Hiob 12
1 Na Hiob buae se,
Respondens autem Job, dixit:
2 “Akyinnye nni ho, mo ne nnipa no na muwu a na nyansa asa!
[Ergo vos estis soli homines, et vobiscum morietur sapientia?
3 Nanso mewɔ adwene sɛ mo ara monnsen me. Hena na onnim saa nneɛma yi nyinaa?
Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum; quis enim hæc quæ nostis ignorat?
4 “Mayɛ aserewde ama me nnamfonom, mefrɛɛ Onyankopɔn na obuae, aserewde teta bi, nanso meteɛ na me ho nni asɛm.
Qui deridetur ab amico suo, sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum: deridetur enim justi simplicitas.
5 Nnipa a wɔn ho tɔ wɔn no bu amanehunu animtiaa sɛnea wobu wɔn a wɔn nan rewatiri no awiei animtiaa no.
Lampas contempta apud cogitationes divitum parata ad tempus statutum.
6 Wɔmmfa wɔn nsa nka akorɔmfo ntamadan, na wɔn a woyi Onyankopɔn abufuw wɔ bammɔ na Onyankopɔn bɔ nea ɔde ma wɔn ho ban.
Abundant tabernacula prædonum, et audacter provocant Deum, cum ipse dederit omnia in manus eorum.
7 “Bisa mmoa no, na wɔbɛkyerɛ wo anaasɛ wim nnomaa no, na wɔbɛka akyerɛ wo
Nimirum interroga jumenta, et docebunt te; et volatilia cæli, et indicabunt tibi.
8 anaasɛ kasa kyerɛ asase, na ɛbɛkyerɛ wo, anaasɛ ma po mu mpataa nka nkyerɛ wo.
Loquere terræ, et respondebit tibi, et narrabunt pisces maris.
9 Wɔn nyinaa mu hena na onnim sɛ Awurade nsa na ayɛ eyi.
Quis ignorat quod omnia hæc manus Domini fecerit?
10 Ne nsam na abɔde nyinaa home wɔ ne adesamma nyinaa home.
In cujus manu anima omnis viventis, et spiritus universæ carnis hominis.
11 So aso nsɔ nsɛm nhwɛ sɛnea tɛkrɛma ka aduan hwɛ no ana?
Nonne auris verba dijudicat? et fauces comedentis, saporem?
12 Wonnya nyansa mfi mpanyin nkyɛn, na ɛnyɛ onyinkyɛ na ɛde ntease ba ana?
In antiquis est sapientia, et in multo tempore prudentia.
13 “Nyansa ne tumi yɛ Onyankopɔn de; afotu ne ntease yɛ ne dea.
Apud ipsum est sapientia et fortitudo; ipse habet consilium et intelligentiam.
14 Nea obubu gu no, obiara rentumi nsi; nea ɔde no to afiase no, obiara rentumi nyi no.
Si destruxerit, nemo est qui ædificet; si incluserit hominem, nullus est qui aperiat.
15 Sɛ ɔma osu gyae tɔ a, asase no so yɛ wosee; sɛ ogyaa osutɔ mu a, ɛsɛe asase no.
Si continuerit aquas, omnia siccabuntur; et si emiserit eas, subvertent terram.
16 Ahoɔden ne nkonimdi yɛ ne de osisifo ne nea wosisi no no nso yɛ ne de.
Apud ipsum est fortitudo et sapientia; ipse novit et decipientem, et eum qui decipitur.
17 Ɔpa afotufo ho ntama ma wɔkɔ na ɔma atemmufo yɛ nkwasea.
Adducit consiliarios in stultum finem, et judices in stuporem.
18 Ɔworɔw ahemfo nkyehama na ɔde abɔso bɔ wɔn asen.
Balteum regum dissolvit, et præcingit fune renes eorum.
19 Ɔpa asɔfo ho ntama, na otu nnipa a wɔn ase atim akyɛ gu.
Ducit sacerdotes inglorios, et optimates supplantat:
20 Ɔka afotufo a wogye wɔn di no kasaboa hyɛ, na ogye mpanyimfo nhumu.
commutans labium veracium, et doctrinam senum auferens.
21 Ɔde animguase gu atitiriw so na otintim gye ahoɔdenfo nsam akode.
Effundit despectionem super principes, eos qui oppressi fuerant relevans.
22 Ɔda sum mu nneɛma a ahintaw adi na ɔde sum kabii ba hann mu.
Qui revelat profunda de tenebris, et producit in lucem umbram mortis.
23 Ɔyɛ aman akɛse, na ɔsɛe wɔn; ɔtrɛw aman mu, na ɔhwete wɔn mu.
Qui multiplicat gentes, et perdit eas, et subversas in integrum restituit.
24 Ogye wiase akannifo adwene fi wɔn nsam; na ɔma wokyinkyin asase wosee a ɔkwan nna so so.
Qui immutat cor principum populi terræ, et decipit eos ut frustra incedant per invium:
25 Wɔkeka wɔ sum mu a wonni kanea; na ɔma wɔtɔ ntintan sɛ asabowfo.”
palpabunt quasi in tenebris, et non in luce, et errare eos faciet quasi ebrios.]
