< 2 Korintofo 4 >
1 Onyankopɔn nam nʼadom so de saa asɛm yi abrɛ yɛn na ɛno nti ɛmma yɛn koma ntutu.
Portanto, já que Deus, em sua misericórdia, nos deu esse novo modo de nos relacionarmos com ele, nós não desistimos.
2 Yɛagyae kokoamsɛm ne aniwu nneyɛe nyinaa. Yɛnnaadaa na yentwa Onyankopɔn asɛm no ho nkontompo. Yɛnnaadaa obi mma onnye nea Kyerɛwsɛm no nkae no nni. Yegyaee saa aniwude no nyinaa. Yegyina Onyankopɔn anim kasa nti yɛka nokware ma wɔn a wonim yɛn no nyinaa gye di.
Pelo contrário, rejeitamos atos secretos e vergonhosos. Nós não temos nos comportado de forma desonesta e não falsificamos a palavra de Deus. Demonstramos quem somos, ao revelar a verdade diante de Deus, para que todas as pessoas possam decidir por elas mesmas.
3 Sɛ Asɛmpa a yɛka no yɛ ahintasɛm a, ɛyɛ ahintasɛm ma wɔn a wɔreyera.
Mesmo que o evangelho que anunciamos esteja escondido, ele está escondido apenas para os que estão se perdendo.
4 Wonnye nni, efisɛ ɔbonsam asɛe wɔn adwene. Ɔtwe wɔn fi hann a ɛhyerɛn wɔ wɔn so no ho; hann a efi Asɛmpa no mu a ɛfa Kristo a ɔte sɛ Onyankopɔn anuonyam no ho no. (aiōn )
O deus deste mundo cegou as mentes daqueles que não creem em Deus. Eles não podem ver a luz que vem do evangelho que revela a glória de Cristo, o qual é a imagem de Deus. (aiōn )
5 Ɛnyɛ yɛn ankasa ho na yɛka asɛm no fa. Yɛka Yesu Kristo ho asɛm sɛ ɔno ne Awurade no na yɛn nso Yesu nti, yɛyɛ mo asomfo.
Nós não estamos promovendo a nós mesmos, mas, sim, anunciando Cristo Jesus como sendo o Senhor. Na verdade, somos servos de vocês, em nome de Jesus.
6 Onyankopɔn a ɔkae se, “Hann mfi sum mu nhyerɛn” no, ɔno na wahyerɛn wɔ yɛn koma mu ama yɛanya Onyankopɔn anuonyam ho nimdeɛ wɔ Yesu Kristo mu.
Pois o Deus que disse: “Deixe que a luz brilhe, vencendo as trevas”, foi o mesmo que brilhou em nossas mentes, para nos trazer o conhecimento da glória de Deus, que brilha no rosto de Jesus Cristo.
7 Yɛte sɛ nkuku a wɔde agyapade asie mu. Tumi ankasa no fi Onyankopɔn na emfi yɛn.
Mas, mantemos esse tesouro em vasos de barro, pois, assim, mostramos que esse poder supremo vem de Deus e, não, de nós mesmos.
8 Yɛtaa hu amane, nanso wɔnsɛee yɛn. Mpo sɛ yenhu nea yɛnyɛ a yɛmpa abaw.
Somos atacados de todas as direções, mas isso não nos oprime. Às vezes, ficamos em dúvida em relação ao que devemos fazer, mas nunca desesperados.
9 Amane mu, Onyankopɔn ka yɛn ho, na sɛ wɔbɔ yɛn hwe fam a yɛsɔre bio.
Somos perseguidos, mas nunca fomos abandonados por Deus. Somos derrubados, mas ainda não morremos!
10 Mmere nyinaa yɛn nipadua no soa Yesu wu a owui no, sɛnea ɛbɛyɛ a nʼabrabɔ bɛda adi wɔ yɛn mu.
Em nossos corpos, sempre levamos a morte de Jesus, para que, assim, a vida dele também seja vista em nossos corpos.
11 Yɛn asetena mu nyinaa, Yesu nti, yɛte hɔ ma owu, sɛnea ɛbɛyɛ a nʼabrabɔ bɛda adi wɔ yɛn nipadua a ewu no mu.
Enquanto vivermos, sempre estaremos correndo o risco de morrer por causa de Jesus, pois, assim, a vida de Jesus poderá ser mostrada em nossos corpos mortais.
12 Eyi kyerɛ sɛ owu di ne dwuma wɔ yɛn mu na nkwa nso di ne dwuma wɔ mo mu.
Assim, enfrentamos a morte, para que vocês possam viver!
13 Kyerɛwsɛm no ka se, “Mekasae, efisɛ na migye di.” Saa honhom mu gyidi no ara so na ɛma yɛn nso yɛkasa, efisɛ yegye di.
Como nós temos o mesmo espírito de fé em Deus, ao qual as Sagradas Escrituras se referem ao dizer: “Eu tive fé em Deus e, assim, eu falei”, nós também falamos porque cremos em Deus.
14 Yenim sɛ Onyankopɔn a ɔmaa Awurade Yesu sɔre fii awufo mu no bɛma yɛne Yesu asɔre na ɔde yɛn abɛka mo ho wɔ nʼanim.
Nós sabemos que Deus, que ressuscitou o Senhor Jesus, também nos ressuscitará com o Senhor e nos levará, junto com vocês, até a presença dele.
15 Mo nti na eyinom bɛba mu; na sɛnea Onyankopɔn adom no redu nnipa bebree nkyɛn no, saa ara nso na wɔbɛbɔ mpae ada Onyankopɔn ase de ahyɛ no anuonyam.
Isso é tudo por vocês! Quando a bênção de Deus alcançar muito mais pessoas, a gratidão a ele será ainda maior, para a sua glória.
16 Esiane eyi nti, yɛn koma ntutu. Ɛwɔ mu sɛ yɛn nipadua no reporɔw nkakrankakra de, nanso yɛn honhom no de, ɛsesa yɛ foforo da biara.
Então, nós não desanimamos. Mesmo que os nossos corpos estejam se despedaçando, por dentro estamos sendo renovados a cada dia.
17 Na saa ɔhaw kakra a yɛfa mu no de anuonyam a enni awiei a ɛboro saa ɔhaw no so no bɛbrɛ yɛn. (aiōnios )
Pois essas pequenas inquietações que surgem duram pouco, mas produzem para nós uma glória que não para de crescer. (aiōnios )
18 Yɛmfa yɛn adwene nkɔ nneɛma a yehu so, na mmom, nneɛma a yenhu so na yɛde yɛn adwene kɔ. Nea wotumi hu no ntena hɔ nkyɛ, nanso nea wontumi nhu no tena hɔ daa. (aiōnios )
Nós não nos preocupamos com o que pode ser visto, pois olhamos para a frente, para o que não pode ser visto. O que vemos é temporário, mas o que não conseguimos ver é eterno. (aiōnios )