces maris.
9 Wɔn nyinaa mu hena na onnim sɛ Awurade nsa na ayɛ eyi.
Quis ignorat quod omnia haec manus Domini fecerit?
10 Ne nsam na abɔde nyinaa home wɔ ne adesamma nyinaa home.
In cuius manu anima omnis viventis, et spiritus universae carnis hominis.
11 So aso nsɔ nsɛm nhwɛ sɛnea tɛkrɛma ka aduan hwɛ no ana?
Nonne auris verba diiudicat, et fauces comedentis, saporem?
12 Wonnya nyansa mfi mpanyin nkyɛn, na ɛnyɛ onyinkyɛ na ɛde ntease ba ana?
In antiquis est sapientia, et in multo tempore prudentia.
13 “Nyansa ne tumi yɛ Onyankopɔn de; afotu ne ntease yɛ ne dea.
Apud ipsum est sapientia et fortitudo, ipse habet consilium et intelligentiam.
14 Nea obubu gu no, obiara rentumi nsi; nea ɔde no to afiase no, obiara rentumi nyi no.
Si destruxerit, nemo est qui aedificet: si incluserit hominem, nullus est qui aperiat.
15 Sɛ ɔma osu gyae tɔ a, asase no so yɛ wosee; sɛ ogyaa osutɔ mu a, ɛsɛe asase no.
Si continuerit aquas, omnia siccabuntur: et si emiserit eas, subvertent terram.
16 Ahoɔden ne nkonimdi yɛ ne de osisifo ne nea wosisi no no nso yɛ ne de.
Apud ipsum est fortitudo et sapientia: ipse novit et decipientem, et eum qui decipitur.
17 Ɔpa afotufo ho ntama ma wɔkɔ na ɔma atemmufo yɛ nkwasea.
Adducit consiliarios in stultum finem, et iudices in stuporem.
18 Ɔworɔw ahemfo nkyehama na ɔde abɔso bɔ wɔn asen.
Balteum regum dissolvit, et praecingit fune renes eorum.
19 Ɔpa asɔfo ho ntama, na otu nnipa a wɔn ase atim akyɛ gu.
Ducit sacerdotes inglorios, et optimates supplantat:
20 Ɔka afotufo a wogye wɔn di no kasaboa hyɛ, na ogye mpanyimfo nhumu.
Commutans labium veracium, et doctrinam senum auferens.
21 Ɔde animguase gu atitiriw so na otintim gye ahoɔdenfo nsam akode.
Effundit despectionem super principes, eos, qui oppressi fuerant, relevans.
22 Ɔda sum mu nneɛma a ahintaw adi na ɔde sum kabii ba hann mu.
Qui revelat profunda de tenebris, et producit in lucem umbram mortis.
23 Ɔyɛ aman akɛse, na ɔsɛe wɔn; ɔtrɛw aman mu, na ɔhwete wɔn mu.
Qui multiplicat gentes et perdit eas, et subversas in integrum restituit.
24 Ogye wiase akannifo adwene fi wɔn nsam; na ɔma wokyinkyin asase wosee a ɔkwan nna so so.
Qui immutat cor principum populi terrae, et decipit eos ut frustra incedant per invium:
25 Wɔkeka wɔ sum mu a wonni kanea; na ɔma wɔtɔ ntintan sɛ asabowfo.”
Palpabunt quasi in tenebris, et non in luce, et errare eos faciet quasi ebrios.
