< Hebrifo 9 >

1 Na apam a edi kan no wɔ mmara a wɔnam so som. Saa ara nso na na wɔwɔ baabi a nnipa asiesie a wɔsom.
Ahora el primer pacto tenía sus reglas de adoración y en un santuario terrenal.
2 Wosii ntamadan a wɔatwa mu abien. Ɔdan a edi kan no a wɔfrɛ no Kronkronbea no na kaneadua, ɔpon ne brodo a wɔatew ho a wɔde ma Onyankopɔn no wɔ.
Porque él primer santuario estaba listo así: en la primera parte teniendo él candelabro y la mesa y el orden del pan consagrado a Dios; y este se llama El lugar santo.
3 Ntwamu no akyi a wɔfrɛ hɔ Kronkron mu Kronkron no,
Y dentro del segundo velo estaba el lugar que se llama el Lugar Santísimo.
4 na sika aduhuamyɛfo afɔremuka ne Apam Adaka a wɔde sika adura ho nyinaa wɔ. Saa adaka no mu na na sika pɔre a mana ne Aaron pema a ɛfefɛwee ne apam bopon no wɔ.
Con una vasija de oro para quemar perfumes, y el arca del pacto, que estaba cubierta de oro, y que tenía en ella una vasija de oro para el maná, y la vara de Aarón que reverdeció, y las piedras con la redacción del pacto de los Diez mandamientos;
5 Adaka no so hɔ nso na anuonyam Kerubim a wɔatrɛw wɔn ntaban mu akata adaka no nkataso no so si. Nanso yɛrentumi nka nneɛma yi ho asɛm nkɔ akyiri mprempren.
Y sobre ella estaban los querubines de gloria con sus alas cubriendo el trono de la gracia; sobre lo cual no es posible ahora hablar en detalle.
6 Saa na wɔahyehyɛ nneɛma no. Da biara na asɔfo no kɔ ɔdan a edi kan no mu kɔyɛ wɔn adwuma;
Mientras estas cosas existían, los sacerdotes entraban en la primera tienda en todo momento, para orar y hacer ofrendas.
7 nanso na Ɔsɔfopanyin no nko ara na ɔwɔ ho kwan sɛ ɔkɔ Kronkron mu Kronkron hɔ pɛnkoro pɛ afe biara. Ɔde mogya a ɔde bɔ ɔno ankasa ne ne nkurɔfo mfomso ho afɔre ka ne ho kɔ.
Pero solo el sumo sacerdote entraba en el segundo, una vez al año, no sin hacer una ofrenda de sangre por sí mismo y por los pecados cometidos en ignorancia del pueblo:
8 Honhom Kronkron no nam saa ɔkwan yi so kyerɛ yɛn sɛ, wonnya mmuee ɔkwan a wɔde kɔ Kronkron mu Kronkron hɔ wɔ bere a Ntamadan no ne mu nneɛma da so wɔ hɔ.
El Espíritu Santo daba a entender con esto que, mientras la primera parte del Santuario siga sirviendo para él culto, él camino al lugar Santísimo no estaba abierto;
9 Ɛyɛ mfonitwa ma nnɛ bere yi. Ɛkyerɛ sɛ akyɛde ne mmoa a na wɔde bɔ afɔre ma Onyankopɔn no rentumi mma wɔn a wɔsom no koma mu nyɛ kronkron.
Y esta es una imagen del tiempo presente; cuando las ofrendas y sacrificios que se dan no pueden limpiar completamente el corazón del adorador,
10 Wɔde nnuan, anonne ne nneɛma ahorow a wɔde dwira wɔn ho na edi dwuma no. Eyi yɛ ɔhonam fam nhyehyɛe a ɛyɛ adwuma kosi bere a nhyehyɛe foforo bɛba.
Porque son solo reglas de la carne; ceremonias de purificación, formalismo, de comidas y bebidas, impuestas hasta que llegue el momento en que Dios cambie las cosas.
11 Nanso Kristo aba dedaw sɛ Ɔsɔfopanyin ama nneɛma pa a yɛwɔ dedaw yi. Ntamadan a ɔsom wɔ mu no so, na edi mu kyɛn dedaw no. Ɛnyɛ nnipa na wɔyɛe. Afei nso emfi adebɔ yi mu.
Pero ahora Cristo ha venido como el sumo sacerdote de las cosas buenas del futuro, El Santuario donde él actúa como sacerdote es mejor y más perfecto, no hecha con manos, es decir, no de este mundo,
12 Bere a Kristo kɔɔ ntamadan no mu a ɔkɔɔ Kronkronbea hɔ pɛnkoro no, wamfa mmirekyi ne anantwi mogya na ɛkɔbɔɔ afɔre. Mmom, ɔno ara de ne mogya na ɛbɔɔ afɔre de gyee nkwa a enni awiei maa yɛn. (aiōnios g166)
Y ha ido una vez y para siempre al lugar Santísimo, habiendo obtenido la salvación eterna para nosotros, no a través de la sangre de las cabras y los becerros, sino a través de su sangre. (aiōnios g166)
13 Na sɛ mmirekyi ne anantwinini mogya ne anantwibere nsõ a wɔde dwira wɔn a wɔn ho agu fi tew wɔn ho kɔ ɔhonam ahofi mu a,
Porque si la sangre de las cabras y de los bueyes, y las cenizas de las becerras, rociadas sobre los inmundos, santifica y purifica la carne por fuera:
14 mpɛn ahe na Kristo a ɔnam Honhom so, de ne ho bɔɔ afɔre a ɛho nni dɛm maa Onyankopɔn no mogya rentew mo ho mfi nnwuma bɔne mu, na monkɔsom Onyankopɔn a ɔte ase no ana? (aiōnios g166)
Cuánto más la sangre de Cristo, que estando sin pecado, hizo una ¿Ofrenda a Dios por medio de él Espíritu eterno, purificará sus conciencias de las obras muertas para ser siervos del Dios viviente? (aiōnios g166)
15 Eyi nti na Kristo yɛ apam foforo no ntamgyinafo sɛnea ɛbɛyɛ a wɔn a Onyankopɔn afrɛ wɔn no benya nhyira a enni awiei sɛnea Onyankopɔn ahyɛ bɔ no. Eyi aba saa, efisɛ owu bi asi a egye nnipa fi wɔn bɔne a wɔyɛɛ bere a na wɔwɔ apam a edi kan no mu no mu. (aiōnios g166)
Y por esta causa es por medio de él que ha surgido un nuevo pacto, Jesucristo intervino con su muerte, a fin de unir a Dios y los hombres mediante un pacto y testamento, para que sean perdonados los pecados cometidos bajo el primer pacto, y para los que Dios ha llamado puedan recibir la herencia eterna que él les ha prometido. (aiōnios g166)
16 Sɛ nsamansew bi wɔ hɔ a, ɛsɛ sɛ wotumi kyerɛ sɛ onipa a ɔhyɛɛ saa nsamansew no awu.
Porque donde hay un testamento, tiene que haber la muerte del hombre que lo hizo.
17 Sɛ onipa a ɔhyɛɛ nsamansew no te ase a, saa nsamansew no nka hwee. Bere a wawu no na ɛka biribi.
Porque un testamento tiene efecto después de la muerte; porque ¿qué poder tiene mientras el hombre que lo hizo está vivo?
18 Ɛno nti na apam a edi kan no wɔnam mogya so na wɔhyɛɛ no den no.
De modo que incluso el primer pacto no se hizo sin sangre.
19 Nea edi kan no, Mose kaa mmaransɛm no nyinaa, sɛnea ɛwɔ mmara no mu no kyerɛɛ nnipa no. Nantwi mma mogya ne nsu ne kuntu kɔkɔɔ ne sommɛ na ɔde petee nwoma mmobɔwee no ne nnipa no nyinaa so
Porque cuando Moisés había dado todas las normas de la ley al pueblo, tomó sangre de cabrío y los becerros, con agua, lana roja e hisopo, y la puso en el libro mismo y en todo el pueblo,
20 kae se, “Eyi ne mogya a ɛsɔw apam a Onyankopɔn ahyɛ mo sɛ munni so no ano.”
Diciendo: Esta sangre confirma el pacto que Dios ha hecho con ustedes.
21 Saa ara na Mose petee mogya guu ntamadan no ne nneɛma a wɔde som no nyinaa so ne no.
Y de la misma manera, la sangre fue puesta en santuario en todos los objetos santos que se usaban en el culto.
22 Nokware, sɛnea mmara no kyerɛ no, ɛkame ayɛ sɛ mogya na etumi tew ade nyinaa ho, na saa ara nso na gye sɛ mogya ahwie agu ansa na bɔnefakyɛ aba.
Y por la ley casi todas las cosas se purifican con sangre, y sin derramar sangre no hay perdón de pecados.
23 Saa ɔkwan yi ara so na wɔnam ma biribiara a ɛyɛ ɔsoro nhwɛsode no ho tew. Nanso, ɔsoro nneɛma no ankasa de, afɔre a eye kyɛn eyinom na wɔde tew ho.
De manera que era necesario tales sacrificios para purificar aquellas cosas que son copia de lo celestial; pero las cosas celestiales necesitan mejores sacrificios que estos.
24 Efisɛ Kristo ankɔ kronkronbea a nnipa de wɔn nsa na ayɛ a ɛyɛ ade kann ho nhwɛso no hɔ. Ɔkɔɔ ɔsoro ankasa na osi yɛn anan mu wɔ Onyankopɔn anim hɔ.
Porque Cristo no entró en un lugar santo que había sido hecho por manos de hombres como la copia del verdadero; pero él fue al cielo mismo y ahora toma su lugar ante el rostro de Dios por nosotros.
25 Afe biara Yudafo Sɔfopanyin de aboa mogya kɔ Kronkronbea hɔ. Nanso Kristo amfa ne ho amma mpɛn bebree saa.
Y no tuvo que hacer una ofrenda de sí mismo una y otra vez, como el sumo sacerdote va al Lugar Santísimo cada año con sangre que no es suya;
26 Sɛ ɔyɛɛ saa a, anka efi adebɔ mfiase no, obehu amane mpɛn bebree. Mmom, waba prɛko a nneɛma nyinaa reba awiei, na ɔnam afɔre a ɔde ne ho bɔe no so apepa bɔne. (aiōn g165)
Porque entonces él habría sufrido varias muertes desde el tiempo de la creación del mundo; pero ahora ha venido a nosotros en él final de los tiempos, para quitar el pecado mediante la ofrenda de sí mismo. (aiōn g165)
27 Ɛsɛ sɛ obiara wu prɛko pɛ, na ɛno akyi Onyankopɔn abu no atɛn.
Y porque por la ley de Dios la muerte viene a los hombres una vez, y después de eso son juzgados;
28 Saa ara na wɔde Kristo nso bɔɔ afɔre baako pɛ de gyee dodow no ara wɔ wɔn bɔne mu. Ɔbɛba ne mprenu so a ɔremmegye nnebɔneyɛfo na mmom, ɔbɛba abegye wɔn a wɔretwɛn no no nkwa.
De modo que Cristo, habiendo recibido en su primera venida los pecados de los hombres, será visto por segunda vez, sin pecado, por los que lo esperan, para su salvación.

< Hebrifo 9 >