< 1 Mose 34 >

1 Da koro bi, Lea ne Yakob ba Dina fii adi kɔsraa mmabaa a wɔwɔ wɔn mpɔtam hɔ no.
Dinah, a filha de Leah, que ela carregou para Jacob, saiu para ver as filhas da terra.
2 Bere a Hewifohene Hamor babarima Sekem huu Dina no, ɔkyeree no kɔtoo no mmonnaa.
Shechem, filho de Hamor o Hivita, o príncipe da terra, a viu. Ele a levou, deitou-se com ela, e a humilhou.
3 Efi saa bere no, Sekem tuu nʼani sii Yakob ba Dina so. Ɔbɔɔ mmɔden ara sɛ ɔne no bɛkasa ama wapene so, na waware no.
Sua alma se uniu a Dinah, a filha de Jacó, e ele amava a jovem, e falou gentilmente com a jovem.
4 Ɛno nti, Sekem dii ho nkɔmmɔ kyerɛɛ nʼagya Hamor se, “Mepɛ sɛ meware ababaa yi, enti kɔka ne ho asɛm ma me!”
Shechem falou com seu pai, Hamor, dizendo: “Traga-me esta jovem senhora como esposa”.
5 Bere a Yakob tee sɛ Sekem akɔkyere ne babea Dina akɔto no mmonnaa no, na ne mmabarima no nyinaa ne wɔn agya anantwi wɔ wuram. Enti Yakob anka hwee kosii sɛ wɔbae.
Agora Jacob ouviu dizer que havia contaminado Dinah, sua filha; e seus filhos estavam com seu gado no campo. Jacó se calou até que eles chegaram.
6 Sekem nʼagya Hamor kɔɔ Yakob nkyɛn ne no kodii nkɔmmɔ.
Hamor, o pai de Siquém, foi até Jacó para conversar com ele.
7 Yakob mmabarima no tee wɔn nuabea Dina ho asɛm no pɛ, wofii wuram hɔ bae. Wɔn werɛ howee na wɔn bo nso fuw yiye, efisɛ Sekem ayɛ aniwude wɔ Israel. Ɔne Yakob babea dae, na eyi yɛ akyiwade.
Os filhos de Jacó vieram do campo quando o ouviram. Os homens ficaram tristes e muito zangados, porque ele tinha feito loucuras em Israel ao deitar-se com a filha de Jacó, coisa que não deveria ser feita.
8 Nanso Hamor ka kyerɛɛ Yakob se, “Me ba Sekem ani gye wo ba Dina ho. Mesrɛ wo, fa no ma no na ɔnware no.
Hamor falou com eles, dizendo: “A alma de meu filho, Shechem, anseia por sua filha. Por favor, entregue-a a ele como esposa.
9 Mo ne yenni aware. Momfa mo mmabea mma yɛn, na yɛnware wɔn, na yɛn nso, yɛmfa yɛn mmabea mma mo aware.
Faça casamentos conosco. Entregue-nos suas filhas e leve nossas filhas para si.
10 Mubetumi ne yɛn atena. Asase yi nyinaa yɛ mo dea. Montena so, nni gua wɔ so, mpɛ mu agyapade.”
Vós habitareis conosco e a terra estará diante de vós. Vivam e comerciem nela, e obtenham posses nela”.
11 Na Sekem ka kyerɛɛ Dina nʼagya ne ne nuabarimanom no se “Munnye me nto mu. Biribiara a mubegye me no, metua.
Shechem disse a seu pai e a seus irmãos: “Deixe-me encontrar favor em seus olhos, e o que quer que você me diga, eu darei”.
12 Ɔbea no ti ade ne biribiara a mubegye aka ho no, mommɔ bo biara a mopɛ, na metua. Nea ehia me ara ne sɛ, mode ababaa no bɛma me aware.”
Peça-me uma grande quantia por um dote, e eu darei o que você me pedir, mas dê-me a jovem como esposa”.
13 Esiane sɛ na Sekem agu wɔn nuabea Dina ho fi no nti, mmuae a wɔmaa Sekem ne nʼagya Hamor no anyɛ nokware. Na mmom, na wɔwɔ adwene foforo bi wɔ akyi.
Os filhos de Jacó responderam com engano a Shechem e Hamor, seu pai, quando falaram, porque ele havia contaminado Dinah, sua irmã,
14 Yakob mmabarima no ka kyerɛɛ Sekem ne nʼagya Hamor se, “Yɛrentumi mfa yɛn nuabea mma ɔbarima a ontwaa twetia aware. Sɛ yɛyɛ saa a, na yɛagu yɛn ho anim ase.
e lhes disse: “Não podemos fazer isso, para dar nossa irmã a um incircunciso; pois isso é uma reprovação para nós.
15 Ansa na yɛde yɛn nuabea bɛma wo aware no, gye sɛ woatwitwa wo mmarima nyinaa twetia te sɛ yɛn.
Somente com esta condição consentiremos com você”. Se vocês forem como somos, que cada um de vocês seja circuncidado,
16 Sɛ moyɛ saa de a, yɛne mo bedi aware. Mobɛware yɛn mmea, na yɛn nso, yɛaware mo mmea. Yɛne mo bɛtena fɛfɛɛfɛ sɛ nnipa baako.
então daremos nossas filhas a vocês; e levaremos suas filhas até nós, e moraremos com vocês, e nos tornaremos um só povo.
17 Sɛ moampene so amma wɔantwitwa mo twetia de a, yebegye yɛn nuabea de no akɔ.”
Mas se vocês não nos escutarem e forem circuncidados, então levaremos nossa irmã, e nos tornaremos um só povo”.
18 Asɛm a wɔkae no tɔɔ Hamor ne ne ba Sekem asom.
Their palavras agradaram a Hamor e Shechem, o filho de Hamor.
19 Sekem a na ɔyɛ aberante a odi mu wɔ nʼagya mma nyinaa mu no antwentwɛn ne nan ase koraa. Okotwaa twetia no, sɛnea Yakob mma no kae no, efisɛ na ɔpɛ Yakob babea no yiye.
O jovem não esperou para fazer isto, porque ele tinha prazer na filha de Jacó, e foi honrado acima de tudo pela casa de seu pai.
20 Enti Hamor ne ne ba Sekem kɔbɔɔ gua wɔ kurow no pon ano ne ɛhɔ mmarima kɔkasae se,
Hamor e Shechem, seu filho, chegaram ao portão da cidade deles, e conversaram com os homens da cidade deles, dizendo:
21 “Yakob ne ne mma yi ne yɛn te yiye. Mompene so na wɔne yɛn ntena yɛn asase yi so, na yenni gua. Efisɛ yɛn asase yi so a yɛne wɔn bɛsen so. Yebetumi aware wɔn mmabea, na wɔn nso betumi aware yɛn de.
“Estes homens são pacíficos conosco. Portanto, deixe-os viver na terra e comerciar nela. Pois eis que a terra é grande o suficiente para eles. Vamos levar suas filhas até nós como esposas, e vamos dar-lhes nossas filhas”.
22 Nanso ansa na wɔn mmarima no bɛpene so ne yɛn atena sɛ nnipa koro no, gye sɛ yɛn mmarima nyinaa twitwa twetia, sɛnea wɔn nso wɔatwitwa twetia no.
Somente com esta condição os homens consentirão em viver conosco, em tornar-se um só povo, se cada homem entre nós for circuncidado, como eles são circuncidados.
23 Sɛ ɛba saa a, wɔn mmoa, wɔn agyapade ne wɔn mmoa ahorow a ɛkeka ho no nyinaa remmɛyɛ yɛn de ana? Enti momma yɛmpene so mma wɔn, na yɛne wɔn ntena.”
Seu gado e seus bens e todos os seus animais não serão nossos? Só vamos dar nosso consentimento a eles, e eles vão morar conosco”.
24 Mmarima a wokohyiaa Hamor ne ne ba Sekem wɔ kurow no pon ano no nyinaa ne wɔn yɛɛ adwene maa mmarima a wɔwɔ kurom hɔ nyinaa twitwaa twetia.
Todos os que saíram do portão de sua cidade ouviram Hamor e Shechem, seu filho; e todos os homens foram circuncidados, todos os que saíram do portão de sua cidade.
25 Nnansa akyi a na twetiatwa no nti, kurom hɔ mmarima no nyinaa deda hɔ a wogye wɔn ho a ennye no, Yakob mmabarima baanu Simeon ne Lewi a wɔyɛ Dina nuabarimanom no faa wɔn mpeaw. Wɔkɔtow hyɛɛ kurow no so bere a wɔn ani nna wɔn ho so, kunkum mmarima a wɔwɔ kurom hɔ nyinaa.
No terceiro dia, quando estavam doridos, dois dos filhos de Jacó, Simeão e Levi, irmãos de Dinah, cada um deles pegou sua espada, veio sobre a cidade insuspeita e matou todos os machos.
26 Wɔde peaw kum Hamor ne ne ba Sekem, na wɔfaa wɔn nuabea Dina fii Sekem fi de no kɔɔ wɔn nkyɛn.
Eles mataram Hamor e Siquém, seu filho, com o fio da espada, e tiraram Dinah da casa de Siquém, e foram embora.
27 Yakob mmabarima a wɔaka no nso tow hyɛɛ kurow no so. Wotiatiaa nnipa a wɔawuwu no so, fom kurow no mu nneɛma nyinaa pasaa, efisɛ ɛhɔ na Sekem guu wɔn nuabea Dina ho fi.
Os filhos de Jacó vieram sobre os mortos, e saquearam a cidade, porque haviam profanado sua irmã.
28 Wɔfom wɔn mmoa, wɔn anantwi, wɔn nguan, wɔn mfurum ne wɔn agyapade biara a ɛwɔ kurow no mu ne nea ɛwɔ wuram nyinaa.
Levaram seus rebanhos, seus rebanhos, seus burros, aquilo que estava na cidade, aquilo que estava no campo,
29 Wɔfaa wɔn ahode, wɔn yerenom ne wɔn mmea, fom wɔn afi mu nneɛma nyinaa.
e toda a sua riqueza. Levaram cativos todos os seus pequenos e suas esposas, e levaram como pilhagem tudo o que havia na casa.
30 Na Yakob ka kyerɛɛ Simeon ne Lewi se, “Mode ɔhaw abɛto me so, ama nnɛ me ho koraa abɔn Perisifo ne Kanaanfo a mete wɔn asase so yi. Yɛnnɔɔso. Sɛ wɔka wɔn ho bo mu bɛtow hyɛ yɛn so a, wɔbɛhyew me ne mʼasefo nyinaa.”
Jacob disse a Simeon e Levi: “Vocês me perturbaram, para me tornar odioso para os habitantes da terra, entre os cananeus e os perizitas. Eu sou poucos em número. Eles se reunirão contra mim e me atacarão, e eu e minha casa seremos destruídos”.
31 Na wobuaa wɔn agya se, “Enti anka yɛntena hɔ nhwɛ na ɔnyɛ yɛn nuabea sɛ oguamanfo ana?”
Eles disseram: “Ele deve lidar com nossa irmã como com uma prostituta”?

< 1 Mose 34 >